Jak widać, zespół zagrał na miarę oczekiwań i co chyba dla mnie jest najważniejsze - nie zaliczyłem jakiejś wielkiej wtopy z wynikami. Media prognozowały, że zajmiemy 4. miejsce w lidze (tutaj nie jestem pewien czy chodziło o Fazę Zamknięcia czy ogólną klasyfikację). Oczywiście nie weszliśmy do Play-Off'ów o zwycięstwo w rozgrywkach kończących sezon w Nikaragui, ale zarząd na razie jest zadowolony z mojej pracy z zespołem i zapewnia mnie, że będę mógł spokojnie pracować z zespołem i walczyć o puchary kontynentalne. Czas rozpoczynać nowy sezon!

   Na rozpoczęcie rozgrywek przytrafiła mi się miła niespodzianka. Okazało się, że nasz klub ma obecnie najwyższą reputację w Nikaragui oraz uzyskujemy najwyższe dochody z umów sponsorskich. Dziwna sprawa, bo przecież nie jesteśmy faworytem rozgrywek. Zarząd również był dla mnie nazbyt łaskawy i udostępnił mi wystarczające fundusze na wzmocnienie ekipy, które wykorzystałem na porządne kontrakty dla dwóch grajków.

Transfery:

   Początek sezonu to dla naszej ekipy rywalizacja z najtrudniejszymi rywalami w pierwszej kolejności. Na pierwszy ogień - lodowaty prysznic. Później w krateczkę.



  Wysoka porażka nie stłamsiła nas na tyle żebyśmy schowali się pod kamień spod, którego przypełzliśmy. Całkiem nieźle poradziliśmy sobie z ciężkim początkiem, a wyniki wyglądały jako-tako. Ani beznadziejnie, ani zajebiście. Ale za to zgodnie z oczekiwaniami. W końcówce rozgrywek złapaliśmy dobry wiatr w żagle i wskoczyliśmy na miejsce barażowe. Efektem czego przystąpiliśmy do rywalizacji półfinałowej o Mistrzostwo Fazy Otwarcia z Ocotal, które w sezonie zasadniczym zajęło pierwsze miejsce.

TABELA

   Bój o finał rozpoczęliśmy na naszym obiekcie i zaprezentowaliśmy równie skuteczną grę w ofensywie co w ostatnich kilku meczach. Na nasze nieszczęście obrona nie wyglądała najlepiej w tym meczu:

1. mecz półfinałowy - Diriangen vs Ocotal

   Mecz rewanżowy ułożył się wybornie dla naszych przeciwników gdyż to ich zawodnik otworzył wynik spotkania. My niestety nie podjęliśmy tak wyrównanej walki jak w pierwszym meczu i przez resztę rywalizacji nie znaleźliśmy drogi do bramki rywali.

2. mecz półfinałowy - Ocotal vs Diriangen

   Ostatecznie Mistrzem Fazy Otwarcia została ekipa Real Esteli, która najpierw rozprawiła się z Walter Ferretti, a w finale dwukrotnie ograła Ocotal. Mistrz Otwarcia oczywiście awansuje do Ligi Mistrzów Ameryki Północnej (CONCACAF Champions League).

   Na koniec podrzucę jeszcze profile dwóch zawodników zakupionych w połowie roku:

JUNIOR QUIROS - podstawowy skrzydłowy w naszej ekipie. Mógłby dawać zespołowi trochę więcej ale i tak nie godnego konkurenta w składzie.

JULIO CESAR MAYA -  powiem tak: K-O-C-U-R! Jak na nasze warunki i ligę facet po prostu wymiata! Kubańczyk nie jest już pierwszej młodości ale bardzo ładnie wpasowuje się w zespół. 14 bramek i 6 asyst w 20 meczach mów samo za siebie. Dobre występy pozwoliły mu zadebiutować w reprezentacji Kuby - debiut IX 2014, czyli przez trzy miesiące rozegrał w niej 6 spotkań i strzelił jedną bramkę. Nie mogę się doczekać roku 2015 bo wtedy powinien pokazać już pełen wachlarz swoich możliwości!
 

   Nikaragua. W życiu nie zacząłbym tu kariery z własnej woli. A jednak efemowy los rzucił mnie właśnie do tego kraju. Do ligowego średniaka. Powiem tak. Są tutaj solidne fundamenty żeby zbudować drużynę, która będzie mogła zdobywa mistrzostwo (otwarcia i zamknięcia) co roku. Pytanie tylko czy mam jakiekolwiek szanse wygrać klubem z Nikaragui Ligę Mistrzów? Zobaczymy jak już się tam zakwalifikuję. Na razie jest super! Jest motywacja i dobra atmosfera mimo bardzo małej ilości czasu na grę. Szczerze mówiąc to jestem tak zajarany, że zarywam nocki i niedosypiam.

   Powiedzcie szczerze: kto z Was grał w Nikaragui? Podejrzewam, że policzymy te osoby na palcach jednej ręki. Oczywiście zachęcam do wybór tego egzotycznego kierunku!

   W tej części bloga będę przedstawiał historię zwycięzców najważniejszych rogrywek klubowych na każdym kontynencie. W każdym manifeście dodawany będzie kolejny rok oraz zwycięzcy "Lig Mistrzów".