Kto by pomyślał, że w trzeciej lidze włoskiej trafi się tak utalentowany pomocnik... Lewoskrzydłowy, który świetnie czuje się także ustawiony za napastnikami, znakomicie drybluje i dośrodkowuje, jest także wystarczająco szybki, zwinny i dynamiczny. Swoją magiczną lewą nogą sieje popłoch w szeregach rywali - strzela z dystansu, bije stałe fragmenty, prowadzi grę. Świetnie rozumie się z partnerami, jest boiskowym pracusiem - dla niego nie ma straconych piłek. W dodatku jest silny fizycznie i niepodatny na kontuzje, z reguły nie ma problemu z utrzymaniem wysokiej formy. Doskonale sprawdza się w krajach, gdzie gra się szybki, techniczny futbol po ziemi - w bardziej siłowych ligach przeszkadzać może nieco zbyt niski atrybut gry głową. Niestety, nie nadaje się na kapitana, nie ma również sensu próbować przekwalifikowywać go na napastnika - operowanie za linią ataku stwarza mu zdecydowanie więcej możliwości do psucia szyków przeciwnikom. Można za to wytrenować mu pozycję środkowego pomocnika - jeśli poprawi odbiór, będzie całkiem skuteczny w tym miejscu boiska. Teramo gotowe jest oddać go za grosze, nawet 10 tysięcy euro może okazać się wystarczającą kwotą - nic tylko brać i podszkolić. O reprezentacji Włoch nawet nie ma co marzyć - Francesco nie osiągnie tak wysokiego pułapu umiejętności, ale już w Serie A powinien prezentować przyzwoity poziom. Największym jego atutem jest jednak fakt, że sprawdzi się w mniejszych zespołach - z pewnością będzie jednym z najmocniejszych ogniw w składach małych i średnich klubów.