Spis treści [pokaż] [ukryj]
Filozofie
Cel filozofii
Filozofia jest trudna do zdefiniowania w realnym świecie i może zawierać w sobie wiele innych pojęć. W Football Managerze określa jak bardzo zawodnicy są przyklejeni do swoich pozycji na boisku.
W Kreatorze możemy rozróżnić pięć różnych filozofii: bardzo sztywna, sztywna, zrównoważona, płynna i bardzo płynna. Mówiąc w skrócie, zespoły, którym zależy na zachowaniu kształtu formacji, będą skłaniały się ku sztywniejszym, a te które chcą wnieść do swojej gry trochę nieprzewidywalności będą preferować te słynniejsze. Rzeczywistość jest dużo bardziej skomplikowana. Umiejętności zawodników, inne instrukcje taktyczne oraz osobiste upodobania będą miały wpływ na wybór odpowiedniej filozofii gry.
Różnice pomiędzy nimi będą tutaj składnie wyjaśnione. W TiRT 09 te filozofie można ogólnie porównać z „ramami mentalnymi”. Podobne do tamtych, struktury będą wspomniane w tym tekście, jednak bez zagłębiania się w szczegóły. W końcu jest to poradnik o futbolu, a nie o mechanizmach gry. Po więcej szczegółów zapraszamy dotyczących ram mentalnych do TiRTu 09. Biblia Taktyczna i Ramy Taktyczne 10 również zajmą się bardziej szczegółowym wyjaśnieniem mechanizmów działania filozofii.
Wspomnimy również o menadżerach, których filozofie znajdują odzwierciedlenie w eFeMowych ustawieniach. Oczywiście nie jest to przełożenie dokładne w 100%, ponieważ nie da przenieść się wszystkich czynników z prawdziwej piłki do gry. Jednak staraliśmy się, aby odwzorować wszystko jak tylko było to możliwe.
Bardzo sztywna
W tej filozofii zawodnicy mają trzymać się swoich pozycji najbardziej jak tylko jest to możliwe. Kształt zespołu jest rozmyślnie rozplanowany. W związku z tym, nastawienie zawodników jest bardzo ograniczone. Obrońcy będą grali za pomocnikami, którzy z kolei mają grać za plecami napastników. Gracze są zniechęcani do zbytniego oddalania się od swoich pozycji i dublowania pozycji graczy z innych pozycji.
Zaletą tego sposobu jest to, że grasz dokładnie obroną, pomocą i atakiem. Zespół będzie zachowywał kształt formacji i przeciwnikowi będzie trudniej złamać Twoje szyki. Jest to doskonały wybór wtedy, kiedy dysponujesz zawodnikami o mizernych zdolnościach ruchowych lub wtedy, gdy chcesz wzmocnić grę w defensywie.
W poprzednich wersjach poradnika było to nazwane regułą jedynkową. Sztywna filozofia nieco odbiega od tego co było zawarte w TiRT 09 – wszystko tu zależy od ustawienia, ról i zadań.
Jednak brak większej ruchliwości może spowodować, że gra ofensywna będzie przewidywalna, co może powodować niedostatek zawodników w ataku (lub nadmiar w obronie), jeśli formacja nie rozmieszcza zawodników równomiernie. To może być pożądanym efektem jeśli chcesz utrzymać wynik, ale kiedy będziesz potrzebował zdobyć bramkę, zespołowi może brakować potencjału w ataku. Można temu zaradzić, stosując większą swobodę pozycyjną i odpowiednie role oraz zadania dla zawodników z pomocy i ataku.
Odpowiednik: Martin O’Neil (Aston Villa). Zespół O’Neila przez lata był znany z twardej gry i ciężkiej pracy. Aston Villa nie jest mistrzem świata pod względem wyszkolenia technicznego, ale O’Neil rekompensuje to poprzez sztywny plan taktyczny i powierzanie poszczególnym zawodnikom specyficznych ról. Ta filozofia sprawiła, że Aston Villa jest uważana za jedną z najlepszych drużyn w Premiership spoza czołowej piątki. Również dzięki tej taktyce był możliwy sukces w Pucharze Ligi przeciwko Leicester czy niezłe wyniki w Pucharze UEFA.
Sztywna
Jak się można spodziewać, jest mniej sztywna od „bardzo sztywnej”, ale sztywniejsza od „zrównoważonej”. Kładzie nacisk na utrzymanie szyku, ale pewnym stopniu pozwala zawodnikom na dublowanie pozycji i zachęca niektórych piłkarzy do większej aktywności w ataku.
