Po Brazylijczykach wiemy czego można się spodziewać, może reprezentacja ostatnio gra troche inaczej, ale nie ma tam już takich szych jak Ronaldinho czy Ronaldo. Jednak w lidze wciąż rządzą jak uliczne rajdy nonszalanckie dryblingi, zagrania piętką, kolanem, nosem, ręką. Ale ON to zmieni. On to młody Włoch, Cristo Paolini, bynajmniej do stylu włoskiego mu niedaleko, lecz pławi się w raczej Angielskiej scenerii.

Będzie prowadził kuźnię młodych talentów, klub Santos, każdy zna chyba kogoś takiego jak Neymar czy Paolo Henrique. Otóż oni będą musieli podporządkować się Angielskiej filozofii, przecież to właśnie Anglicy dotarli do nowego świata z piłką.

Cel jest jasny, mistrzostwo, nie będzie to łatwe zadanie zważając na to jaką pozycje przepowiedziały media. 9 miejsce, cóż, stawiam roczny zarobek o to że będziemy na lepszej pozycji. Na ten cel dostaliśmy od zarządu 6 mln. Trochę mało, niby na planowane transfery wystarczy, ale wolę mieć w zapasie co nieco, więc Alan Patrick trafia do FC Malaga za 6 czy 7 mln, jakoś tak, wywalam też jakiegoś Kerissona, z Barcelony, nurek nam niepotrzebny, tutaj mamy Anglię.

Będziemy grać taktyką 4-1-3-2, nastawiałem się na 4-2-4 bo jest bardziej Angielska, ale nie mam skrzydłowych, to znaczy mam jednego, Neymara, ale bardziej przyda się w ataku. Po pozbyciu się balastu mamy dwie dziury, jedna jest na pozycji defensywnego pomocnika, druga- rezerwowego napastnika, Maikon Leite jest kontuzjowany.
Podpowiedziały mi media- napastnikiem Ciro z klubu Sport Recife. Pół świata się nim interesowało, nie dziwię się, bardzo szybki, dobre wykończenie i drybling, a w dodatku to co Anglicy lubią najbardziej, agresja, pracowitość, determinacja i waleczność. Szły oferty po 2 mln, ja wymieniłem kilka miłych słówek z managerem, wyśpiewałem peany na cześć zawodnika. Pierwsza oferta 1,2 mln, po negocjacjach 1,3. Bardzo krótkie rozmowy zważywszy na to że ofert było ponad 20, a skoro dawali za niego ponad 2 mln to i kontrakt szedł pewnie duży. No ale jest mój.

Druga dziura, ach, tutaj tez poszło cudownie, dokładnie za 2 mln, no ale 30 lat, ale 28 meczy w reprezentacji Brazylii, z Wolfsburga przyszedł, Josue, genialny, idealnie do mojej taktyki, brakuje mu jedynie siły fizycznej i skoczności, ale trudno, ma 1,69 wzrostu. Rygiel defensywny jak sie patrzy.

Zostało mi prawie 7 mln. Zobaczym jak je wydamy, skład mam mistrzowski, ligi mistrzów nim nie wygram, więc nawet nie próbuję startować. Zostawię sobie kasę, może jakiś talent się znajdzie, może Medinę sprowadzę.

Liga w Brazylii jest wyjątkowa, przede wszystkim dlatego że ma on dwa szczeble rozrywek, mistrzostwo regionu osobno, osobno kraju, dla mnie szczęśliwie region jest pierwszy, jest czas na zgranie, poprawki, utworzenie drużyny, transfery. Są tylko dwie miesięczne przerwy w grze, niby mało, ale nigdy nie lubiłem przerwy między sezonowej.

Na początek musiałem olać trening indywidualny, ale Brazylijczycy muszą długo się uczyć taktyki, na początek sezony grałem z dwoma słabeuszami, uff, było ciężko, 2 stracone bramki i 8 strzelonych, normalnie byłbym zadowolony, ale bramki zdecydowanie nie padały tak jak chciałem, głównie stale fragmenty gry i z dystansu, a większość goli ma padać z prostopadłych, i crossów.

Przybliżę taktykę, jest to 4-1-3-2, Środkowi obrońcy cofnięci lekko, boczni mają zadania typowo ofensywne, jednak same nastawienie raczej w stronę obrony, wole  by podawali piłkę pomocnikom niż sami się zapuszczali. Defensywny pomocnik Sandro (wypożyczony z Spurs) lub mój Josue, ma odbierać i podawać, trójka środkowych pomocników ma rozgrywać, Arouca cofnięty trochę z racji potencjału defensywnego, a Henrique z Elano mają dryblować i wychodzić na wolne pole. W ataku Neymar gra jako lekko cofnięty napastnik, ma wychodzić również na wolne pole i tworzyć akcje, a lisem ma być Ciro.

Pierwszy mecz ligowy 1-0, wygraliśmy na wyjeździe, ale bardzo słabo, dużo fauli i w ogóle jakoś tak gran derbi zapachniało, aż 4 żółte. Bramka po samobóju, choć gdyby nie on to piłkę wpakowałby Naymar.

Drugi mecz już u siebie i niby spokojne 2-0, przed meczem dałem piłkarzom polecenie większej gry na czas i zmniejszyłem agresję u piłkarzy. Zdecydowanie poskutkowało, w obronie dużo spokojniej, za to w ataku widać było brak zrozumienia taktyki, piłkarze nie mieli komu podawać więc podbiegali do bramki i pakowali z dystansu, zdecydowanie niecelnie, ale jak już celnie to najczęściej i na szczęście skutecznie, 2gole na 3 celne strzały, wynik dobry, ale widać że prostopadłe nie wychodzą, trzeba coś zrobić.

No i zrobiłem, cofnąłem trochę pomoc, nie mają już wybiegać do przodu tak często, wyłączyłem też poszukiwanie gry. Poskutkowało gracze z po pomocy wiedzieli już co od nich oczekuję, jednak znowu coś szwankowało, znowu nie było klasycznego i skutecznego wyjścia 1-1, za to genialny strzał z brzegu pola karnego bocznego obrońcy i 2 gole po dośrodkowaniu na konto Ciro. Neymar znowu słabiutko.

Skoro Neymar słabo to się zająłem nim, zakazałem mu wychodzenia do przodu i ograniczyłem piłki prostopadłe. Odwdzięczył się 2 bramkami, po prostopadłych oczywiście, 3 bramkę zdobył Ciro po zamieszanie po rzucie wolnym, czyli tak jak uczyłem chłopaków ;). 4 obrońca znowu po wolnym, z lewej gram na aferę, mam kilku graczy którzy mogą huknąć z dystansu prawą nogą, obrona wtedy głupieje, biegają to do bramki to do tych przed polem. Z prawej strony zaś na dalszy słupek wbiega zwykle osamotniony obrońca. Nie mam nikogo kto ma posturę Fallainiego, który potrafił strzelać 20 bramek po rożnych, nie ważne czym, ważne że stoi na krótszym i KAŻDA piłka do niego dociera, więc muszę wymyślać własne sposoby.

Kończę już, kolejne mecze czekają, ja ich raczej szczegółowo nie będę omawiać, ale jak coś ciekawego zobaczę to dam znać ;) Brazylia musi być Angielska.