Damian Jaroń to kolejny przyjemnie wyglądający rezerwista z Polonii Warszawa. Do pierwszego składu trafił razem z Michałem Siwikiem. Chłopców niemal z miejsca nazwałem :prawym duecikiem". Siwik jest niezłym pomocnikiem, ale nie sprawdza się w ataku. Z Jaroniem jest odwrotnie, kompletnie nie sprawdza się w pomocy. Wystawiłem go w kilku meczach na tej pozycji i grał gorzej niż ja w piłkę wodną. Zdecydowanie lepiej Jaroń radzi sobie w roli napastnika. Szybko biega, mocno trzyma się na nogach, jest bardzo sprawny. Błyskotliwość i determinacja pomagają mu walce w polu karnym. Technicznie nie olśniewa, ale potrafi od czasu do czasu skutecznie uderzyć w kierunku bramki przeciwnika. Nie spodziewajcie się jednak cudów. W pierwszym sezonie Damian nie zachwyca. Biega, trenuje, uczy się i podpatruje starszych. Dopiero po jakimś czasie zaczyna pokazywać swoje możliwości. Wystawiłem tego chłopaka w kilku meczach towarzyskich przed sezonem 2008/09. Strzelił kilka bramek i...zaczęło się bić o niego pół Orange Ekstraklasy oraz kilkanaście klubów z Europy Wschodniej. Kompletnie się tego nie spodziewałem. Na razie odrzucam wszystkie propozycje. Chcę wypróbować Jaronia w Pucharze Ekstraklasy. Mam nadzieję, że talent tego chłopaka w końcu eksploduje. Nie będę pisał z jaką siłą, bo na sali mogą być dzieci, kobiety i osoby w starszym wieku. CM Revolution stara się dbać o zdrowie i dobrą formę czytelników. Dla porządku wspomnę, że ekwiwalent za wyszkolenie Polonisty wynosi 200 tysięcy euro. Tradycyjnie spuśćmy zasłonę milczenia nad tą klauzulą. Spokojnie wyciągniecie Damiana za niewielkie pieniądze. Może nawet za darmo. Mam nadzieję, że przejdzie do klubów z najniższych lig angielskich. Tam na pewno się sprawdzi. Przystanek autobusowy przy ulicy Konwiktorskiej poleca Damiana Jaronia wszystkim miłośnikom mrozu i gry w warcaby.