1.Wstęp
Część 1
Cóż za cudowny, słoneczny dzień! Usłyszałem zaraz po przebudzeniu od Niej.
-Taa. –Odpowiedziałem sennym głosem. Dopiero po dłuższej chwili zaczęło docierać do mnie, że to ten dzień, dzisiaj mamy się pobrać. Uśmiech od razu zagościł na mojej twarzy , a moje serce przepełniła radość. Ona leżała obok mnie, była taka szczęśliwa. Objąłem Ją i delikatnie pocałowałem w usta, po czym wstałem z łóżka i wyjrzałem przez okno. Dzień rzeczywiście był piękny. Na niebie nie wypatrzyłem ani jednej chmurki. Założyłem bokserki i zszedłem na parter naszej rezydencji. Śniadanie już na mnie czekało. Po posiłku powiedziała do mnie.

- Michał, ja jadę do moich rodziców, u Nich się przygotuję do ślubu.
-A dlaczego? -Spytałem zdziwiony.
-Wiesz, jest taki przesąd, że pan młody nie powinien widzieć panny młodej w sukni ślubnej przed ceremonią.
-No dobrze. –Odparłem. Nie chciałem wywołać kłótni w ten dzień.
- Papa kochanie –Powiedziała czułym, radosnym głosem , po czym namiętnie mnie pocałowała i wyszła.

Ubrałem się w czarny, dobrze skrojony garnitur. Nim się obejrzałem musiałem już wyjeżdżać. Wsiadłem do swojego BMW i ruszyłem. W radiu leciał akurat utwór „Die die my Darling”, który bardzo lubiłem.
Po  kilku kilometrach wjechałem na autostradę. Zauważyłem Jej samochód. Ucieszyłem się bardzo i przyspieszyłem, aby go dogonić . W krótką chwilę pędziłem równolegle do ich auta. Przed nimi znajdowała się ogromna ciężarówka z balami drewna. Nagle jakiś idiota chcący zmienić pas ruchu wjechał przed tego tira, jego kierowca nie wyhamował. Bale drewna zaczęły spadać jeden po drugim na samochód mojej dziewczyny, byłem przerażony, strach mnie sparaliżował, przestało się dla mnie liczyć wszystko wokół, prędkość na moim liczniku rosła, a ja nie potrafiłem oprzytomnieć i zwolnić. Przy 250 km/h uderzyłem w samochód jadący przede mną. Miałem przed oczami czarny obraz, nic nie czułem, otaczała mnie obojętność, umierałem.
Obudziłem się, jak najszybciej usiadłem na łóżku, zacząłem łapczywie nabierać powietrza. Moje oczy błądziły chaotycznie po całym pokoju, zalał mnie pot, czułem lęk panikę i niepokój. Dopiero po kilku minutach ochłonąłem. Położyłem się na łóżku tępo wbijając wzrok w stary, obdrapany sufit. Zawsze po przebudzeniu mnie to uspokajało.  Z ogromnym bólem głowy wstałem, zażyłem moje psychotropy, po czy popiłem je tanią whiskey. Odczuwałem głód, w mieszkaniu nie zostało już nic do jedzenia. Sięgnąłem do portfela w którym znalazłem 20 złotych. Ostatnie pieniądze, których do tego nie mogłem wydać na jedzenie. Musiałem dostać się jakoś do Międzyzdrojów.  Moja niedoszła żona miała tam domek letniskowy. Niby nic wielkiego, ale z nory w której mieszkam już dawno chcieli mnie wyeksmitować. Wolę tam pojechać, niż zostać bez dachu nad głową.  
Uwaga! Notka od piszącego!

Wiem, że nie było nic o samym klubie i piłkarzach, spokojnie doczekacie się w drugim, max trzecim odcinku. Na razie chciałem, abyście wczuli się w bohatera. Jak coś nie przypadło do gustu, to napiszcie swoje uwagi w komentarzach. Dzięki za przeczytanie.