Opis pierwszych siedmiu sezonów zawarty w manifestach był na niskim poziomie graficzno-estetycznym oraz nie zawierał żadnych screenów. W związku z tym postanowiłem sięgnąć do zachowanych sejwów, wybrać trochę "fotek" i jeszcze raz opracować ten okres mojej "działalności" w roli "menadżera PSG".
Zaznaczam, że zachowuję tekst oryginalny (z wyjątkiem kilku drobnych poprawek) i skupiam się głównie na oprawie graficznej tekstu oraz dodaniu screenów.
2016/17
Transfery... Z klubu odeszli za bardzo dobre pieniądze: Matuidi - 26 mln. euro (Milan), Griezmann - 16 mln. (Athletic Bilbao) i L. Bender - 30 mln. (Atletico Madryt) oraz kilku piłkarzy drugiego planu na wypożyczenia. Matuidi, Griezmann i Bender mogli liczyć jedynie na ławkę rezerwowych i grę w mniej ważnych meczach - więc zaczęliby psuć atmosferę. Wolę na ławce utalentowanych młodzieńców, którzy cierpliwie czekają na swoją szansę. Przybyli: facet, który - miałem nadzieję - rozwiąże moje problemy na środku defensywy - Mohsen Moradi; Holender z irańskimi korzeniami. Ten 21-letni stoper (newgen) kosztował nas aż 40 mln. euro (przyszedł z Napoli) i będzie wraz z Sakho tworzył podstawową dwójkę środkowych obrońców (Shawcross na ławkę). Moradi ma co prawda skoczność na poziomie 14 (przy 17 Shawcrossa) - lecz jest od niego zdecydowanie szybszy, zwrotniejszy i ma znakomite przyspieszenie.
Aż 42,5 mln. euro musiałem zapłacić za Ikera Muniaina z Athletic Bilbao. Ten niesamowicie szybki i błyskotliwy lewoskrzydłowy zastąpi w tym sezonie jako piłkarz podstawowej jedenstki Meneza. Mam bowiem wrażenie, że wszystko co najlepsze - już poza nim...
18-letni Meksykanin Pedro Nunez z Chivas (2 mln.) to na razie wzmocnienie głównie rezerw. W styczniowym okienku transferowym zakupiliśmy też szybkiegio jak wiatr Czecha; napastnika bądź prawoskrzydłowego z Ajaxu Amsterdam - newgena Martina Maresa.
No i okazało się, że tak skonstruowany zespół gotowy jest do rzeczy naprawdę wielkich. Superpuchar Francji zdobyliśmy bez kłopotów: 4-2 z Olympique Marsylia (Paulo, Eriksen, Pastore, Leandro Damiao). Przygodę z Ligą Mistrzów zaczęliśmy od porażki na wyjeździe ze Sportingiem Lizbona 0-1 i UWAGA! UWAGA! - była to jedna z zaledwie dwóch porażek w całym sezonie, we wszystkich rozgrywkach! Rozegraliśmy 62 spotkania (49 zwycięstw, 11 remisów, 2 porażki). Drużyna od 17/09/2016 do 20/05/2017 miała passę 52 gier bez porażki! W lidze wyśrubowaliśmy rekord meczów bez przegranej - passa rozpoczęta jeszcze w sezonie 2015/16 - od 26/03/2016 do 20/05/2017 - 46 spotkań. PSG przegrał dopiero w ostatnim meczu sezonu 2016/17 - z Olympique Marsylia 0-1 (w), które zakończyło obie wspaniałe passy. I stało się tak tylko dlatego, że wystawiłem w tym spotkaniu rezerwowych - piłkarze pierwszego składu odpoczywali przed finałem Ligi Mistrzów!
Cóż to był za wspaniały, bezbłędny sezon. Ligę francuską wygraliśmy z przewagą 17 punktów nad Bordeaux - i to „Żyrondyści“ zostali wicemistrzami. Marsylia, która wcześniej pięciokrotnie kończyła ligę tuż za nami - na trzeciej pozycji (strata do nas - 26 punktów!). Leandro Damiao - 32 mecze ligowe - 38 goli, bezdyskusyjny król strzelców, killer, supersnajper. To był nokaut!
