W życiu każdego Managera nadchodzi taka chwila gdy nie wie co począć, ja w takich chwilach lubię sobie włączyć mojego ukochanego FM i poszukać sobie jakiś niezłych talentów, tak bez sensu a potem rozegrać mecz z jakimś przeciwnikiem i kliknąć piękny napis ''Zakończ Grę''.
Jednak pewnego razu kiedy to przeglądałem sobie kluby angielskiej coś mnie natchnęło, zadałem sobie pytanie dlaczego tak bogaty klub i posiadający zawodników o takich zdolnościach jak Portsmounth FC, nie jest jeszcze potęgą europejską, zdecydowałem że potrzeba tak kogoś takiego jak ja. Nie będę pisał żadnych wstępów w stylu ''Byłem sobie piłkarzem wygrałem ligę mistrzów i strzeliłem gola w ostatniej minucie'' gdyż coś takiego niema dla mnie sensu.

Zwyczajnie włączyłem jak zawsze FM i zdecydowałem się wyprowadzić właśnie ten klub o olbrzymich pieniądzach i świetnych zawodnikach na prostą rozwojową. I pierwsze co zastałem po podjęciu pracy w zespole Portsmouth to zdziwienie z mojej strony oczywiście, byłem świadom tego iż klub ma pieniądze ale nie aż tyle żeby podarować w pierwszym sezonie za zajęcie miejsca premiowanego udziałem w pucharze U.E.F.A aż 28 milionów angielskich futów. Pierwsze co zrobiłem w nowym klubie to przesunięcie kilku zawodników do rezerw niepasujących do mojej wizji zespołu, na tej szarej liście znalazły się takie nazwiska jak
Kanu, Utaka. Muntari oraz Benjani

Z takim budżetem jaki posiadam mogłem się skupić nawet na zawodnikach z wyższej  pułki europejskiej na mojej liście znalazły się takie nazwiska jak G. Clichy, J. Milner, S. Tylor, S. Downing.


Jeszcze przed napisaniem tego manifestu zdążyłem rozegrać sparing z średnim klubem jakim jest Club Brugge  , aby określić słabe i mocne punkty mojego zespołu i ku mojemu zdziwieniu myślałem że pewniacy w ataku mojej drużyny Peter Crouch oraz Jermain Defoe, są raczej niezagrożeni ze strony rezerwowych, a tu nagle hattrick młodego Nugenta, sprawił że to jego zacząłem widzieć w pierwszym składzie.