Diego, boski Diego w Argentynie jest wszędzie. Jego podobiznę można spotkać na koszulkach, kubkach, butelkach z oranżadą czy prezerwatywach. Dorobił się nawet własnego Kościoła. Ciekawa rzecz, chociaż gdybym sam miał wybierać raczej zapisałbym się do Kościoła Tomka Żelazowskiego. Michael Jackson umarł, a w naszych telewizorach na jesieni znów zagości nowa seria „Tańca z gwiazdami". Jakby to powiedzieli przedstawiciele pewnej partii „są to kolejne porażki rządu Tuska”. Grzesiek Markowski na scenie udaje młodszego niż jest, a po zaśpiewaniu, wypiciu hektolitrów wody i zagraniu pięciu piosenek schodzi ze sceny niepokonany. Czas umierać, chociaż jeszcze wstrzymam się do przyszłego roku, gdyż chce wiedzieć, kto odbierze Włochom mistrzostwo świata w piłce nożnej. Tak się rozgadałem, że zapomniałbym, po co to wszystko piszę. Diego Martin Novaretti urodził się 9 maja 1985 roku w miejscowości La Palestina. Pierwszy raz słyszę, żeby Palestyna leżała w Argentynie, ale może jestem niedoinformowany. Występuje na pozycji libero lub środkowego obrońcy, gdyż jego niezwykle okazałe warunki fizyczne pozwalają mu na wygrywanie pojedynków z każdym nadbiegającym rywalem. Diego ma dwie cechy, które sprawiają, że musi mieć go każdy. Nie będę mówił, że jest bogiem linii obrony, bo to widać na pierwszy rzut oka. Otóż Diego posiada włoskie obywatelstwo, dzięki czemu fani gry w Anglii będą wniebowzięci. Jak już jesteśmy przy Anglii to mogę stwierdzić, że z pewnością nie przejdzie do Conference, ale do League Two już bardzo chętnie, o ile nie ubiegnie Was jakiś klubik z Serie B. Nie pytajcie mnie skąd to wiem, bo tak naprawdę nie wiem. Angielska deszczowa pogoda mnie dobija, więc tam nie gram. Drugą istotną cechą Argentyńczyka jest to, że jest tani jak barszcz, garść orzeszków czy paczka makaronu z Tesco. Kosztuje grosze a wygląda i gra jakby wart był co najmniej kilka milionów funtów czy innych euro. Na koniec chciałbym powiedzieć, że lubię ananasy. Profil zawodnika został opracowany w oparciu o bazę danych z łatki 9.3.0 .