Do Superpucharu Francji i mistrzostwa kraju dorzuciliśmy też oba Puchary - Ligi i Francji, co oznacza, że nad Sekwaną wygraliśmy wszystkie rozgrywki! Finał Pucharu Ligi z Lorient 3-1 (Leandro Damiao-2, Eriksen), finał Pucharu Francji z Toulouse 2-0 (gole strzelili w samej końcówce Muniain i Cengiz Öztoprak).
Pozostała Liga Mistrzów - najpierw z pewnymi trudnościami wygraliśmy grupę (przed Bayerem Leverkusen, Sportingiem Lizbona i Galatasaray Stambuł). W 1/8 finału pozbawiliśmy złudzeń Benficę Lizbona: 4-0 (w), 2-1 (d), w 1/4 - Borussię Dortmund (wciąż z Piszczkiem i Lewandowskim) - 2-0 (w), 2-0 (d). W półfinale mieliśmy niezwykle ciężką przeprawę z Ajaxem Amsterdam - na wyjeździe 2-2, u siebie 1-1. Rewanż był niezwykle dramatyczny - w samej końcówce, 82 minuta, napastnik Ajaxu Aboubakar znalazł się trzy metry przed naszym bramkarzem - piłka trafiła najpierw w jeden słupek, potem... w drugi... i wyszła w pole... Uff! Trzy minuty później - rzut karny dla nas! Yaya Sanogo strzela jednak minimalnie niecelnie, obok słupka.... Rezultat 1-1 daje awans nam, a nie Ajaxowi. Może dobrze się stało, że w styczniu kupiliśmy ich najgroźniejszego napastnika Martina Maresa? Może gdyby on nadal grał w Ajaxie, nie udałoby się awansować?...
Wielki finał, ostatni mecz niezwykle wyczerpującego sezonu. 27 maj 2017, Edynburg.
PSG: Courtois - Corchia, Moradi, Sakho (k), Digne - M’Vila, Paulo (76, Cengiz Öztoprak) - Pastore, Eriksen (90, Sanogo), Muniain (83, Menez) - Leandro Damiao.
VALENCIA: Diego Alves - Aivaliotis, Rami, San Jose, Cissokho - Pedro (87, Demidov), Arouca (82, Dżagojew), Sissoko (82, Pjanić), Hoilett - Soldado (k), Rodrigo. Menadżer - jose Antonio Valverde.
Mecz nie rozpoczął się dla nas najlepiej - w 23 minucie Rodrigo zagrał na lewo do szybkiego Juniora Hoiletta, Kanadyjczyk wyprzedził Corchię i trafił do siatki. Do przerwy się męczyliśmy. Na szczęście w przedłużonym czasie gry pierwszej połowy dostaliśmy rzut rożny. Paulo zagrał do Leandro Damiao, a ten był popychany przez Adila Ramiego. Rzut karny! Pastore trafił bezbłędnie i wszystko zaczyna się od początku. Mecz jest dosyć wyrównany, jednak to my mamy więcej celnych strzałów i okazji. Nadchodzi wreszcie 76 minuta - Leandro Damiao dostaje piłkę od M’Vili, ogrywa San Jose, „wjeżdża“ w pole karne i z około 13 metrów trafia do siatki! 2-1! Do końca nic już się nie zmieniło i piąte - najważniejsze - trofeum w sezonie stało się faktem. To nasz drugi triumf w Lidze Mistrzów (pierwszy miał miejsce w 2015 roku)! Javier Pastore - podobnie jak przed dwoma laty - uznany został najlepszym zawodnikiem rozgrywek.
To był mój najlepszy sezon - doskonale zbilansowana, młoda drużyna, która wygrała WSZYSTKO.
Przedstawię zatem wykonawców:
Bramkarz Thibaut Courtois rozegrał aż 61 spotkań, tylko raz, w Pucharze Francji ustępując miejsce Areoli. W aż 35 meczach zachował czyste konto - to mówi samo za siebie. Świetny w powietrzu!
