I w końcu nadszedł ten wielki dzień w mojej karierze - 22 czerwca 2010. Kontrakt z "Białą Gwiazdą" podpisany, a na oficjalnej stronie pojawił się news przybliżający kibicom moją sylwetkę:

"Piotr Lubaszka został nowym trenerm Wisły Kraków. Polak, który jeszcze do wczoraj nie był zatrudniony w żadnym klubie podpisał z Białą Gwiazdą dwuletni kontrakt. Nasz nowy szkoleniowiec zostanie zaprezentowany za dwa dni na konferencji prasowej, która odbędzie się o godzinie 12:00. Natomiast już jutro spotka się z zawodnikami na pierwszym wspólnym treningu. 

Piotr Lubaszka urodził się 9 czerwca 1980 roku w Olkuszu. Pochodzi on z piłkarskiej rodziny. Jego ojciec Czesław Lubaszka wraz z bratem Mariuszem grali przez 15 lat w występującym na co dzień w lidze okręgowej LZS-ie Bukowianka Bukowno. Sam nigdy nie grał w piłkę ze względu na uraz kolana, który uniemożliwia mu zawodowe uprawianie sportu. Własnie dlatego w wieku 20 lat zdobył uprawnienia trenerskie po czym został zatrudniony jako pierwszy trener LZS-u Bukowianka Bukowno. Po dwóch latach pracy w Bukownie, przeniósł się do swojego rodzinnego miasta i przez kolejne 4 lata był pierwszym trenerem IKS-u Olkusz. Od dwóch lat pozostawał bez zatrudnienia.

Życzymy nowemu trenerowi wielu sukcesów z naszym zespołem i zapraszamy wszystkich zainteresowanych na oficjalną prezentację trenera.

Biuro Prasowe Wisły Kraków SA"

Przeczytałem z dumą ten komunikat po czym zadzwoniłem do Kazimierza Moskala - który był już moim asystentem - aby się z nim spotkać i omówić kilka szczegółów odnośnie naszej wspólnej pracy z zespołem. Dwie godziny później siedzieliśmy wspólnie w kawiarni gdzieś na krakowskim rynku.

- Słucham więc panie Piotrze, o czym chciał pan ze mną rozmawiać? - zapytał Kaziu.

- Na początku chciałby, abyśmy wspólnie ustalili kilka spraw kadrowych. Dzisiaj wysyłam do Stana Valcxa listę zawodników, dla których w mojej opinii nie ma już miejsca w zespole oraz listę zawodników, których chciałbym mieć w kadrze. Pewnie już wiesz, że zrezygnowałem z usług Daniela Cyzio, Mateusza Kowalskiego, Andresa Riosa, Juniora Diaza, Dudu Bitona, Rafała Boguskiego, Łukasza Burligi, Tomasa Jirsaka oraz Krzysztofa Mączyńskiego. - powiedziałem do Kazia.

- Tak. Bogdan Basałaj przybliżył mi już pańską wizję zespołu. Wiem też, że chce pan aby dołączyli do nas Del Horno, Vonlanthen, Kah, Reis oraz Zahorski. Szczerze mówiąc byłyby to bardzo pozytywne ruchy na rynku transferowym. Cieszy mnie także, że chce pan korzystać z usług Chrapka oraz Czekaja. To bardzo zdolne chłopaki. - odparł Kaziu.

I tak rozmawialiśmy przez dłuższy czas, po czym rozstaliśmy się w bardzo dobrych nastrojach. Tego samego dnia wysłałem do Stana Valcxa listę z zawodnikami, z których zrezygnowałem oraz tych, których chciałbym mieć do dyspozycji. Na drugi dzień zaplanowałem również sparing z drugim zespołem, do którego przystąpiliśmy ustawieniem 4-1-2-1-2.

Mecz wygrany 3:1, choć szczerz powiedziawszy nie byłem za bardzo zadowolony z postawy zawodników. Co prawda to pierwszy sparing w trakcie okresu przygotowawczego po urlopach zawodników, ale pierwszemu zespołowi nie za bardzo przystoi wygrywać "tylko" dwoma bramkami z młodymi zawodnikami. Bramki jak widać zdobyli Iliev, Melikson i Kirm. Skład z tego meczu to:

Kurto (78' Pareiko) - Nunez (46' Paljić), Chavez (46' Bunoza), Jaliens (46' Jovanović), Lamey (46' Czekaj) - Sobolewski (46' Wilk) - Chrapek, Melikson - Garguła (46' Kirm) - Genkov, Małecki (46' Iliev)

Całe spotkanie zagrał Michał Chrapek i szczerze mówiąc spisał się nawet dobrze grając w parze z Meliksonem. Piłkarzem meczu natomiast został wybrany Andraż Kirm.

26 czerwca rano dostałem wspaniałą wiadomość od Stana Valcxa. Otóż tego dnia, kontrkaty podpisało 3 zawodników z pięciu, których chciałem mieć w kadrze - Asier Del Horno, Johan Vonlanthen oraz Tomasz Zahorski. Dzięki temu mogłem wystawić tą trójkę w kolejnym sparingu z Wołyniem Łuck.

