Denys Kulakov to jeden z najciekawszych zawodników, jakich znalazłem podczas mojej przygody z Polonią Warszawa. Wpadłem na niego dawno temu, ale nie podobała mu się stolica Polski. Dopiero po odpaleniu gry na łatce 10.2.0 sytuacja uległa zmianie. Ukrainiec z przyjemnością zasilił szeregi Czarnych Koszul. Być może uległ czarowi nowego wizerunku Wujka Przecinaka – seksowna broda a la kapitan łodzi podwodnej na pewno zrobiła swoje. Kulakov przyszedł na świat 1 maja 1986 roku w mieście o interesująco brzmiącej nazwie Izium. Urodzić się w Święto Pracy to tak jak trafić trójkę w totolotka – w sumie nic szczególnego, ale za to jak brzmi. Przygodę z piłką zaczynał w Górniku Donieck. Niestety chyba się tam nie sprawdził, bo szybko trafił w ramach wypożyczenia do Iliczywca Mariupol. W 2007 roku przeszedł do Worskły Połtawa. Pewnie będzie tam grał do końca życia. Chyba, że kupi go jakiś Pelikan, Sokół albo Orzeł. Denys jest ofensywnie usposobionym bocznym obrońcą. Świetnie sprawdza się zarówno w obronie jak i pomocy. Jego głównymi zaletami są: szybkość, pracowitość, dokładne podania, dośrodkowania, skuteczne krycie i odbiór. Nieźle radzi sobie z grą głową i dryblingiem. W mojej Polonii rozegrał tylko kilka meczów (później gra mi się wysypała ze względu na braki w pamięci), ale pokazał się w nich z naprawdę dobrej strony. Chłopak dzielił i rządził po prawej stronie boiska. Jak na polskie warunki jest genialny. Nie trzeba go przystosowywać, trenować ani pieścić. Jest gotowy do gry od ręki. Żeby ściągnąć Ukraińca do klubu występującego w polskiej Ekstraklasie wystarczy 26 tysięcy euro. Bez najmniejszego problemu podpisze kontrakt. Jeżeli nie wystraszył go Józef W. to nic go nie wystraszy. Profil zawodnika został opracowany w oparciu o podstawową bazę danych z łatki 10.2.0.