Mój debiut w roli selekcjonera reprezentacji RPA był całkiem udany. W czerwcu mieliśmy do rozegrania cztery z sześciu spotkań drugiej fazy eliminacji do Mistrzostw Świata. Choć jesienią czekają nas jeszcze dwa mecze, awans do trzeciej fazy jest zapewniony. Cztery zwycięstwa, szesnaście bramek strzelonych i tylko trzy stracone.

Kolejno wygrywaliśmy z Republiką Zielonego Przylądka (4:0 i 6:1), Zimbabwe (5:2) oraz z Madagaskarem (1:0). Pewne prowadzenie w grupie z dwunastoma punktami, dalej jest Zimbabwe z siedmioma, Madagaskar mający dwa punkty, a na końcu RZP z jednym remisem na koncie.

Gdy ja powoli zapewniałem awans RPA, dalej na północy, w Belgii, rozegrane zostały Mistrzostwa Europy. Niestety reprezentacja Polski nie wystąpiła na tym turnieju, lecz w sparingu przed ich rozpoczęciem podopieczni Tomasza Wałdocha rozbili ćwierćfinalistę EURO, Holandię. Najlepszym krajem na kontynencie czwarty raz z rzędu została Anglia, po rozbiciu w finale Hiszpanii 2:1.

Wakacje mijały szybko i wreszcie przyszłą pora na wznowienie rozgrywek ligowych w Rosji. Dłuższa przerwa pozwoliła piłkarzom na odbudowanie kondycji i na przygotowanie się do spotkań, które przez kilka tygodni będą rozgrywane dwa razy w tygodniu. Forma osiągnięta przed Mistrzostwami Europy nie znikła i wszyscy piłkarze byli gotowi na rywalizację na boisku.

Sześć spotkań, rozegranych na przełomie lipca i sierpnia, pokazało, że Ural chce wrócić do czołówki. Trzykrotnie wygrywaliśmy i trzykrotnie remisowaliśmy. Pozwoliło to awansować w tabeli Premier Ligi na dziewiątą lokatę, ze stratą jedynie czterech punktów do czwartego Spartaku i dwunastu do pierwszego CSKA. Nienajlepiej radzi sobie Torpedo Moskwa, którego trenerem mogłem zostać w tym roku, zajmując siódme miejsce, dwa punkty przed moim Uralem.

Z kim zwycięstwa, a z kim podział punktów? Wyższość kierowanego przeze mnie zespołu musiały uznać Łucz, FK Moskwa i Saturn. Z ekipą z Władywostoku zagraliśmy bardzo pewnie i jak to określili komentatorzy "niespodzianki nie było". Bezproblemowe, aczkolwiek skromne zwycięstwo 2:1, obie bramki zdobył Mirosavljevic.

Z FK mecz wyglądał podobnie, na Stadionie Centralnym wygraliśmy 2:0, po jednym samobóju i golu Chernova z rzutu wolnego z trzydziestu metrów.

Trzy punkty zdobyliśmy również z Saturnem. W meczu rozpoczynającym drugą połowe rozgrywek ligowych wygraliśmy 3:2 po bramkach Rogerio (ustrzelił dwie) i Yermolaeva. Wynik mógłby być wiele wyższy, gdyż mój zespół miał zdecydowaną przewagę.

Podziałem punktów zakończyliśmy rywalizację z Krylią (0:0), Dynamo (2:2) i tyle samo z Torpedo Moskwa. Z tymi ostatnimi mieliśmy wielką szansę na zwycięstwa. Dwukrotnie moi podopieczni obejmowali prowadzenie i dwukrotnie graczom ze stolicy udawało się wyrównać.

W najbliższych tygodniach czekają nas ciekawe spotkania, między innymi dwumecz z Rodą Kerkrade o awans do fazy grupowej Pucharu UEFA i spotkania z Ałanią, Spartakiem czy CSKA.

Tradycyjnie będziemy liczyć na zwycięstwa, a w tym mają pomóc nowi piłkarze, którzy podpisali kontrakty z Uralem. Są to David Arce (Argentyńczyk) oraz Dmitry Rykov (Rosja). Obaj to niezwykle uzdolnieni lewi obrońcy, mający zastąpić Petukhova i Maslennikova, ktorzy dotychczas grali jako boczni defensorzy, lecz w tym sezonie niespecjalnie spisywali się na tej pozycji. Obaj odejdą w grudniu po zakończeniu kontraktów.

Dodatkowo prowadzę negocjacje z Sao Paulo, skąd to staram się sprowadzić 21-letnią gwiazdę młodzieżówki Brazylii, Jefersona. Niestety klub z Ameryki Południowej życzy sobie za tego grajka około czterdziestu czy pięćdziesięciu milionów złotych, więc transfer ten możliwy będzie dopiero po zakończeniu sezonu, gdy dostanę jakiekolwiek fundusze na nowych kopaczy. Oby tylko żaden inny zespół nie zwrócił uwagi na tego młodzika, stojącego u progu wspaniałej kariery...

TABELA

TERMINARZ

JEFERSON