Józef Kałuża

Józef Ignacy Kałuża (ur. 11 lutego 1896 w Przemyślu, zm. 11 października 1944 w Krakowie) – polski piłkarz (środkowy napastnik). Jeden z najlepszych piłkarzy polskich okresu przedwojennego.Wielka gwiazda Cracovii. W latach 1921-1928 występował w reprezentacji Polski. Zdobył dla niej siedem bramek.

Józef Kałuża w swojej piłkarskiej karierze grał w dwóch klubach: Robotniczy KS Kraków oraz Cracovia Kraków. W tym klubie rozegrał 404 spotkania i zdobył 465 bramek, był legendą swojego klubu. Obecny stadion ''Pasów'' jest położony na ul. Józefa Kałuży.

Życiorys:

Z zawodu był nauczycielem, polonistą, zajmował się także dziennikarstwem. Był czołowym przedstawicielem szkoły krakowskiej, która w tamtym okresie odnosiła wiele sukcesów. Józef Kałuża zasłynął też jako znakomity taktyk i świetny technik, specjalista od zdobywania terenu szybkimi podaniami oraz gry w trójkącie.

Choć Józef Kałuża nie miał pozornie dobrych warunków fizycznych wygrywał ze swoimi rywalami. Miał niezwykły start do piłki dzięki czemu potrafił minąć przeciwnika. Mimo średniego wzrostu (166cm) świetnie grał głową. Strzelał celnie z obu nóg - w reprezentacji kraju wystąpił w latach 1921-1928 zdobywając 7 bramek.

Rok po zakończeniu kariery zawodniczej został wybrany kapitanem związkowym PZPN. Rozpoczął swoją 8-letnią karierę selekcjonerską, która przyniosła polskiej piłce znakomite sukcesy. Józef Kałuża patrzył kategoriami ogólnopolskimi, bez antagonizmów i szowinizmów jakie występowały ciągle w Polsce po odzyskaniu niepodległości. Jego działania doprowadziły Polaków do 4 miejsca na Olimpiadzie w Berlinie (1936), do zakwalifikowania się po raz pierwszy do finałów mistrzostw świata (Francja 1938), zwycięstwa 4:2 nad wicemistrzami świata Węgrami (1939). Miał tak wielki autorytet, że gdy prowadził reprezentację Polski piłkarze mówili do niego "Panie Profesorze". Był na najlepszej drodze, by stworzyć reprezentację na światowym poziomie. Niestety, przeszkodziła wojna.

Jako jeden z nielicznych członków PZPN został w kraju podczas wybuchu II wojny światowej. Kałuża odmówił dowództwo krakowskiego piłkarstwa, usprawiedliwiając się brakiem czasu i złym stanem zdrowia. Jesienią 1944 roku uległ infekcji i zachorował. Penicylina, która mogłaby mu pomóc, w okupowanym mieście była nieosiągalna. Zmarł 11.10.1944 roku, a jego pogrzeb stał się manifestacją całego sportowego Krakowa.

Przemyślenia:

Józef Kałuża kojarzył mi się jedynie z ul. Na której swoje mecze rozgrywa Cracovia Kraków. Teraz wiem, że w okresie przedwojennym był wybitnym trenerem polskich piłkarzy. Jeżeli mówi się o kimś z okresu przed wojną, to musiał on dokonać czegoś wielkiego. Był na drodze do stworzenia reprezentacji na światowym poziomie z Ernestem Wilimowskim na czele. Niestety plany Niemiec pokrzyżowały działania Józefa Kałuży. Swoją miłość do piłki udowodnił zostając w kraju mimo wybuchu wojny, kiedy inni uciekali za granicę. Podsumowując, był do wielki człowiek który był na drodze zdobywania Mistrzostw Świata, wygrywania Igrzysk Olimpijskich. Niestety niedane mu to było.

Wypowiedzi innych rewolucjonistów:

Przemkoo:

Niezaprzeczalnie Józef Kałuża był jednym z wybitniejszych piłkarzy okresu przedwojennego. Fakt, że było ich wielu choćby w Polsce, chociaż charakterystyczne dla niego była ponad przeciętna skuteczność: strzelił ponad 450 bramek w niewiele ponad 400 meczach. To pozwala ustawić go bardzo wysoko w historii nie tylko polskich snajperów. W moim odczuciu jako jedyny z ówczesnych graczy przyczynił się do rozwoju polskiej piłki o czym świadczy choćby nieistniejący już Puchar im. Józefa Kałuży, czy nawet ulica nazwana jego nazwiskiem, przy której swe mecze rozgrywa teraz Cracovia.

Statystyki:

1910-1912 RKS Kraków
1912-1931 Cracovia 404 (465)

1921-1930 Reprezentacja Polski 20 (8)