Lewandowski, Krychowiak, Glik, Linetty, Błaszczykowski i inni. Niektórzy pojadą tam, bo są w gazie. Są fundamentem tej kadry. Inni pojadą za wkład, mimo tego, że grają jak kołki lub nie grają wcale. Jeszcze inni mają rolę partnerów na treningach, gdyż przez cały turniej częściej będą mieli styczność z trawą podczas treningu niż gry w meczu turniejowym.
Balonik rośnie, oj rośnie, jednak sądzę, że skończy się jak zawsze. Jak? Na pozostaniu w grupie.
Pewnie po pierwszym meczu, obojętnie czy wygranym czy przegranym, ale zawsze zaczną się dywagacje, że "jak wygramy dwa następne", a "remis i wygrana, da te miejsce i wyjście". Ostatnie Nasze turnieje pokazują, że miejsce trzecie lub czwarte w grupie jest bardziej realne niż wyjście z grupy. Bo i po co.
Czasami zastanawiam się nad tym, że jesteśmy tak przejęci (kibice, znawcy futbolu) tym, by wyjść z tej grupy, a nie patrzymy realnie kogo byśmy trafili w rundzie play-off. Nie trzeba sięgać zbyt daleko pamięcią: EURO 2012 : Portugalia oraz Niemcy, na ME 2008 : Portugalia oraz Turcja. była wiara milionów a jak się skończyło, wszyscy wiemy.
Mentalność. Gdy ktoś mnie pyta, czemu polscy piłkarze wracają do kraju po nieudanych wojażach za granicą. Moja odpowiedź jest jedna. Polska szkoła trenerska jest nastawiona na wszystko, tylko nie na trening psychiczny. I są tego efekty. Młodzi piłkarze nie radzą sobie z presją, z obciążeniami, które daje dłuższy moment zauważenia przez trenera pierwszego zespołu, kontakt z agentem, zainteresowanie większego klubu. Nikt nie przygotowuje młodego człowieka na ten realny piłkarski świat, a stare powiedzenie tu rzuca cień " Czym za młodu skorupka nasiąknie.....". A skąd to wiem.
Mam styczność z wieloma młodymi piłkarzami z racji zawodu. W tych klubach, które są obok mnie, tylko jeden pokusił się na zatrudnienie psychologa na etat. Na początku. Później było pół etatu. Dalej umowa - zlecenie. A teraz: gdy uwidocznią się problemy z piłkarzem. Tak właśnie jest. Trener jest od treningu i nic poza tym. Nie interesuje się szkołą, bo i po co. Ba są nawet takie sytuacje, gdzie gdy dochodzi do kontuzji na treningu to dzwoni się po rodzica lub odsyła się do domu w imię tego " że nie będę przecież czekał 5 godzin na SOR-ze". Z dorosłymi piłkarzami jest podobnie. Imprezy, brak kontroli nad zawodnikami. Jak czasami przeczytacie, że taki a taki zawodnik nabawił się kontuzji na treningu - to prawdy trzeba szukać głębiej; na dyskotekach, w niebezpiecznych zainteresowaniach lub w najzwyklejszej głupocie.
Zmarnowane talenty, a jakże: picie alkoholu u młodego piłkarza to chleb powszedni, ba wielu trenerów uważa, że piwko po treningu to element równie ważny jak zgranie zespołu.
Kasa - tu zaczynają się dziać różne rzeczy. Chłopak dostaje kontrakt; na początek kilka stówek. Dla gimnazjalisty lub licealisty to fura siana. A jak wypłata jest w tysiącach. Ten szok przekłada się, że talent przeradza się w kupę miału, który klub, gdy nie będzie miał pożytku bez mrugnięcia okiem odrzuci. Nie polecam nikomu zobaczyć zdruzgotanego młodego chłopaka, który przyjechał do dużego miasta, dawał wszystko z siebie a w pewnym momencie dostaje butem w twarz, bo jest słaby i ma wracać do swojej wioski. Czasami jest to wina takiego zawodnika, gdyż zachłyśniecie się większym miastem, pozwoleniem sobie na buty Nike lub Adidasa, gdzie za dzieciaka był to szczyt marzeń, a wtedy zapomina się o treningu, o obowiązkach etc. Czasami to wina rodziców, którzy w pogoni za materializmem przeceniają umiejętności swoich synów, a później następuje złość i rozgoryczenie. Oczekiwania rodziców często i gęsto są przeszkodą do nie przeskoczenia. Kilka razy podczas rozmów z trenerami spotkałem się z takim stwierdzeniem, że najgorsza rozmowa to taka, gdy trzeba powiedzieć rodzicowi, że z jego syna nie będzie piłkarza.
Przez te kilka lat wrastania w tą piłkarską polską rzeczywistość widzimy właśnie na takich turniejach. Presja, jest większa niż zwykle. Stawka jest większa niż zwykle. Pieniądze są większe niż zwykle. I coś pęka. Nikt nie powie, że głowa. Czasami śmieszy mnie te trąbienie, ile to piłkarze dostaną za awans. Uwierzcie, taka motywacja przy ubytkach w piłkarskiej psychice to pożywka, by się szybciej spalić.
Prawda znajduje się w tym, gdzie pojawiają sie nasze myśli, pragnienia i mamy później takie efekty jak mamy - nikomu nie chce się przyłożyć ręki do tego by pracować z najmłodszymi rocznikami pod względem mentalnym. Nikt nie pokusi się o psychologa.
Przez kilka lat byłem sędzią - na początku swojej kariery sędziowskiej byłem na turniejach 7 czy 8-latków. To co powinno być w dużej mierze zabawą, ze strony trenerów przeradzało się w wojnę. Wrzaski na małe dzieciaczki, a później widziane ukradkiem ocierane łzy po nieudanym zagraniu, smutek na twarzy i przygnębienie. Czasami to ja byłem większym motywatorem na boisku dla tych małych szkrabów niż Ci co są ich mentorami. Taka jest polska szkołą piłkarstwa.
Można ze mną się nie zgadzać. Możecie wierzyć lub nie, ale ja życzę Naszym chłopakom na EURO jak najlepiej, jednak sądzę, że skończy się szybko przebitym balonikiem, bo większość z nich ma tą skazę, którą tu opisałem.
Kiedyś spotkałem się z filmem "Trener". i wiecie co, żałuję, że nigdy nie doświadczyłem tego w spotkanych na mojej drodze klubach.
Niektórym uda się coś w tym sporcie osiągnąć, jednak warunek jest jeden...niech spieprzają na zachód najwcześniej jak mogą. Moim zdaniem to jedyny warunek, że zajdziemy dalej na dużych turniejach niż obecnie.
Do zobaczenia w niebiańskiej jedenastce, Commins! [5]
Słaby blog na poziomie, najgorszy blog na świecie
Liga Mistrzów dla każdego! Faza Grupowa 2021-2022
Handluj z tym!
Facebook
Twitter
YouTube
Twitch.tv
RSS
Komentarze (0)
Możliwość komentowania tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
Nie masz konta? Zarejestruj się.
Drogi Rewolucjonisto, prosimy o przestrzeganie regulaminu i zapoznanie się z FAQ