No to zaczęło się. Nowy sezon, nowi rywale, nowe cele. Jako beniaminek Premierhip, według mediów mamy walczyć o utrzymanie się w lidze. Osobiście uważam, że zespół stać na więcej, lecz w tym roku poprzestaniemy na tym.

Tak więc do spotkań podeszliśmy bez żadnych szczególnych nacisków, jeśli chodzi o wyniki. Najpierw zmierzyliśmy się z Tottenhamem. Zaczęło się dobrze, szybko gola zdobył Bailey, uważany przez wiele osób za największą gwiazdę mojej drużyny. Prawda, że ma za sobą bardzo dobry sezon, lecz każdego da się zastąpić w razie spadku formy. Ale mam nadzieję, że nie będę musiał. Mimo ambitnej walki nie udało się nam wygrać. Ostatecznie na tablicy widniało 1:2. Mimo porażki dobre spotkanie. W zespole jest wiele nowych twarzy, więc pewnie minie trochę czasu zanim się zgrają. Oby tylko szybko.

Kolejny rywal to Chelsea. Byliśmy outsiderem tego spotkania, co było wyraźnie widać. Londyńczycy przeważali, częściej i groźniej atakowali. Przegraliśmy 0:2, szkoda, że po przypadkowych bramkach.

W kolejnych spotkaniach wygraliśmy z Colchester 1:0 (w PL po bramce White'a) i przegraliśmy z Wolves 0:1. Następnie zanotowaliśmy zwycięstwo z Portmouth 2:0 (Green, White), 1:2 z Leeds (Webb), 3:3 z Blackburn (w Pucharze Ligi, 3:4 w karnych, bramki:Green, Paraschiv x2), 2:2 z Sunderlandem (Bailey, Sorensesn). Ostatnie dotychczasowe spotkanie to był mecz z Newcastle. Kibice pamiętali zaszłorocze zwycięstwo 1:0 i marzyli o podobnym wyniku. I był on bardzo możliwy. Przez pierwszą część spotkania zdecydowanie przeważaliśmy, choć nie stwarzaliśmy wielu groźnych akcji. Dopiero po przerwie piłkarze poderwali się do ataku. Wreszcie bramkę strzelił Cambell, po rajdzie przez pół boiska. Niestety sędzia jej nie uznał, gdyż jak twierdził był spalony. Będąc w szoku, gra siadła, co wykorzystali rywale. Końcowy wynik to 0:1.

Po siedmiu kolejkach zajmujemy 18 pozycję, nad Evertonem i West Ham. Tabeli przewodzi aktualnie Sunderland. Kolejne spotkania mojego zespołu to Manchester United oraz Arsenal. Do dzieła

TABELA