Założeniem taktyki była skuteczna gra w środku pola, sensowne rozgrywanie piłki i zdobywanie jak największej ilości bramek po akcjach środkiem pola.
Po wielu godzinach udało mi się stworzyć moim zdaniem bardzo dobrą taktykę, która sprawiła, że moja Hertha Berlin w pierwszym sezonie zajęła szóstą lokatę (prognozowane miejsce: 15).
Mogłoby być lepiej, ale podczas sezonu dokonywałem poprawek, jej pierwotna wersja niestety nie sprawdziła się dobrze (problemy w obronie), przez co straciłem masę punktów, a nawet wylądowałem w strefie spadkowej.
Jednak pod koniec sezonu wszyscy krytycy mojej osoby i taktyki radykalnie zmienili zdanie, gdy zespół zaczął grać naprawdę bardzo ładny futbol.

Pomimo braków w piłkarzach pasujących do taktyki (w składzie więcej rzemieślników jak wirtuozów) zespół nauczył się jak szybko grać krótkimi podaniami i nieustannie stwarzać zagrożenie pod bramką przeciwnika.

Myślę, że ta taktyka idealnie sprawdzi się w dobrych zespołach dając mnóstwo pociechy po pięknych bramkach z dobrze rozegranych akcji.

Kilka słów o samej taktyce:
Napastnik:
Zdecydowałem się na Fałszywą 9tkę. Potrzebny był mi napastnik, który nie tylko będzie zabójczo skuteczny pod bramką przeciwnika, ale również będzie się cofał i pomagał rozgrywać piłkę.
Do dyspozycji miałem Juliana Schiebera, który zagrał w sezonie 24 mecze, strzelił 11 bramek i 4 razy asystował
oraz Salomona Kalou (21/9/2).
Widać było u nich podczas meczów zdecydowanie braki techniczne przez co zmarnowali kilka dogodnych okazji do asystowania i łatwo tracili piłkę.

Ofensywny pomocnik jest ustawiony jako.. ofensywny pomocnik Atak. Tutaj grało wielu piłkarzy, szczególnie na początku sezonu, gdy testowałem zespół, ale większość spisywała się poprawnie. Ważny jest drybling, bo nasz OP Ś często ustawiony w drugiej linii musi potrafić minąć kilku obrońców rywala i spróbować oddać strzał na bramkę.

Skrzydłowi ustawieni są jako boczni rozgrywający z funkcją ataku. Nie wrzucają bezmyślnie piłek w pole karne (oczywiście wrzutki się zdarzają!), częściej próbują zejść z piłką do środka (często w pole karne) i tam podaniem asystować lub strzelać. Pomagają również w rozegraniu piłki, a gdy mają wolną przestrzeń na skrzydłach natychmiast ją wykorzystują biegnąć piłką wzdłuż linii rozpoczynając kontratak.

Dwóch defensywnych pomocników:
Walczący o piłkę Obrona - utrzymuje pozycje i asekuruje bardziej kreatywnych zawodników, rozbija kontrataki i często przejmuje piłkę na połowie rywala.

Defensywny pomocnik Wsparcie - oprócz zadań defensywnych podłącza się do ataków, często krąży w okolicach 16stki - przydają się wówczas strzały z dystansu, ponieważ gdy tylko nadarzy się ku temu okazja - nie zawahają się spróbować strzelić bramki.

Boczni obrońcy są ustawieni jako odwróceni cofnięci skrzydłowi. Również pomagają w rozegraniu piłki w okolicach środka boiska, czasem próbują długich podań oraz dośrodkowań spod linii końcowej. Schodzą również z piłką do środka, gdy mają ku temu miejsce i szanse, i próbują prostopadłych podań.

Środkowi obrońcy mają zadania typowo destrukcyjne. Ustawieni jako tradycyjny obrońca obrona pilnują tyłów (w wersji pierwotnej taktyki byli ustawieni jako stoperzy i niestety zemściło się to na mnie).

Trening jaki polecam głównie, to ofensywa.

Taktyka jest w 100% moja, po raz pierwszy dziele się swoją taktyką gdziekolwiek, będę wdzięczny za wszelkie uwagi i testy.

PS. Zapomniałem o tym napisać wyżej. Po zdobytej bramce bardzo często przestawiam zespół na kontrolę/kontratak (w zależności Dom/Wyjazd) i staram się utrzymywać przy piłce lub dzięki defensywnym pomocnikom utrzymać prowadzenie i rozbijać ataki rywala.