W ostatnich latach pojawiały się głosy, że reprezentacja Włoch w piłce nożnej swoje najlepsze lata ma już dawno za sobą. Opinie te nasiliły się zwłaszcza po wielce nieudanym dla Azzurri mundialu w RPA. Mario Balotelli, Alberto Paloschi i Andrea Ranocchia jak na razie nie spełniają pokładanych w nich nadziei. Trenerzy i zawodnicy są pełni obaw, że gracze tacy jak Alex Del Piero, Alessandro Nesta czy choćby Daniele De Rossi nie doczekają się już klasowych następców. Ale poszukiwania trwają, moi scouci właśnie znaleźli godnego spadkobiercę spuścizny po obecnym jeszcze królu środka pola włoskiej kadry. Panie i Panowie, przedstawiam Wam Andreę Poli! Ten 21-letni piłkarz przyszedł na świat 29 września 1989 roku w malowniczym miasteczku Vittorio Veneto położonym w północnej części Półwyspu Apenińskiego. Karierę rozpoczynał grając dla miejscowego klubu Treviso. 2007 rok przyniósł mu transfer do Sampdorii. Po wypożyczeniach kolejno do poprzedniego pracodawcy i drugoligowego Sassuolo powrócił, by grać dla Blucerchiati, stając się kluczowym zawodnikiem zespołu z Genui. Zaliczył także solidne występy w kadrze U21 swojej ojczyzny. Andrea jest bardzo dobrze wyszkolony jak na defensywnego pomocnika - dysponuje świetną grą z pierwszej piłki i techniką. Celnie podaje do partnerów, często asystując przy ich bramkach. Potrafi także samemu celnie uderzyć z dystansu. Należy również wspomnieć o jego umiejętności do egzekwowania rzutów rożnych i karnych, a także o zadziwiająco przyzwoitym dryblingu. Reprezentant Squadra Azzurra bardzo dobrze odbiera piłkę, co jest ważne dla defensywnie zorientowanego gracza środka pola. Do tego jest kreatywny, błyskotliwy, skoncentrowany przez pełne 90 minut. Genialnie gra bez piłki. Od strony fizycznej Włoch także błyszczy. Cechuje się sprawnością i dużą wytrzymałością. Czy Poli ma jakieś wady? No cóż, na pewno mógłby mieć lepsze atrybuty odpowiedzialne za destrukcję w szeregach rywali - ustawianie się, pracowitość i krycie. Ale jestem przekonany, że dzięki odpowiedniemu treningowi gracz Squadra Azzurra szybko te umiejętności poprawi. Kolejną rzeczą, która może zniechęcić do zakupu zawodnika klubu z Genui to jego niebagatelna cena. Na początku gry, by cieszyć się posiadaniem w zespole następcy De Rossiego trzeba wyłożyć na stół blisko 30 mln €. Należy jednak pamiętać, że z czasem roszczenia jego pracodawców maleją i już w drugim okienku transferowym kwota odstępnego potrzebna do nabycia Andrei staje się dużo niższa. Czy warto sprowadzać młodego Włocha do swojego teamu? Z pewnością tak, należy jednak wyczekać odpowiedni moment, w którym jego cena osiągnie najniższy pułap. Pamiętajmy, że jest to już teraz zawodnik na skalę światową, a wciąż się rozwija. Jeśli przegapimy okazję do jego kupna, cena będzie stale wzrastała, gdyż Andrea prezentuje się coraz lepiej. Jedno jest pewne - reprezentant Azzurri ma szansę, by stać się jednym z najlepszych defensywnych pomocników globu. Profil został opracowany w oparciu o podstawową bazę danych z łatki 11.3.0.