Spojrzałeś na atrybuty i parsknąłeś śmiechem? Co on robi w tym dziale? Co to za leszcz? Czyja to pomyłka? Nie daj się zwieść cyferkom, przyjacielu, bowiem cicha woda brzegi rwie. Jest to sprawdzony przeze mnie wzdłuż i wszerz zawodnik. Jedynym minusem jest jego długi okres aklimatyzacji (od 3 tygodni, do nawet 3 miesięcy). Jednak kiedy już wreszcie się przyzwyczai do odmiennych niż w jego kraju warunków, wręcz eksploduje energią. Biega, skacze, podaje, strzela (i trafia), dośrodkowuje, wrzuca na główkę, sam główkuje, wymusza rzuty karne i znów podaje, strzela, dośrodkowuje... Nie jest może zawodnikiem "ultrabramkostrzelnym" (strzela ok. 2 bramek na 3 mecze), lecz wystarczy obok niego postawić rasowego snajpera, który po dograniu do niego piłki przez Gagę strzela za każdym razem bramkę, a żaden obrońca czy bramkarz przeciwnika nie jest w stanie takiego duetu zatrzymać, nawet jakby wybudował mur z cegieł na boisku. Chketiani jest pracowitym piłkarzem, u którego atrybuty rosną jak grzyby po deszczu, nawet przy słabym sztabie trenerskim. Przejdzie do każdego klubu. Proponowałbym go osobom lubiącym grać drużynami z niższych lig, którym pomoże w awansie lub utrzymaniu się w lidze. Sam będzie miał zapewniony równomierny rozwój, grając co sezon o wyższą stawkę. Rzucenie Chketianiego od razu na głęboką wodę może spowodować (choć niekoniecznie) wypalenie się talentu, mimo, że radzi sobie doskonale z presja i w grze o wysoka stawkę. Gagę Chketianiego zakupiłem za 26 tys. euro. Po sezonie wart był już 2,3 mln euro, a po dwóch latach gry 4,6 mln. Więc nawet jeśli nie spełni wszystkich twoich oczekiwań, możesz na nim po prostu dobrze zarobić.