W TiRT 09 nazwaliśmy to grupami dwójkowymi. Znów nie jest to dokładne tego odwzorowanie i zależy od innych czynników.
W tej filozofii jest więcej współpracy pomiędzy poszczególnymi formacjami. W podstawowym 4-4-2 boczni obrońcy będą mieli inne nastawienie niż środkowi, tak aby chętniej grali „do przodu”. Środkowi pomocnicy będą grali w ramach schematu: jeden bardziej ofensywny, drugi wspierający obronę. W tej filozofii nacisk cały czas jest kładziony na zachowanie podziałów ( boczni obrońcy to dalej zawodnicy defensywni), ale dopuszcza się tu pewne elementy elastyczności.
Tak jak w przypadku bardzo sztywnej opcji, zawodnikom może brakować błyskotliwości w ataku. Tak jak mówiliśmy wcześniej – odpowiednie ustawienia swobody pozycyjnej i taktycznej mogą temu zapobiec. Sztywna filozofia to dobry wybór dla tych, którzy uważają, że przeciwnik zbyt łatwo łamie ich szyki obronne.
Odpowiednik: Sir Alex Ferguson (Man Utd). Wielu może dziwić, że porównujemy tę filozofię do zespołu, który jest znany z ofensywnego futbolu. Ale jednym z głównych składników udanej taktyki jest jej stabilność. Zawodnicy tacy jak Nicky Butt czy Darren Fletcher spełniają swoją rolę „stabilizatora” pomimo tego, że są mniej widoczni niż ich koledzy. Każdy w tym zespole ma swoją określoną role i cel gry, co sprawia, że Czerwone Diabły są znane ze swojej ofensywnej, jak i defensywnej gry. Swoboda dana ofensywnym graczom pozwala na to, że zespół jest skuteczny w ataku; dyscyplina w obronie pozwala z kolei na walkę z każdym rywalem.
Zrównoważona
Zrównoważona filozofia opiera się nie na pozycjach, tylko raczej na rolach i zadaniach przypisanych zawodnikom. W sztywnych filozofiach zawodnicy są rozrzuceni po boisku, aby trzymać szyk. W tej filozofii ofensywni zawodnicy mają grać „do przodu”, defensywni zajmować się destrukcją, a wspomagający „krążyć” między jednymi a drugimi.
Dla przykładu. Możesz powierzyć zadania ofensywne skrzydłowym i bocznym obrońcom, ale słabą stroną takiego systemu gry jest narażanie się na kontry. Poprzez odpowiednie ustawienia zespół jest jednak w stanie zachować szyk. Używając zadań ofensywnych i defensywnych drużyna może łatwo przystosować się do sytuacji na boisku. Ta opcja filozofii zapewnia odpowiednią błyskotliwość i nieprzewidywalność w ataku.
W TiRT09 nazwano to systemem zadaniowym. W FM10 wprowadzono klika poprawek, ale w gruncie rzeczy jest to praktycznie to samo.
Zrównoważona filozofia zapewnia aż tyle lub tylko tyle „nakładania się” formacji na ile pozwala na to menadżer. Jest to dobre połączenie płynności i sztywności pozostałych filozofii.
Odpowiednik: Arsene Wenger (Arsenal). Gra drużyny Wengera skupia się w pewnym stopniu na utrzymaniu szyku, ale poświeca też sporo uwagi rolom zawodników. Gracze atakują wtedy, gdy potrzeba, ale będą też bronić, gdy zajdzie taka sytuacja, Dzięki wspierającym zawodnikom drużyna łatwo nabiera impetu w ataku, ale także zachowuje równowagę i stabilność w obronie.
Płynna
Im płynniej, tym mniej uwagi jest poświęcane pozycjom na boisku. Zawodnicy mają wolną rękę w sposobie, w jakim grają. Dzięki temu zespół broni i atakuje jako całość, zapewniając nieprzewidywalność w ataku i stabilność w destrukcji.
Ogólnie rzecz biorąc, zespół podzielony jest na dwa pięcioosobowe „podzespoły”. Jedna piątka broni, druga atakuje. Ten podział bazuje wprawdzie na pozycjach i rolach, ale każdy zawodnik może działać indywidualnie.
W TiRT09 odpowiednikiem było określenie „5x5”. System w FM10 pozwala na trochę więcej swobody ofensywnej, ale dalej zapewnia odpowiedzialną grę w obronie.
