Ten chłopak to jeden z moich ulubieńców w Football Managerze 2010. Od początku chciałem mieć jakiegoś Brazylijczyka w składzie Spartans. W końcu znalazłem odpowiedniego kandydata. Nie przypuszczałem wtedy jeszcze, że tak się do niego przywiążę. Lisandro Bagnara urodził się 9 lipca 1981 roku w Mucum. Jest wychowankiem klubu Novo Hamburgo. W 2006 trafił do SC Universidade i słuch po nim zaginął. Nie zrobił żadnej kariery, nie wywołał żadnego skandalu, nie przeleciał kobiety kumpla z zespołu. Na pewno o nim nie słyszeliście. Chyba, że zaglądacie do moich manifestów. Nie polecam ich, bo są słabe, ale od czasu do czasu możecie rzucić na nie okiem. Chociażby po to, żeby zobaczyć jak naprawdę spisują się zawodnicy, których opisuję. Wszystko macie tam wyłożone kawa na ławę. Bagnara był obok Emmanuela Francesa podstawowym środkowym pomocnikiem w Blyth. Panowie świetnie się uzupełniali. Na zmianę czyścili przedpole i rozgrywali. Nie pchali się do strzelania na bramkę przeciwnika i bardzo dobrze. Od tego miałem innych piłkarzy. Moja kariera w Anglii zakończyła się równie szybko jak się zaczęła. Komputer nie dał rady, więc przeniosłem się do Ursusa. Znacie już tę historię? Uwielbiam się powtarzać, szczególnie po spożyciu. Tak czy inaczej zarówno Frances, jak i Bagnara zostali ściągnięci do Warszawy. Argentyńczyka trzymam schowanego na czarną godzinę, Brazylijczyk jest pierwszym rezerwowym pomocnikiem. Jeżeli kontuzję złapie Cudjoe lub Rinetti od razu zajmuje miejsce jednego z nich. Atrybuty Lisandro nie wyglądają specjalnie interesująco, ale zaręczam, że jest to bardzo dobry zawodnik. Szybki, inteligentny i pomysłowy. Dobrze drybluje i podaje. Geniuszem piłki nożnej nigdy nie będzie, ale w ekipach z najniższych lig angielskich czy polskich powinien sobie bez problemu poradzić. Co tam poradzić, on będzie tam wiodącą postacią. Wymagań kontraktowych nie ma wygórowanych, więc nic tylko go brać i smarować nim chleb. Profil zawodnika został opracowany w oparciu o podstawową bazę danych z łatki 10.2.0.