Spotkanie to jednak dobitnie pokazało, że ustawienie 4-4-2 (tym ustawieniem zagrałem w tym spotkaniu) nie jest jednak dobrym ustawieniem dla "Białej Gwiazdy". Dodatkowo ujawniło też mankament - brak koncentracji na początku spotkania. Dwie bramki zdobyte w pierwszych 5 minutach spotkania udowodniły, że w tym aspekcie trzeba mocno poprawcować. Jednak najgorszą wiadomością z tego spotkania okazała się kontuzja Gordana Bunozy, który musiał pauzować od tej pory przez 3 tygodnie. Na szczęście mniej poważne okazały się kontuzje Nuneza i Jaliensa, którzy nie dokończyli spotaknia, jednak na drugi dzień już normalnie trenowali. Mecz przegrany 0:2, a skład to:

Jovanić - Jovanović, Chavez, Bunoza (17' Jaliens, 83' Czekaj), Del Horno (46' Paljić) - Vonlanthen (46' Małecki), Sobolewski, Garguła, Kirm (46' Nunez, 59' Melikson) - Iliev, Genkov (46' Zahorski)

Piłkarzem meczu został uznany zdobywca dwóch bramek dla Wołynia Łuck - Yuriy Glushko. Zwycięstwo zespołu z Łucka jak najbardziej zasłużone gdyż w sytuacjach 100% przegraliśmy 0:3.

Humor po porażce poprawił mi Stan Valcx, który 27 i 28 czerwca poinformował mnie, że kotrakty z klubem podpisała pozostała dwojka zawodników z mojej "listy życzeń" czyli obrońca Pa-Modou Kah oraz napastnik Jonathan Reis. 1 lipca czekał nas już z nowymi zawodnikami kolejny sparing, w którym naszym rywalem był zespół Dynama Kijów. Tym razem jednak razem z Kaziem Moskalem postanowiliśmy zagrać ustawieniem 4-2-3-1.

Spotkanie zakończyliśmy remisem 3:3, choć nie brakło nam dużo aby to spotkanie wygrać. Mimo to byłem bardzo zadowolony postępem, jaki zespół uczynił od meczu z Wołyniem i nie odpuszczał w pojedynku ze zdecydowanie trudniejszym rywalem. Pozytywnie zaskoczył mnie Gervasio Nunez, który zdobył bramkę z rzutu karnego oraz robił nie małe zamieszanie na lewym skrzydle. Zagraliśmy następującym składem:

Pareiko (68' Jovanić) - Lamey (46' Jovanović), Jaliens (68' Czekaj), Kah (46' Chavez), Paljić (46' Del Horno) - Chrapek (46' Małecki), Sobolewski (46' Wilk) - Melikson (46' Vonlanthen), Garguła (46' Iliev), Kirm (46' Nunez) - Reis (46' Genkov)

Mecz udany i wszystko byłoby super gdyby nie kontuzja Jonathana Reis. Brazylijczyka po tym spotkaniu czekała 5 tygodniowa przerwa w treningach co bardzo mnie zanipokoiło. Ale cóż ... trzeba sobie jakoś radzić. Kolejnym sprawdzianem miał być pojedynek z Bohemians Praga.

Mecz, w którym w końcu zagraliśmy na wysokim poziomie i dominowaliśmy przez całe spotkanie. Co prawda krótki przestój w ostatnich minutach sprawił, że straciliśmy jedną bramkę, jednak było to najlepsze spotkanie do tej pory z wszystkich, które rozegraliśmy. Bardzo cieszyło mnie również to, że w końcu bardzo dobrze zagrała nasza obrona. Zagraliśmy w zestawieniu:

Kurto (46' Pareiko) - Lamey (46' Czekaj, 81' Jovanović), Kah (46' Jaliens), Chavez (85' czerwona kartka), Nunez (46' Del Horno) - Wilk (46' Sobolewski), Chrapek (46' Garguła) - Vonlanthen (46' Małecki), Melikson (86' Paljić), Kirm (46' Iliev) - Zahorski (46' Genkov)

Pech jednak nawet w takich spotkaniach nas nie opuszczał. Boisko w 81 minucie z kontuzją opuścił młody Michał Czekaj, przez którą nie mógł trenować przez 4 tygodnie. 

8 lipca natomiast zadzwonił do mnie Stan Valvcx i poinformował, że klub opuszczają Tomas Jirsak (transfer definitywny do Widzewa Łódź za 75 tys. funtów), Rafał Boguski (transfer definitywny do Nowich City za 825 tys. funtów) oraz Łukasz Burliga (transfer definitywny do Polonii Bytom za 9 tys. funtów). Ucieszyło mnie to, gdyż chłopaki w końcu mieli gdzie normalnie grać po mojej rezygnacji z ich usług, a pieniądze z ich transferów mogliśmy przeznaczyć na zwiększenie budżetu płac co było bardzo dobre dla klubowych finansów.