Odpowiednik: Rafa Benitez (Liverpool). Sam Benitez nie jest do końca „płynnofilozoficznym” menadżerem, ale jego zespół opiera się na takim właśnie stylu gry – połowa broni, połowa atakuje. Defensywni pomocnicy i obrońcy stawiają zaporę, a ofensywni pomocnicy i napastnik zajmują się obroną rywala. Dzięki takiemu stylowi gry, Liverpool przegrał tylko dwa mecze w sezonie 2008/09; chociaż z drugiej strony brak swobody taktycznej, szerokości gry i polotu mogą sprawiać, że zespół z miasta Beatlesów częs wygląda nudnie i ociężale.
Bardzo płynna
Podejrzewam, że wiecie do czego tu zmierzamy. W tym systemie zespół broni i atakuje jako całość. Możesz pozwolić sobie na indywidualne popisy w ataku, wymianę pozycji i inne szmery-bajery, ale może to wystawić zespół na ataki rywali, jeśli zawodnicy nie są wystarczająco zdyscyplinowani w obronie.
W TiRT09 można to odnieść do globalnego systemu gry.
Jeśli wszystko w drużynie funkcjonuje tak jak trzeba, to zespół gra piękny dla oka futbol. Jednak zawsze jest ryzyko, że rywal będzie w stanie wykorzystać luki, które mogą powstać w obronie.
Odpowiednik: Kevin Keegan (Newcastle). Drużyny Keegana to pilni uczniowie szkoły „jeśli wy strzelicie trzy, to my cztery”. Ich dziurawa obrona była znana tak samo jak potężny atak. Nie ma tu nic złego w nazywaniu tego „piękną grą”, ale piękno może czasem słono kosztować. Wszystko jest cacy dopóki drużyna realizuje określoną dyscyplinę. Jeśli nie…to każdy wie jak to się kończy.
Strategie
Definicja strategii
Słowa taktyka i strategia mogą być w pewnych sytuacjach synonimami. Jednak w Football Managerze, strategia odnosi się do stylu w jaki zespół broni bądź atakuje.
W Kreatorze mamy do wyboru siedem różnych strategii, które wskazują drużynie jak bardzo ma się angażować w atak lub obronę. Jest to prosta, aczkolwiek bardzo ważna zmiana, która pozwala na szybką zmianę nastawienia drużyny, zgodnie z tym co chcemy osiągnąć na boisku.
Proste – jeśli potrzebujesz strzelić gola, będziesz więcej atakował, a jeśli chcesz utrzymać wynik, to będziesz się mocniej koncentrował na obronie. Jednak zawsze będziesz musiał wziąć pod uwagę kilka ważnych czynników: styl gry zespołu, umiejętności zawodników, potencjał przeciwnika, to czy to jest mecz u siebie czy na wyjeździe oraz rodzaj rozgrywek – liga, puchar, mecz towarzyski.
Pamiętajcie, że instrukcje taktyczne opisywane w tych strategiach są ogólnymi stwierdzeniami. Zależenie od filozofii, obowiązków, ról i poleceń z linii bocznej macie kontrolę nad stylem gry drużyny. Jest to całkiem logiczne. Dla przykładu – granie wężej i głębiej jest przydatne wtedy, gdy się bronicie. Kreator automatycznie ustawi te opcje, wyręczając Was w przesuwaniu odpowiednich suwaków.
Strategie możemy podzielić na trzy kategorie: standardowe, „na przełamanie”, i skrajnie ekstremalne. W rozwijanym menu strategii są one uporządkowane od najbardziej defensywnej do najbardziej ofensywnej. Przyjrzyjmy im się teraz bliżej.
Strategie standardowe
Defensywna: jest pomocna gdy chcesz utrzymać wynik lub gdy grasz przeciwko mocniejszemu rywalowi. Szczególnie gdy grasz na wyjeździe, ta strategia pozwoli Ci utrzymać zwartą i solidną obronę. Drużyna będzie atakować tylko wtedy, gdy będzie mieć dogodną okazję i skupi się na kryciu rywala oraz trzymaniu piłki daleko od własnej bramki.
Wybierając tę opcja, spowodujesz, że zespół będzie grał w sposób mniej wyrafinowany – cofnięta linia defensywy, wolniejsze tempo i węższe pole gry. Zawodnicy będą odpuszczali pressing na rzecz utrzymania formacji i wytrącania rywala z impetu.
Kiedy stosować: Przeciwko lepszym drużynom na wyjeździe; grając z agresywnym przeciwnikiem; u siebie przeciwko bardzo silnym rywalom.
