Od lat byłem piłkarzem „Kanarków”. Przygoda z tym klubem zaczęła się jak miałem 25 lat. Odszedłem wtedy z GKS Katowice do Norwich. Na początku siedziałem na ławce. Lecz gdy kontuzji doznał wówczas najlepszy strzelec, trener nie miał wyjścia. Musiał postawić na mnie.

Mecz z Leicesterem, wszędzie miałem ciarki. Mój debiut w Angielskiej lidze. To nie jest zwykły sparing. To był jeden z ważniejszych meczów w lidze. Sędzia wychodził już z tunelu. Pierwszy wyszedł kapitan a za nim ja. Nogi miałem z waty, bałem się reakcji kibiców.

Gwizdek sędziego zaczął mecz. Kapitan zaczął podaniem spotkanie. Leicester przejął piłkę. Ostro zaatakował z prawego skrzydła. Wrzucił i napastnik strzelił piłkę z woleja. Gol, trybuny wykrzyknęły nazwisko strzelca.

Szybko ruszyliśmy, Kapitan biegł lewym skrzydłem. Zszedł do środka i oddał strzał.

„Gol” -pomyślałem, niestety bramkarz rywali perfekcyjnie wyciągnął piłkę.

Bramkarz nieudolnie wyrzucił piłkę. Szybko ją „porwałem” i oddałem strzał. Goool, goool odezwały się trybuny.

Kolejna nasza akcja była dla mnie niezbyt szczęśliwa. Biegłem środkiem pola. Przede mną pojawił się prawdziwy goryl. Ostro wszedł mi w nogi. Nie mogłem wstać. Złamana noga[…]

Dziś mam 41 lat i jestem trenerem Kanarków.