W ostatnim czasie, jeśli chodzi o mocnych rywali, Barcelonę byli w stanie zatrzymać tylko Inter, Arsenal i Real. O ile drużynie prowadzonej przez Arsene Wengera udało się to tylko raz, to w zespołach prowadzonych przez "The Special One" to już reguła.

Wieczór, 28 listopada. Kibice Barcelony świętują wysokie zwycięstwo 5:0 nad odwiecznym rywalem. Przed ostatnimi spotkaniami wszyscy wspominali to wydarzenie. Jednak przez te 5 miesięcy Jose Mourinho zdołał poukładać ten zespół.

Gran Derbi czas zacząć!

Zanim przejdę do finału Pucharu Króla, warto wspomnieć o meczu ligowym, który był bardzo ważny dla obu zespołów. Zwycięstwo praktycznie zapewniło by graczom z Katalonii zwyciętwo w lidze. Porażka, spowodowałaby niebezpieczne zbliżenie się "Królewskich". Ostatecznie skończyło się remisem. Wyróżnie kilka elementów wartych zauważnia:

- 7 graczy defensywnych, w tym Pepe jako defensywny pomocnik. Portugalczyk zagrał świetny mecz.

- Gra z kontry na szybkich Di Marię i C.Ronaldo.

- Barcelona gra zrywami

Niestety, ten mecz obfitował w błędy sędziego. Fani "Blaugrany" wspomną o fauli w polu karnym na Villi, natomiast ja zwrócę uwagę na czerwoną kartkę Albiola (choć jego błąd wołał o pomstę do nieba!) i drugą żółtą kartkę dla Alvesa(której ostatecznie nie dostał).

El Clasico, part 2.

Puchar Króla. Trofeum ważne dla Realu. Trochę mniej, dla "sytej" Barcelony. Ja byłem tym meczem zachywcony. Nie grą, nie sytuacjami, ale geniuszem taktycznym. Samogrająca Barcelona, kontra Real, dowodzony przez Mourinho. Portugalczyk pokazał, o ile jest lepszym trenerem od byłego gracza Barcy. Gwiazdy Katalończyków, genialni piłkarze - Xavi, Iniesta, Messi, Villa - praktycznie nie istnieli. Real nie grał ładnie, ale skutecznie. Genialne rozbijanie ataków. Szkoda, że zwykle kończyło się wybijaniem piłki przed siebie. Jednak kiedy szła prostopadła piłka do kogoś z dwójki Di Maria, C. Ronaldo, to kibice Barcelony drżeli. Real pozwolił Katalończykom na swoją grę tylko w drugiej połowie regulaminowego czasu gry. Real który grał ostro. Real, który naciskał sędziego. I kojene Gran Derbi, w których sędzia niesłusznie rozdaje kartki. Pepe, który mógł dostać kartkę za każdy swój faul, oprócze tego jednego...za który ową kartkę dostał. Adebayor, który ledwie dotknął obrońce Barcelony (chyba Mascherano). Do tego dochodziły symulacje i padanie przy każdym kontakcie z Pepe. No i stałe fragmnty gry. Pokażcie mi jeden, z którego Barcelona uzyskła korzyść (w postaci strzału lub kontrataku).

Jose Mourinho. Tego człowieka potrzebował Real. Tego nieprzewidywalnego, aroganckiego, bezczelnego, Wielkiego Taktyka. Piłkarski Napoleon. Z generałem Carvalho. Wszędobylskim Pepe. Po tych dwóch meczach, mam wrażenie, że on się marnował na środku obrony. I z ofensywnym tercetem Oezil, Di Maria, C.Ronaldo. Niemiec niestety musiał dużo biegać, do tego jest on stworzony do ataku pozycyjnego. Di Marii można wypominać straty, złe podania. Ale zrobił wrażenie dryblingami i asystą. No i "CR7". Wszyscy mówią - przełamał się. A ja zaprzeczę. Głową to on strzelił również w meczu finałowym LM z Chelsea. Ja czekam na JEGO bramkę. W pełni jego. A nie dostawienie głowy. Miał taką szanse w 118 minucie. Pokazał, co potrafi. Na pełnej szybkości minął dwóch rywali i gdyby nie faul gracza Barcelony wyszliby z Adebayorem 2 na 1.

Człowiek, który zatrzymał Barcę. Jose Mourinho. Wielki Taktyk. Strateg. Czy któryś z Was, potrafiłby zrobić coś takiego w FMie ?

Hala Madrid!

Mam nadzieję, że wybaczycie wszelkie błędy i jednolitość tekstu. To mój pierwszy manifest, więc obiecuję poprawę ;).