Standardowa: Stoi pośrodku. Drużyna będzie się starała utrzymać szyki obronne, ale również stworzyć składne okazje bramkowe. Gdy grasz u siebie z podobnym klasowo rywalem, lub na wyjeździe z nieco mocniejszym zespołem, wybór tej opcji pozwoli na ustawienie odpowiedniego balansu między obroną i atakiem – da szansę na wygraną, a jednocześnie będzie niwelował zagrożenie ze strony rywala.
Jednym słowem, wszystko jest tu średnie – normalne tempo, linia obrony, szerokość gry itd. Obrona będzie stosować pressing w razie potrzeby, a w odpowiednich momentach będzie grać agresywniej.
Kiedy stosować: U siebie przeciwko trochę mocniejszym rywalom; na wyjeździe przeciwko słabszym rywalom; aby „wybadać” rywala; na utrzymanie wyniku przeciwko słabszym ekipom.
Ofensywna: Trzecia standardowa opcja to oczywiście atak. Utrzymanie szyku jest poświęcane na impet w ataku. Podczas gry z dużo słabszymi rywalami lub wtedy, gdy potrzebujesz bramki, ta strategia będzie jak najbardziej na miejscu – zawodnicy będą bardziej skłonni do włączania się w akcje ofensywne, co może poskutkować przełamaniem obrony rywala. Tę opcję cechują: szersze pole gry, szybsze tempo, odrzucenie gry na czas, wyżej ustawiona linia obrony oraz większa swoboda taktyczna. Obrona będzie grać ostrzej, aby jak najszybciej odzyskać straconą piłkę.
Kiedy stosować: U siebie przeciwko słabszym rywalom; na wyjeździe grając naprawdę ze słabym przeciwnikiem; gdy gonisz wynik; przeciwko defensywnie ustawionym zespołom.
Strategie „na przełamanie”
Kontratak: Jest przydatny podczas gry z ofensywnie ustawionym rywalem. Atakujące drużyny często zostawiają z tyłu spore luki. Gra z kontry umożliwi Ci, w momencie przechwycenia piłki, szybki atak po wolnym polu. Jest to strategia pomiędzy defensywą a standardem. Jednak będzie kompletnie bezużyteczna przeciwko zespołom nie kwapiącym się do ataku.
Kiedy stosować: U siebie przeciwko silniejszemu rywalowi; kiedy przeciwnik goni wynik; kiedy trudno się przebić przez obronę trochę lepszego zespołu.
Kontrola: To ofensywna strategia wymagająca nieco cierpliwości. Może być użyteczna, gdy przeciwnik muruje dostęp do bramki – atakując zbyt mocno można się łatwo nadziać na kontrę. Kontrola opiera się na delikatnym cofnięciu obrony i nieznacznym zwolnieniu tempa gry oraz czekaniu na dogodne, otwierające drogę do bramki podanie, Obrona będzie starała się jak najszybciej odebrać piłkę i wykorzystać powstałą szansę, jednak bez nadmiernego szarżowania.
Kiedy stosować: Przeciwko słabszym zespołom, które nie są nastawione na atak; przy stanie 0:0, kiedy liczysz na wygraną a nie chcesz się zbytnio odsłonić.
Strategie ekstremalne
Powstrzymywanie: Przepis na obronę Częstochowy. Ta ultradefensywna strategia używana jest do utrzymania piłki daleko od bramki i zachowania korzystnego rezultatu. Granie tym sposobem przez 90 minut może być ryzykowne, ale czasem może być środkiem do pamiętnej wygranej lub remisu z dużo mocniejszym rywalem.
Powstrzymywanie nie ma w sobie ani krzty ofensywy – zawodnicy mają zająć się tylko i wyłącznie murowaniem dostępu do bramki.
Kiedy stosować: Pod koniec meczu grając pod dużym pressingiem; na utrzymanie wyniku; przeciwko ultraofensywnym zespołom.
Przewaga liczebna: Kompletne przeciwieństwo powstrzymywania. Polega na zalewaniu rywala kolejnymi falami ataków – każdy zawodnik ma skupić się tylko na ofensywie. I znów – granie w ten sposób cały mecz raczej nie przyniesie pozytywnych skutków, ale chwilowe nasilenie ataków może przełamać szyki obronne rywala i dać upragnioną bramkę.
Kiedy stosować: Pod koniec meczu, kiedy desperacko potrzebujesz bramki; przeciwko ultradefensywnym zespołom.
Styl gry
Menadżer ma możliwość dostosowania pewnych cech styli gry zgodnie z osobistymi preferencjami, potrzebami w danym momencie meczu czy też umiejętnościami graczy. Każda cecha jest tu zgrabnie wytłumaczona i w każdej z nich są trzy opcje do wyboru – ogólnie rzecz biorąc są to: „mniej”, „domyślnie”, „więcej”.