Obrońcy - Sebastien Corchia, prawy bek; szybki, doskonały w destrukcji i ofensywie, troszkę słabszy w powietrzu, Mohsen Moradi - stoper; świetny transfer! Szybki, świetny w kryciu i odbiorze. Mamadou Sakho - kapitan zespołu, grał na przyzwoitym, wysokim poziomie, ale... gdyby tak w jego miejsce mieć Varane’a.... Ryan Shawcross, w tym roku stoper numer trzy, więc często w rezerwie. Gdy grał - bez zarzutu. Lucas Digne, lewy bek - bezbłędny, szybki, doskonały. Atila Turan - lewy bek - rezerwowy - piekielnie szybki, słabszy w powietrzu. Newgeni - Carlloyd Polomat (już 4 sezon 20-latka, skoczny, silny, szybki - przyszłość zespołu), Delio Valinotti - elegancki Paragwajczyk, doskonały w powietrzu stoper.
Pomoc - najpierw defensywni... Yann M’Vila - bez zarzutu, płuca i serce drużyny. Paulo - w zeszłym sezonie kupiony z Sao Paulo: doskonałość! Szybki, świetnie egzekwujący rzuty rożne i wolne. Mnóstwo asyst, gdyby tylko rzadziej odnosił kontuzje... Cengiz Öztoprak, Turek - pierwszy rezerwowy, już trzeci sezon 20-latka (newgen)! Świetnie egzekwuje rzuty wolne - kilka pięknych goli - a najpiękniejsza z Borussią Dortmund, w ćwierćfinale Ligi Mistrzów. Inni defensywni pomocnicy - również newgeni: Denis Dawidenko, Rosjanin, 22 lata - szybki, pracowity, ma zadatki również na dobrego stopera. Ricardo Figueroa - Chilijczyk, 20 lat, świetny w odbiorze. Wreszcie - 16-letni wychowanek, Maxime Lambert: pokazał się w pięciu meczach ligowych - wielki talent, najmłodszy gracz w historii klubu. W momencie debiutu - 18/02/2017 miał 16 lat i 116 dni. Skrzydłowi - prawy Javier Pastore to klasa i elegancja; od sześciu lat w zespole - szybki, świetny technicznie, skuteczny. Jego zmiennikiem był najcześciej Lucas Moura, mogący grać zresztą na wszystkich pozycjach ofensywnych w pomocy. Wydaje się, że z powodu tego, iż najczęściej jest rezerwowym - nie wykorzystuje w PSG całego potencjału. Iker Muniain - sprawia wrażenie jakby poruszał się po boisku samolotem a nie biegał:-) Świetnie wprowadził się do drużyny. Posadził na ławie Jeremy’ego Meneza, podstawowego lewoskrzydłowego przez pięć poprzednich sezonów - dla Meneza to chyba był ostatni rok z nami... Newgeni - Czech Martin Mares i Meksykanin Pedro Nunez - błyskotliwi, piekielnie szybcy skrzydłowi, którzy z pewnością przydadzą się w następnych latach. Brazylijczyk z włoskim paszportem Antonio - trzeci sezon w zespole, lecz nie może się przebić - król zespołu rezerw. Rozgrywający - Christian Eriksen, stylowy playmaker, troszkę szwankuje zdrowie... Marco Verratti - na wylocie... Już szósty rok w ekipie, lecz w charakterze zapchajdziury - nie przebił się, choć w sezonie zawsze kilka dobrych występów zaliczył. W tym też.
Wreszcie napastnicy - dwóch geniuszy, którzy mają pecha, że trafili na siebie i że gram systemem z jednym napastnikiem... Zamiast słów, statystyki z tego sezonu: Leandro Damiao - 52 mecze/53 gole, Yaya Sanogo - 51 spotkań (w tym 34 z ławki)/33 gole... W ataku mogą też występować wspomniani wyżej Mares, Antonio czy Lucas Moura.
Wspaniały sezon, wspaniały zespół - czy można osiągnąć z nim jeszcze więcej? Wkrótce się przekonamy.
[#1] - Wyrwanie się z amatorskiej rzeczywistości: rezerwy klubów Ekstraklasy to kolosy na glinianych nogach dla byłych Okręgowców
Manifest użytkownika siwek
Facebook
Twitter
YouTube
Twitch.tv
RSS
Komentarze (0)
Możliwość komentowania tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
Nie masz konta? Zarejestruj się.
Drogi Rewolucjonisto, prosimy o przestrzeganie regulaminu i zapoznanie się z FAQ