Już na samym początku tego tekstu powinienem zaznaczyć, iż pojęcie "taktyki idealnej" nie istnieje. W każdym ustawieniu możemy znaleźć bowiem mankamenty i uchybienia, które mądry manager na boisku wykorzysta. FM uczy nas jednak, jak dopasować do swojego zespołu odpowiednią taktykę, która pozwoli osiągać wspaniałe wyniki. Osobiście, od czasu kiedy w napędzie mojego komputera pojawiła się płyta z napisem "Football Manager 2010", rozpocząłem liczne testy i analizy, które – przynajmniej moim zdaniem – pomogły mi stworzyć taktykę niemal perfekcyjną. Obejrzałem dziesiątki spotkań w pełnym wymiarze czasowym, przeczytałem masę tekstów i rozpracowałem jeszcze więcej ustawień (...). Niemal wszystkie drużyny osiągające sukcesy, czy to na krajowym podwórku, czy na arenie europejskiej, wystawiają czterech piłkarzy w bloku defensywnym. Nie inaczej będzie u nas - zastosujemy standardowe ustawienie z dwoma środkowymi i dwoma bocznymi obrońcami. Dużo ważniejsza do skompletowania jest tzw. "druga linia". Jak wynika z moich testów i analiz brytyjskiego serwisu FM-Britain, najlepiej sprawdza się wystawienie tercetu pomocników w środku pola. Dlaczego? Otóż dzięki temu manewrowi zyskujemy przewagę liczebną, a tym samym w posiadaniu piłki (...). Ponadto, nie mamy wtedy problemu z jednoczesnym pokryciem rozgrywających i skrzydłowych rywali. Decydujemy się w ten sposób na trzech nominalnych PŚ, więc do obsadzenia na pozycjach pozostaje nam już tylko trzech graczy. Z doświadczenia wiem, że w linii ataku najlepiej sprawdza się duet napastników wysoki–mały lub, jak kto woli, odgrywający–szybki. W ten sposób pozostaje nam jeszcze jeden zawodnik do wykorzystania. Pytanie, czy powinniśmy skorzystać z usług defensywnego pomocnika, czy może raczej postawić na atak i ofensywnego rozgrywającego? Z racji, iż w środku mamy już trzech pomocników, którzy mogą bez przeszkód odpowiadać za defensywę, wybieramy opcję numer dwa. W ten sposób wykrystalizowało nam się ustawienie 1-4-3-1-2, które, według mnie, jest najbardziej skutecznym w FM-ie, zarówno w obronie, jak i ataku.