Każdy z elementów stylu gry jest zależny od innych instrukcji taktycznych – ustawienia, strategii, ról czy obowiązków. Dla przykładu, ofensywnie ustawiony zespół będzie miał większą swobodę taktyczną na opcji „domyślnie” niż zespół preferujący grę defensywną. Każda opcja po prostu dodatkowo modyfikuje to, co zostało określone przez inne instrukcje. Warto eksperymentować z ustawieniami, aby sprawdzić, które najlepiej pasują do Twojego stylu gry.
Podania: Styl gry zespołu zależy od długości podań. Mogą to być długie, bezpośrednie podania mające na celu jak najszybsze przeniesienie akcji pod bramkę rywala. Z drugiej strony zespół może grać krótszymi podaniami i dłużej utrzymywać się przy piłce.
Opcje: Krótsze, domyślne, bardziej bezpośrednie.
Swoboda taktyczna: Określa stopień, w jakim piłkarze mogą działać na własną rękę – opierając grę na własnych decyzjach, błyskotliwości i kreatywności. Zdyscyplinowane zespoły będą bardziej trzymać się planu i sprawiać wrażenie ekipy skupionej na defensywie, ale trudno będzie im przełamać obronę rywala jeśli nie będą mogły przeprowadzać akcji ofensywnych w niekonwencjonalny sposób.
Opcje: Większa dyscyplina, domyślnie, większa swoboda.
Pressing: Definiuje, jak szybko zespół będzie zaczynał naciskać na rywala. Mocniejszy i wcześniejszy pressing może być bardzo użyteczny, ale również może prowadzić do rozerwania szyku, jeśli rywal potrafi grać pod presją i często przerzuca piłkę z jednego skrzydła na drugie.
Opcje: Intensywniejszy pressing, domyślnie, łagodniejszy pressing.
Odbiór: Tutaj definiujemy to, jak nasi gracze będą odbierać piłkę rywalowi. Łagodniejszy odbiór oznacza, że zawodnik będzie grał wślizgami tylko wtedy, gdy będzie miał pewność ich powodzenia. Cechą łagodnego odbioru jest też to, że drużyna będzie trudniejsza do przejścia, ale jednocześnie będzie miała dużo niższe posiadanie piłki. Ostrzejszy odbiór oznacza agresywną grę wślizgami, szybsze odzyskiwanie piłki, ale z drugiej strony będzie powodować zwiększenie się liczby wolnych i żółtych kartek.
Opcje: Agresywniej, domyślnie, ostrożniej.
Krycie: Ciężko jest oddać w Football Managerze to, co dzieje się w tym aspekcie gry w prawdziwej piłce. Jednak najprościej mówiąc, krycie strefą polega na pilnowaniu poszczególnych sektorów boiska, a krycie 1 na 1 – poszczególnych piłkarzy rywala. W FM można to opisać jeszcze inaczej – krycie 1 na 1 to agresywniejsze forma strefy. Zawodnik będzie pilnował rywala na swoim kawałku boiska, ale „odklei” się od niego dopiero wtedy, gdy minie zagrożenie. Najlepszym wyjściem jest oczywiście eksperymentowanie – po dalsze rozważania zapraszamy do mającej się ukazać Biblii Taktycznej. Prawdziwi menago krycie dopasowują indywidualnie do potrzeb każdego meczu.
Opcje: 1 na 1, domyślne, strefa.
Dośrodkowania: Tutaj wybór jest prosty. Albo zostawiamy dośrodkowania domyślnie, czyli zawodnicy będą dośrodkowywać na różne sposoby. Ostre dośrodkowania to wrzutki na krótki słupek, miękkie to centry na długi słupek do wysokich zawodników.
Opcje: Ostre, domyślne, miękkie.
Swoboda pozycyjna: Ta opcja daje wolną rękę zawodnikom ofensywnym – mogą szukać gry, być bardziej kreatywni. Z reguły większą swobodę pozycyjną stosujemy wtedy, gdy mamy do dyspozycji dobrze wyszkolonych graczy „z przodu”. Im bardziej ofensywna strategia, tym więcej swobody pozycyjnej.
Opcje: Swobodniej, domyślnie, trzymaj się pozycji.
Słowa kluczowe:
Facebook
Twitter
YouTube
Twitch.tv
RSS
Komentarze (0)
Możliwość komentowania tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
Nie masz konta? Zarejestruj się.
Drogi Rewolucjonisto, prosimy o przestrzeganie regulaminu i zapoznanie się z FAQ