Szpital miejski, Kopenhaga 1 wrzesień 2009 rok

- Co mu się stało?
- W zasadzie to nic, ale.. - i tu doktor Ovrebo urwał swą wypowiedź
- Ale, ale ku**a co?
- W sumie pani sama słyszała, jak on bredził, o jakimś Gebre-Michaelu, czy
Gebre-Marianie. A nie ważne
- Jak to nie ważne - odezwała się kobieta. Kim była ta kobieta? To Sonia, siostra Christiana Qvista, oraz Tirunes Abeilageze, a siostra chorego Darenna Qvista. Miała ona blond włosy, rumianą pulchną twarz, oraz zadarty nosi. Kształtne piersi, zgrabne nogi oraz uda - te atuty mogą zrobić z Duńczykiem cuda. A Sonia je miała, a na dodatek miał w sobie krew etiopską, co czyniło z niej naprawdę piękną kobietę. Mimo swoich 17 lat wyglądała na starszą i dojrzalszą niż jest. Bo tak naprawdę, było to mentalna trzynastolatka. Ciągle żuła gumę, nawet na lekcjach w szkole, a na jej twarzy ciągle gościł uśmiech. Rzekłbyś - idealny obiekt westchnień niedojrzałych emocjonalnie chłopców nieco młodszych od niej. Ale zostawmy już piękną Sonię.
- Ale jak on tu trafił? - rzekła piękna mulatka
- Proste przesiedział 36 godzin przed komputerem, a teraz cierpi
- A jaki jest jego stan?
- Niestety może on umrzeć

Dom państwa Qvistów, Kopenhaga 3 godziny później

-Mamo! siedzi ktoś przed komputerem? - Już na wejściu do domu donośnym głosem spytała Sonia
- Od czasu gdy wzięli Darenna sprzed tej Maszyny jej nie ruszałam.

Sonia podchodzi do komputera, a tam ciągle się coś dzieję. Jakieś napisy, kwoty transferowe, dziwne nazwiska i komunikaty pojawiające się na niebieskim tle.
- To sprawka Mojego starszego brata, ale to nic, za chwilę klikne na przycisk powróć z urlopu, a potem z rozwijanego menu wybiorę wyjdź z gry - tak jak to wielokrotnie robiłam - pomyślała dziewczyna
- A tak jeszcze Foobar, albo i nie. Włączę za chwilę moją playlistę, a nie te szatańskie ryki, których słuch mój starszy braciszek.
No i teraz Sonia zagłębiła się w Internet. Internet moje drogie dzieci, to taka ogólnoświatowa sieć, dzięki której można wiele rzeczy poczytać, porozumiewać się z ludźmi i robić wiele różnych rzeczy. Ogólnie - bardzo fajna rzecz, a co najważniejsza państwo Qvistowie dysponowali odpowiednimi finansami, żeby zapewnić swoim dorosłym już pociechom dostęp do tego zbytku cywilizacji.

Cmentarz komunalny, Kopenhaga 11 wrzesień, Kopenhaga

Ksiądz Adrian Nygaard był proboszczem młodego Darenna. Na cmentarzu wyrzekł oto taką mowę pożegnalną.
- Mamy dziś zaszczyt pożegnać młodego człowieka, studenta, syna, brata i wielkiego samotnika. Z relacji rodziny i przeżyć własnych z tym chłopakiem wiem iż był on niczym doktor House z znanego serialu - zgryźliwy, sceptyk chroniący od ludzi, Darenn zresztą lubił ten serial i wzorował się na Housie. Od swego ulubieńca różniła go wiara. W ludzi to on przestał wierzyć już dawno, ale w Bog chyba nigdy. Pamiętam, jak kiedyś przyszedł do mnie, aby tak po ludzku porozmawiać - nie odrzuciłem rozmowy. Pamiętam jak się żalił, że ten świat jest bezduszny, że brak dzisiaj miejsca dla indywidualności, że go jedyna dziewczyna rzuciła.
- Zresztą nadal ją kochał - rzekła Sonia
- Ale jak to - spytała jej mama Tirunes - przecież Anna to już odległa historia
- Uwierz mi mamo! - po co on by się zabijał, po co on prosiłby mnie o ten nóż. Tak wiem - nie powinnam przynosić tej finki, ale on tak prosił. Te jego spojrzenie, on był taki nieszczęśliwy, tak błagał o litość cały otaczający go swiat.
- Jak śmiesz - nie dość że lekarze mówili że z nim coraz lepiej, że powoli wychodzi z tego otumanienia, że wystarczy tylko terapia w ośrodku.
- Ale on mi wyznał wszystko przed śmiercią. Przecież on się zadźgał na moich oczach. Jak on sam powiedział miał on w życiu dwie pasję obecną tu Annę i Football Managera.
- Mnie? -  rzekła z niedowierzaniem Anna
- Mnie? - Rzekłoby pudełko z grą wrzucone do trumny, gdyby umiało mówić. Gdyby...