Atrybut bramkarski. Ustala skuteczność gry w powietrzu. Bramkarze z wysoką wartością tego atrybutu mają większą szansę na skuteczną interwencję w powietrzu, np. podczas dośrodkowań przeciwnika w pole karne.
GRA GŁOWĄ
Gracze z wysoką wartością tego atrybutu potrafią umiejętnie i skutecznie zagrać piłkę głową. Współgra ze "Skocznością" i "Siłą" oraz wzrostem piłkarza. Niezwykle istotny dla zawodników defensywnych (szczególnie ze środka obrony), jak i
JEDEN NA JEDNEGO
Atrybut bramkarski. Determinuje szanse bramkarza na wyjście obronną ręką z pojedynku jeden na jednego.
NATURALNA SPRAWNOŚĆ
Determinuje, jak szybko zawodnik poczuje się zmęczony. Określa również prawdopodobieństwo urazu. Zawodnicy posiadający niską wartość tego atrybutu szybciej się meczą i są bardziej podatni na kontuzje.
KOMUNIKACJA
Atrybut bramkarski. Determinuje skuteczność komunikacji na linii bramkarz-obrońcy. Pozwala to umiejętnie dowodzić linią defensywną, co znacznie zwiększa potencjał obronny drużyny.
GRA NA CZAS
Pozwala zdefiniować, jak często gracze mają zwlekać z rozgrywaniem akcji. W przypadku ustawienia na "Często" piłkarze będą starać się możliwie najbardziej opóźniać grę, wartość "Rzadko" jest ważna, kiedy liczy się dla nas każda sekunda
SWOBODA TAKTYCZNA
Wpływa na to, jak często nasi zawodnicy będą wymykać się zaplanowanym schematom i instrukcjom taktycznym.
NASTAWIENIE
Wpływa na dwie rzeczy: jak nasi zawodnicy będą się ustawiali w obronie względem formacji przeciwnika oraz jak nasi zawodnicy będą zagrywali piłkę i przesuwali się po boisku w ataku.
GRA PRZY PRZECIWNIKU
Często nazywana pressingiem. Umożliwia ona nieustanne naciskanie zawodników drużyny przeciwnej i zmuszanie ich do popełnienia błędu, wymaga jednak siły i koncentracji. Rzadka gra przy przeciwniku sprzyja spokojnemu ustawieniu obrony.
SZEROKOŚĆ GRY
Wpływa na korzystanie przez naszych zawodników z dostępnej przestrzeni boiska. Możemy więc grać wąsko, normalnie i szeroko.
TAKTYKA
Doskonali atrybuty takie jak Ustawianie się, Przewidywanie czy Gra bez piłki, pozwala "ograć się" z taktyką przyjętą przez menedżera.
SIŁA
Trening siłowy pozwala doskonalić atrybuty Siła i Wytrzymałość. Dzięki dobrze zbilansowanemu treningowi siłowemu zawodnicy będą w stanie wytrzymać trudy całego sezonu.
ATAK
Oprócz celności podań zawodnicy doskonalą również Kreatywność i Błyskotliwość oraz Wykańczanie akcji, Decyzje i Opanowanie.
OBRONA
Trening ten, istotny głównie dla graczy defensywnych, rozwija umiejętności takie jak Odbiór, Gra głową, Krycie, Ustawianie się, Przewidywanie.
STAŁE FRAGMENTY GRY
Ta najmniej męcząca piłkarzy część treningu doskonali atrybuty Rzuty rożne, Rzuty wolne i Rzuty karne. Zawodnicy ćwiczą te elementy w ataku i obronie.
SZWAJCARSKI RYGIEL
System gry oparty na twardej grze obronnej. Drużyna grała w ustawieniu 1-3-3-3, z cofniętym stoperem. Wąskie pole gry, agresywny odbiór i faule taktyczne. Pochodną od tej filozofii jest włoskie catenaccio.
POMOCNIK DŁUGODYSTANSOWIEC
Dynamiczny, wytrzymały, kompletny pomocnik, nazywany często terminem "box-to-box midfielder". Angażuje się głównie w grę w środku pola, rzadko zapuszcza się w pole karne, jest jednak zdolny do strzałów z dystansu.
ODGRYWAJĄCY
Najczęściej napastnik, imponujący warunkami fizycznymi. Ma stwarzać sytuacje kolegom z zespołu poprzez odgrywanie piłki głową bądź zagrania do lepiej ustawionych zawodników.
DEFENSYWNY POMOCNIK
Pomocnik o zadaniach głównie defensywnych. Jest to niezwykle wszechstronna pozycja - dobry defensywny pomocnik łączy w sobie role libero i rozgrywającego. Ważne atrybuty to m.in. Odbiór, Podania, Krycie, Pracowitość, Współpraca, Determinacja, Siła.
HOLENDERSKI FUTBOL TOTALNY
System gry z lat 70. Obok "szwajcarskiego rygla" i catenaccio jest to kolejna taktyka wykorzystująca ustawienie 1-3-3-3. Tutaj zawodnicy wymieniali się pozycjami wzdłuż pionowych linii. Styl gry był jednak bardziej finezyjny i płynny.