Tak jak też zapowiadałem w poprzedniej części mojego opowiadania, miałem zamiar aktywnie wykorzystać okno transferowe i okres przygotowawczy do ligi. Poszukiwania nowych potencjalnych wzmocnień rozpocząłem od przeszukania rynku transferowego, i zapoznaniu się z profilami zawodników przebywających na dany moment bez klubu. Najbardziej zainteresowali mnie Malkhaz Asatiani oraz Vladimir Yurchenko z którymi krótko potem podpisałem kontrakty wiążące ich z klubem kolejno na dwa i cztery sezony. Niestety więcej ciekawych zawodników bez kontraktów nie znalazłem, i przyszedł moment na wydanie tej olbrzymiej jak na zespół Championship kwoty dwóch milionów funtów. Lwią część tych pieniędzy wydałem na kupno fenomenalnego bramkarza który dotychczas grał w barwach Coventry, Keirana Westwooda mowa tu o milionie trzystutysiącach funtów. Naprawdę byłem pod wielkim wrażeniem tego jak ten zawodnik zgrabnie łączy umiejętności gry na lini bramkowej oraz przedpolu. Drugim wzmocnieniem stał się hiszpański lewoskrzydłowy Omar, sprowadzony z Tenerify która wystawiła go za około dwieście tysięcy funtów. Naprawdę to może interes sezonu. Zdecydowałem że te cztery nowe nazwiska wystarczą, zespół ma jeszcze wielu zawodników którzy pozostali po tym nieudanym sezonie w Premiership. A całkowita zmiana pierwszej jedenastki może tylko Klarnetom zaszkodzić. Musiałem się także borykać z ciągłymi propozycjami ze strony WBA za Chrisa Eanglesa jednak udało mi się go zatrzymać w zespole, podobnie sprawa miała się z Kevinem McDonaldem którego zakupić chciało Hull.

Kontrakty z zawodnikami chciałem podpisać jak najszybciej aby chłopaki mieli czas zgrać się ze sobą i wspólnie przygotować do ligi. Warto też zaznaczyć ze anulowałem wypożyczenie środkowego pomocnika grającego obecnie w Chelsea, Jacka Corka. Po prostu nie lubię opierać swojego składu na zawodnikach wypożyczonych gdyż wykupienie ich po sezonie może się ukazać bardzo trudne. Po za tym mam w kadrze Kevina McDonalda któremu chciałbym dawać szans gdyż chłopak naprawdę potrafi zagrać świetny mecz. Kolejną moją decyzją jaką zapewne kibice nie przyjęli z wielkim entuzjazmem było przesuniecie legendy te klubu, Grahama Alexandra do zespołu rezerw. Szkot jest po prostu za stara aby grać w składzie. Chce już w tym sezonie stworzyć zarys składu który będzie grał w Premiership w przypadku rzecz jasna awansu do niej. A Graham pograł by jeszcze jeden sezon po czym jego umiejętności piłkarskie zapewne bardzo by spadły.

Okres rozgrywania sparingów był niezwykle udany w naszym wykonaniu, rozegraliśmy 6 meczy w tym jeden z nasza drużyną rezerw. Pomijając wysokie zwycięstwa 4:0 z zespołami klasy Stranraer oraz Northampton, udało nam się pokonać 2:0 Blackpool czyli zespół z wyższej ligi oraz także z tamtej ligi Stoke 1:0. Świetną forme w tym okresie prezentował Chris McCann oraz Vladimir Yurchenko a cztery gole w czterech spotkaniach zdobyć zdołał Martin Peterson.

No i przyszła pora na start ligi, pierwszy mecz mamy z jednym z lepszych zespołów Championship. Naszym rywalem będzie Middlesbrough potocznie nazywana Boro. Zespół cierpiał tym oknie na brak funduszy transferowych i jedyne wzmocnienia jakie był w stanie wykonać to zatrudnienie za darmo Romaina Ruffiera i znanego w angli z występów w Evertonie, Andyego Van Der Meyde. Ja szanse w tym meczu upatruje w sile ofensywnej a konkretnie w trio Omar-Paterson-Yurchenko, oraz w stałych fragmentach wykonywanych na Andre Bikeya. Trzeba na pewno uważać na Krisa Boyda oraz Leroya Lite gdyż ci napastnicy mogą naprawdę napsuć krwi ligowym rywalom, mam jeszcze o tyle farta że Scott McDonald, Willy Flood oraz Merouane Zemmama nie mogą wystąpić w meczu z powodu lekkich kontuzji. Wierze w wygraną mimo iż media ni dają nam żadnych szans.

Wyszliśmy w składzie; Westwood, Bikey, Asatiani, Fox, Mears, McCann, McDonald, Eangles, Omar, Yurchenko, Paterson. Mecz bardzo dobry w naszym wykonaniu, co prawda pierwsza połowa nie zapowiadała tak udanego finiszu. Już w pierwszej minucie szanse miało Boro, jednak Bikey wyjaśnił sytuacje. Pierwsza połowa ogółem była bardzo nudna, jedyne na co warto zwrócić uwagę to 2 nieuznanego gole Krisa Boyda. Chłopaki dostali w przerwie opierdziel i widać dał im on do myślenia. Bo już chwile po rozpoczęciu drugiej połowy ładną zmianę strony przez Petersona wykorzystał, ośmieszając jednocześnie bramkarza Omar. Było jeden zero a Burnley coraz bardziej się rozkręcało, dopiero 25 minut później Paterson wykorzystał świetne podanie Yurchenki po ładnej kontrze i strzelił gola na 2:0. Jednak prawdziwą ozdobą tego spotkania będzie to co zrobił Omar w 85 minucie, najpierw całkowicie ośmieszył obrońce a potem dograł do Chrisa Eanglesa przed pole bramkowe a ten pewnym strzałem podwyższył na 3:0.

Middlesbrough 0:3 Burnley