Niektórym piłkarzom bardzo szybko odbija sodówka. Wg mnie jeśli ktoś odrzuca powołanie do kadry juniorskiej na mecz eliminacyjny czy turniejowy, nie powinien mieć wstępu do dorosłej reprezentacji. Zapewne każdy z Was zna historię związaną z Wojciechem Pawłowskim więc nie będę się nad nią dłużej rozwodził, jednak warto zwrócić uwagę na jego eFeMową sylwetkę. Swoją piłkarską karierę rozpoczął w Bałtyku Koszalin. W 2010 roku trafił do Lechii Gdańsk. Przez następne półtora roku grał w Młodej Ekstraklasie i drugiej drużynie gdańskiego klubu. 30 września zadebiutował w Ekstraklasie, w zremisowanym 0-0 meczu z GKS Bełchatów. Czyste konto, w najwyższej polskiej klasie rozgrywkowej zachowywał przez 321 minut, jako debiutant, dzięki czemu pobił rekord należący do Łukasza Fabiańskiego. W Lechii rozegrał w sumie 16 spotkań, po czym został graczem Udinese Calcio. Pawłowski jest błyskotliwy, waleczny, ekscentryczny i niezwykle zdeterminowany. Podejmuje dobre decyzje. Posiada dobry refleks niezłą zwinność. Dobrze radzi sobie w sytuacjach sam na sam, a łapanie piłki nie sprawia mu problemów. Wojtek to tani i przyzwoity bramkarz z niezłymi perspektywami na przyszłość. Na pewno warto ściągnąć go jako zmiennika, z czasem będzie walczył o pierwszą jedenastkę. Tylko żeby nie udzielał wywiadów.