I w końcu nadszedł test generalny przed pojedynkim z 2 rundzie eliminacji do Ligi Mistrzów z węgierskim FC Fehervar. Rywal wymagający, bo zespół NK Domżale i postanowiliśmy wraz z Kaziem Moskalem, że po raz ostatni spróbujemy zagrać ustawienie 4-4-2.

I po raz kolejny okazało się, że 4-4-2 to nie jest ustawienie dla "Białej Gwiazdy". Porażka 1:4 dobitnie to pokazała i w tym momencie postanowiłem osobiście już nie korzystać z tego ustawienia. Samo spotkanie jednak wbrew pozorom w cale nie było takie złe. Mecz mógłby się skończyć porażką tylko 3:4 gdyby Iliev i Melikson nie trafili w poprzęczkę a odrobinę niżej. To się jednak nie udało i mieliśmy mało czasu na poprawienie skuteczności na pojedynek z FC Fehervar. Zagraliśmy składem:

Pareiko - Jovanović, Kah, Chavez, Del Horno - Vonlanthen (46' Garguła), Chrapek (46' Sobolewski), Melikson, Kirm - Genkov (46' Małecki), Iliev (46' Zahorski)

3 dni po tym sparingu nadszedł w końcu dzień mojego debiutu w oficjalnym spotkaniu jako trener Wisły Kraków. I to w jakim spotkaniu! W meczu eliminacji do Ligi Mistrzów! Skład od dłuższego czasu miałem w głowie, jednak w dalszym ciągi wahałem się z obsadą bramki .. Ciągle w głowie miałem tylko myśli "Kurto czy Pareiko? Pareiko czy Kurto? A może Jovanić?". Ostateczną decyzję podjął dopiero na kilka minut przed spotkaniem. Ustawienie zespołu nie było już takim problemem, gdyż najlepiej graliśmy w ustawieniu 4-2-3-1 i takim też mielismy grać.

Mecz ułożył się idealnie po naszej myśli! Wszystko rozstrzygnęło się w pierwszej połowie. Nie tylko losy tego konkretnego spotkania ale już praktycznie losy awansu do kolejnej rundy. Na dodatek rozstrzygnęli to Polacy! Dwie bramki Małeckiego i jedna Zahorskiego i zwycięstwo 3:0 w debiucie - debiut marzenie! Zagraliśmy w składzie:

Kurto - Lamey, Jaliens, Kah, Del Horno (71' czerwona kartka) - Sobolewski, Garguła (90' kontuzja) - Małecki (72' Chavez), Melikson (68' Vonlanthen), Nunez (46' Kirm) - Zahorski.

Pech jednak znów nas nie opuścił. W 71 minucie "czerwień" obejrzał Asier Del Horno, a w 90 minucie boisko na noszach opuścił Łukasz Garguła. Nie zbyt mnie to cieszyło, zwłaszcza że kontuzja wyłączała "Gułę" na 4 tygodnie z treningów. Dodatkowo już za 3 dni mieliśmy mecz o Superpuchar z Legią Warszawa. W tym meczu postanowiliśmy wspólnie z Moskalem, że damy odpocząć paru chłopakom, którzy grali w meczu z Fehervarem.

I kolejny zawód. Dużo nie brakło, jednak mnie jako kibica Wisły zawsze smuciły i smucić będą porażki z takimi zespołami jak Legia ... Porażka po walce - to fakt - ale zawsze to porażka, która nie może się wiecej powtórzyć! Ustawienie się nie zmieniło - wybiegliśmy w systemie 4-2-3-1, a szczegółowy skład to:

Pareiko - Jovanović, Chavez, Jaliens, Paljić - Wilk (82' Kirm), Chrapek - Małecki, Melikson (46' Vonlanthen), Iliev - Genkov (46' Zahorski)

W dalszym ciągu jednak zastanawiał mnie brak skuteczności w wykonaniu Cvetana Genkova. Co prawda inni trafiają (Iliev, Zahorski, Małecki), ale napastnik to napastnik - musi strzelać bramki. Po tym meczu trzeba było sobie jakoś poprawić humor, a najlepszą ku temu okazją był mecz rewanżowy z FC Fehervar na wyjeździe. I udało się!

Tym razem Fehervar postawił nam jednak znacznie wyżej poprzeczkę, niż w pierwszym meczu.. Mimo to udało nam się jednak odnieść zwycięstwo po bramce nie zawodnego ostatnimi czasu Tomasza Zahorskiego i mogliśmy sie już skupić na meczach w 3 rundzie eliminacji do Ligi Mistrzów, w których naszym rywalem ma być BATE Borysow. W tym meczu zagraliśmy następującym składem:

Kurto - Lamey, Jaliens, Kah, Paljić (79' Nunez) - Sobolewski, Chrapek - Małecki, Melikson, Iliev (79' Kirm) - Vonlanthen (46' Zahorski).

Już niedługo również start ligi ... Mam nadzieję, że będzie udany ...

CDN ...