Do towarzyskiego spotkania z Grecją pozostało już tylko kilkadziesiąt godzin. I tak sobie myślę kim będzie ten Obraniak? Zbawicielem na miarę Zinedine'a Zidane'a(chyba troche przesadziłem ;D) czy kolejnym piłkarzem, który raz na rok błyśnie i na kolejne kilka miesięcy znów przygaśnie, aby później znów wszystkich oczarować. Pamiętamy wszyscy dobrze ile to już miało być naturalizowanych Brazylijczyków, Włochów, Francuzów w polskiej reprezentacji. Udało się "zaklepać" tylko dwóch z grona kilkunastu kandydatów.

Najpierw był Emmanuel Olisadebe. Zbawca polskiego futbolu, który olśnił ówczesnego selekcjonera kadry Jerzego Engela. Nie oszukujmy się! Emsi badź co bądź wygrał nam pamiętne eliminacje do MŚ w Korei i Japonii w 2002 i po 16 latach niemocy i piłkarskiego odizolowania od najwiekszych Polacy pojechali na wielką imprezę. A co było na początku? Wyzwiska, obelgi, banany rzucane z trybun w stronę Emsiego. Po znakomitych eliminacjach został okrzyknięty zbawicielem, drugim Bońkiem itd, itd...

Drugim naturalizowanym był wszystkim dobrze znany Roger Guerreiro(niektórym znany bardziej pod nazwiskiem Pereiro;D). W przeciwieństwie od Nigeryjczyka, Roger nie przyczynił się do awansu na EURO 2008. Obywatelstwo otrzymał dzięki nagonce dziennikarzy, Leo Beenhakkera i podpisowi prezeydenta RP Lecha Kaczyńskiego. Tutaj też nie obyło się bez przykrych incydentów. Transparent "Roger nigdy nie będziesz Polakiem" uświadomił mnie w przekonaniu, iż wiekszość z nas to zagorzali rasiści niczym potomkowie załóżycieli Ku Klux Klanu!!! Nie będę w tej chwili apelował czy przemawiał jak legendarny polski wieszcz Adam Mickiewicz namawiając rodaków do odpowiedniego zachowania w stosunku do nowych nabytków polskiej kady. Chcę, abyście Drodzy Czytelnicy zreflektowali moje słowa i zastanowili się czy, aby napewno dobrze postępujecie...

Oboje w/w pilkarze wnieśli bardzo dużo do gry reprezebtacji Polski. Olisadebe co prawda zakończył karierę reprezentacyjną(niewierzę, że kiedyś dostanie jeszcze powołanie-no chyba, że wróci do Polski ;) )ale Roger ciągle gra w kadrze i mimo, iż jest bardzo chmierycznym zawodnikeim potrafi zagrać jedną znakomitą piłkę i tym rostrzygnąć losy spotkania.

Przejdę może wreszcie do kluczowej postaci w tym artykule. Ludovic Obraniak to młody, bardzo prespektywiczny pomocnik, który może wnieść bardzo wiele do gry polskiej reprezentacji. Mimo jak wspomniałem wcześniej młodego wieku to jest on już bardzo doświadczonym zawodnikiem. Rozegrał blisko 200 spotkań we francuskiej ekstraklasie co wystawia mu świadectwo z czerwonym paskiem. Większość spotkań w swojej ekipie-Lille, rozgrywa w wymiarze 90 minut i jest motorem napędowym swojej drużyny. Ale czy taki piłkarz jak Obraniak mimo wszystko może wygrać mecz w pojedynkę? Czy potrafi podnieść drużynę z kolan i poprowadzić ja do boju? Mimo wszystko myślę, że jak na razie zdecydowanie nie. Nie chodzi mi tutaj bynajmniej o barierę językowa, która musi pokonać tylko o to, iż to nie jest zawodnik klasy Tottiego czy Ribery'ego, którzy potrafią sami wygrać mecz swoej drużynie. Owszem, Obraniak jest bardzo dobrym , wyróżniającym się zawodnikiem w Ligue 1 ale to nie ta klasa co w/w gwiazdy ówczesnego futbolu. Ludovic nie posiada także takiej charyzmy niczy Roy Keane czy chociażby Piotrek Świerczewski. Z czasem byc może stanie się "dyrygentem" kadry ale to jeszcze nie czas, aby oceniać czy nim będzie czy nie. Chłopak swoją grą może szybciej wkomponować sie w zespół i tego jemu, Wam  sobie Drodzy Czytelnicy życzę...