Menadżer Birmingham City Luc Gaspard jest w ciężkiej sytuacji. Objął klub na początku grudnia i do tej pory nie odniósł zwycięstwa. Porażki z Middlesborough, West Hamem i Portsmouth nie wyglądają najlepiej. Drużyna gra bez pomysłu. Zawodnicy są przemęczeni i narzekają na opiekuna. Słychać głosy, że to właśnie oni chcą doprowadzić do zwolnienia Gasparda. Jak na razie ekipa z Birmingham zagrała pod wodzą byłego szkoleniowca Montpellier tylko 2 dobre mecze, w których nawet nie zgarnęła 3 oczek. Wspomniane spotkania to pechowe derby i mecz z Reading. Życzymy Gaspardowi jak najlepiej, ale to chyba nie jego klimat. Za transfery należą mu się pochwały, bo sprowadził na prawdę wartościowych zawodników.

BURNLEY FC - BIRMINGHAM CITY, Turf Moor

Spotkanie, które musimy wygrać. The Clarets to po nas kolejny kandydat do spadku. Mecz sam w sobie bardzo słaby. Nic ciekawego się nie działo. Kibice gospodarzy dawali chociaż jakąś jakość na trybunach. Zmieniałem zawodników pozycjami, próbowałem różnych wariantów, ale to nie przynosiło efektów. Nic nie potrafiliśmy wskórać. Burnley też w słabej dyspozycji, wszystkie strzały lądowały wśród kibiców. 90 minuta, spoglądam na tablice, +2. Spokojnie schodzę do szatni. I tak się nic nie wydarzy. Czas się trochę dłuży, a ja nie słyszę końcowego gwizdka. Nagle huk i słychać krzyki kibiców. Spoglądam na małe okienko w podziemiach szatni, a tam McCann biega jak oszalały. Wiedziałem co to znaczy. Kolejna kompromitacja. Mój zegarek wskazuje 94 minutę. No cóż, Angielskie zegarki działają widocznie trochę inaczej.

Minęło 30 minut. Idę na konferencję, wiem co się będzie działo. Dziennikarze przekrzykują się, ja staram się ich nie zauważać. Chwila zadumy i mówię - Dla dobra klubu, kibiców podaje się do dymisji. Dziękuję sztabowi szkoleniowemu za współpracę i wszystkim ludziom związanym z tym klubem. Powodem tego jest trudny kontakt z zawodnikami. Nie chcę zagłębiać się w szczegóły. Jest to tylko i wyłącznie moja decyzja. Przemyślałem ją i uważam, że słusznie postąpiłem.

No cóż kolejny raz na wylocie. Dokładnie 32 dni wytrzymałem w Anglii. Nigdy więcej Angoli. Dziwna mentalność.