Dziękuję za wskazówki. W razie czego będę jeszcze pytał. A jakby ktoś miał podobne dylematy, to niech pisze w tym temacie, może on być ogólny.


Mam jeszcze pytanko związane z relacjami z zarządem. Gdy w lidze spisujemy się słabo, przegrywamy i remisujemy mecze, bez ani jednego zwycięstwa (lub są one niezwykle rzadkie), a klub jest coraz mocniej przyspawany do strefy spadkowej, zarząd i kibice zmieniają poziom zaufania na "zarząd jest nieusatysfakcjonowany/kibice nie są usatysfakcjonowani". W kolumnie kibiców można nawet zobaczyć, że są niezadowoleni i zorganizowali grupę nacisku na usunięcie menedżera z posady. Tu moje pytanie - po jakim czasie kończy się cierpliwość zarządu i tracimy stołek? Jeśli po awansie do wyższej ligi, po sezonie z niej spadnę, to lecę z posady?

Ja pracowałem w Islandii - dokładnie prowadząc I ligowy ( odpowiednik 2 ligi ) zespół Stjarnan Gardabae gdzie z tym klubem zdobyłem 200 pucharów + 80 mistrzostw ligi Islandzkiej a zaczynałem marnie bo od ostatniej ligi gdzie wprowadziłem ten klub do finału Europa League i wybudowałem potężny stadion na 50 tyś, miejsc + 80 mln budżetu.Z chęcią bym Wam dał screen ale save padł tzn. dysk umarł i save przepadł.Wtedy to jest radocha a co najlepsze gdy sam odszedłem bo już znudziło mi się już 80 sezonów prowadzić ten klub to odszedłem i potem klub popadł w długi itd. ;D To chyba była dla mnie najlepsza kariera pod względem budowania z amatorów z Islandii na potężnego - kontynentalnego mocarstwa

Z takich karier to jedyne co mi się udało to:

z 2 ligi Albańskiej (KS Ada Velipoje) do FG Ligi Europy
z 2 ligi Polskiej (Lechia Gdańsk) do LM (parę, ćwierćfinałów)
z 3 ligi niemieckiej do 1 (Kickersem)
z 2 ligi Andorańskiej do kw. do LE (Athletic D'Escaldes)

a obecnie tak jak Ty próbuję z FC Metz z ligi krajowej do LIG Ę.

Ja chwalę sobie grę we włoskich ligach. Wprawdzie tam jest łatwiej, bo i bez limitu zawodników, i z reguły całkiem pokaźne sumki można skasować (za wejście do Serie A prezes użył aż 20 mln łełro). A gram Vigor Lamezia (w 2012 C2/B), obecnie w grze rok 2019 - dwukrotny mistrz Włoch, 2x Puchar, 2x SP, 1/4 LE, finał LM (fuks), 1/2 LM i teraz w 1/8 gram z Bayernem. Po paru sezonach robi się jednak trochę za łatwo - prezes już mnie wielbi, sypie hajsem jak oszalały, co roku rozbudowa stadionu (bazowo startowałem z 4 tys. miejsc :v). Ale w C2 są też dużo biedniejsze kluby, ze stadionami nie raz i na 1000 osób. Ja swój zespół polecam, choć wiadomo, każdy gra tak jak chce.

Nimes Olympique już cztery kolejki przed końcem sezonu zapewniło sobie awans do Ligue 2, a teraz, przed ostatnią kolejką ma dwa punkty przewagi na ex aequo drugimi w tabeli Angers i Niort Teraz tylko ciekawi mnie, czy nowy sezon będzie tylko krótkim odpoczynkiem od trzecioligowych zmagań, czy może zagościmy tam na stałe, szykując się do ataku premiowane awansem do pierwszej ligi pozycje w tabeli.