Kiedy CM Revolution w ogóle nie przypominało tego, czym jest obecnie, kiedy niżej podpisany był jeszcze jednym z wielu szarych redaktórów, który "coś miał tam robić", ale sam nie wiedział co... Kiedy w końcu wpadł na to, co by chciał robić, i kiedy już zaczął to robić - a konkretnie - opisywać strony o FM-ie, polskie, zagraniczne, recenzować je (co zostało określone mianem CM Re(v)ntgena), wydawało się, że to poletko będzie zawsze interesować bardzo wąską grupę ludzi, której wesprzeć nigdy nie będzie chciał nikt.

Ale w pewnym pięknym dniu, do pomocy przy walce z tym całym "szambem" przydzielono mi młodego, bojowo nastawionego 14-latka, którego nick wydawał się być na tyle infantylny, że nie mógł faktycznie należeć do nikogo starszego. Ten dziarski 14-latek rósł na moich oczach, w pewnym momencie wybijając się na niepodległość, tworząc tony prostych - ale jakże niezbędnych dla graczy - poradników opisujących różne elementy gry.

Przyszły kryzysy, młody gniewny pogniewał się na cały świat, zaginął bez wieści, zostawiając redakcję w trudnym momencie i wydawało się, że na zawsze spadnie do scenowego Hadesu.

Jak to jednak w życiu bywa, syn marnotrawny wrócił, niczym Andrzej Kmicic, swoją wzmożoną pracą i ambitną postawą zmazał dawne grzechy i szybko zacząć się piąć w hierarchii...

A dziś?

Dziś ten czternastolatek z infantylnym nickiem otwiera stopkę redakcyjną CM Revolution... Jako - może nadmiernie - mentor i wychowawca tego młodziana, mam specyficzny i dość osobisty stosunek do tej, nazwijmy, kariery...

Dlatego tym bardziej, w dniu już(!) 22-gich urodzin, składam Bobiemu życzenia, aby już więcej nie miał żadnych zakrętów życiowych, i aby dowodził Rewolucją tak, abyśmy nigdy nie musieli się wstydzić i abyśmy zadziwiali świat.

Sto lat, hip hip, hura!