Sezon zakończony, pora rozpocząć przygotowania do nowego. Tym razem celem podstawowym będzie zapewnienie sobie udziału w rozgrywkach europejskich. A po cichu marzy mi się Puchar Mistrzów. Jest to cel bardzo realistyczny, co pokazał poprzedni sezon, w którym brakło nam tak niewiele...

Zarząd postanowił wspomóc zespół w osiągnięciu sukcesu i zafundował mi 170 mln zł na transfery. Suma zawrotna, lecz nie mogąc sprowadzić wielkich gwiazd futbolu (reputacja klubu jeszcze nie ta) raczej nie wykorzystam całej tej sumy. Zresztą do tej pory udawało mi się znaleźć fantastycznych graczy po bardzo niskich cenach.

Kontrakty podpisało już pięciu graczy. Wzmocnione zostały formacje, o których wspominałem kiedyś, a mianowicie obsada bramki oraz skrzydeł. Szczególnego wysiłku wymagało sprowadzenie bramkarza. Luciano kosztował jedynie 28 mln, lecz największym problemem było pozwolenie na pracę, które otrzymał dopiero za którymś razem. Lecz bez cienia wątpliwości było warto.

Jeśli chodzi o skrzydłowych to skład wzmocnili Nicky Kettle (z Sheffield Wed za 35 mln) oraz Steve Smith (z Q.P.R. za 20 mln). Obaj z miejsca zostali podstawowymi graczami, doskonale wpasowując się w zespół w spotkaniach towarzyskich.

Kolejny piłkarz to ofensywny pomocnik, Francisco Javier Fernandez Rodriguez. Nazwisko długie i długa lista jego zalet: jest szybki i wytrzymały, o fantastycznej technice i celności podań. Bez wątpienia duże wzmocnienie zespołu za jesyne 28 mln.

Piąty gracz to napastnik David Vandewalle, sprowadzony z wolnego transferu. W sam raz, aby wzmocnić rezerwy. Może w przyszłości stanie się podstawowym graczem. Transferów póki co tyle, jedynie jednego gracza próbuję zakupić, a jest nim środkowy obrońca Juan Francisco Marcos (ci Hiszpanie to chyba z nudów nadają sobie tyle imion...) z Standard Liege. Wprawdzie 55 mln za niego to sporo, lecz mam nadzieję, że będzie to opłacalny zakup.

Skład jest całkiem dobrze zgrany, co pokazują wyniki sparingów.

Na początku wakacji dostałem ofertę poprowadzenia reprezentacji Meksyku, którą przyjąłem ku uciesze Meksykanów. Odrazu zostałem rzucony na głeboką wodę. W lipcu dwa turnieje: Puchar Konfederacji oraz CONCACAF Gold Cup. W tym pierwszym zajeliśmy 4 miejsce, a CONCACAF wygraliśmy bez wysiłku (drużyny pokroju Kostaryki czy Haiti nie są zbyt wymagające). No ale sukces sukcesem, teraz czekają nas spotkania eliminacji Mistrzostw Świata, które zostaną rozegrane w przyszłym roku w Chinach.

No to do dzieła, pora rozpocząć 15 sezon (przynajmniej tak mi wychodzi hehe) mojej kariery menedżerskiej...