Korupcja w sporcie jest najgorszym co może przytrafić się danej dyscyplinie, zabija ona ducha walki, przekreśla kariery. Sam wiem o tym najlepiej. Cztery lata temu przekonałem się o tym na własnej skórze. Kiedy to prowadzona przeze mnie Bzura Chodaków awansowała za moją sprawą do IV ligi mazowieckiej (północ). Może nie robi to na was większego wrażenia, gdyby nie fakt ze udało nami się awansować do czwartej ligi w ciągu trzech lat. Karierę swoją zacząłem w klasie B by z roku na rok wygrywać ligę i awansować o klasę wyżej. 
Lokalne gazety porównywały nas do swego czasu marszu Korony Kielce która w krótkim czasie awansowała z III ligi do Ekstraklasy. 

Awansując z ligi okręgowej miałem postawiony jasny cel. Aby BZURA wróciła po 60 latach chociaż do II ligi.
Wszystko było bardzo proste. Prezes klubu wezwał mnie do swojego gabinetu. Otworzył 50 letnią whisky Bowmore, nalał mi szklankę i powiedział:
-Chcesz nowych piłkarzy? Dostaniesz.
-Chcesz większy stadion? Dostaniesz.
-Pieniądze znajdą się na wszystko tylko masz awansować do wyższej ligi.

Po tych słowach osłupiałem, złapałem łyka i uścisnąłem rękę Prezesa, dając mu do zrozumienia że nic nie stanie nam na drodze. To był początek mojego końca.

Sparingi nie wróżyły nic dobrego, na 4 mecze nie wygraliśmy żadnego, a w dodatku strzeliliśmy tylko jedną bramkę tracą przy tym 10. Liga zaczynała się za dwa tygodnie. A mój zespół był niekompletny, mimo wielkich nakładów jakie zaoferował klub, nie udało się nikogo z porządną kartą nabyć. 

Liga zaczęła się na dobre. Pierwsze spotkanie i przegrana 0-2 z Huraganem Wołomin. Kolejne również porażka 0-4 z Błękitnymi Raciąż. Już wtedy wiedziałem że tak ligi nie zwojuje. A najgorsze w tym to że z kasy klubowej pieniądze się wręcz wylewały. 

Do głowy wpadł mi pomysł że skoro są pieniądze, a zespół sobie nie radzi, trzeba mu w tym pomóc, przecież to 4 liga, dla PZPN nic ona nie znaczy. 
Myliłem się... Po kupieniu sześciu meczy, na klub został nałożony nadzór korupcyjny. Sędziowie oraz zawodnicy zostawali wzywani jeden po drugim do Arbitrażowego Sądu Sportowego i czas tylko dzielił mnie od upadku.

Kolejne spotkanie z Prezesem nie było już tak przyjazne. Dostałem ultimatum. 
-Przyznasz się i poddasz się karze, albo ty i twoja rodzina nigdy się już nie podniesie po tej aferze. Jeśli pójdziesz na ustępstwo prędzej czy później ci to wynagrodzę. Nie pozwól by przez twój błąd klub który istnieje od 1929 roku upadł.

Przyszła kolej na mnie, zostałem wezwany do Sądu, po postawieniu mi zarzutów przyznałem się do wszystkiego.

Zostałem skazany na 6 lat pozbawienia wolności oraz grzywnę 500 tyś. 
Bzura do tej pory gra w IV lidze, a mi pozostało 2 lata odsiadki.
Tak jestem Więźniem...