Chciałbym przedstawić nowego trenera FC Tours Gregory`ego Lacombe`a. Mamy nadzieję, że nawiąże on do wyników osiąganych przez klub na początku lat 80. Związał się z nami 2 letnim kontraktem, Czy mają Państwo do niego jakieś pytania?

- Jakie są pana wcześniejsze doświadczenia trenerskie?

- Prawdę powiedziawszy żadne. Wcześniej trenowałem amatorski klub, ale na tak wysokim poziomie nie miałem jeszcze okazji prowadzić nikogo.

- Jaki styl Pan preferuje?

- Z uwagi na to, że w przeszłości byłem zawodnikiem ofensywnym, staram się nastawiać zespół by stwarzali jak największa liczbę okazji bramkowych

- A jak takich zawodników nie ma w klubie?

- Łatwiej mi nauczyć piłkarzy atakować, bo wiem jak to robić, na co zwracać uwagę. Dlatego wierze, że jestem w stanie takich piłkarzy stworzyć.

- Nie boi się Pan, że nie znajdzie odpowiedniego posłuchu, zwłaszcza wśród starszych zawodników?

- Nie, nawet jeśli miałem przyjemność grać przeciwko któremuś z moich nowych podopiecznych, to od razu ustalę hierarchię przełożony – pracownik.

- Ma Pan kogoś na oku, jako wzmocnienie dla klubu?

- Nie wiem, bo nie znam jeszcze zawodników, z którymi będę pracował. Dajcie mi trochę czasu, wtedy powiem kogo nam potrzeba.

- A jakie ma Pan preferencje transferowe?

- Będę chciał sprowadzać zawodników, którzy wzmocnią zespół, ale tak robi każdy trener.

- Jak pan w ogóle znalazł się Pan w FC Tours.

- Nie chce powiedzieć, że prace załatwił mi mój wujek, były zawodnik FC Tours (Guy – przyp. red.), ale jego rekomendacja na pewno nie zaszkodziła.

- Nie boi się Pan presji związanej z pracą?

- Nie, bo każdy zawód związany jest z jakąś presją, mniejszą czy większą. Jak zawodnik miałem większy wpływ na to co się dzieję na boisku, jako trener muszę zawierzyć innym.

- Jakim będzie pan trenerem? Ostrym, czy wybaczającym błędy.

- We wszystkim trzeba zachować umiar.

- Podobno rozmawiał Pan także z innymi klubami?

- Tak, miałem zapytania z węgierskiego klubu, oraz niższych lig angielskich, ale wolałem zostać w kraju.

- Nie zakończył Pan oficjalnie kariery piłkarskiej, czy zobaczymy Pana jeszcze na boisku?

Po chwili namysłu.

- Kusząca propozycja, ale jeśli okaże się że ktoś jest słabszy ode mnie, to raczej nie będzie grał w klubie przeze mnie prowadzonym. Oczywiście, jeżeli wszyscy będą słabsi, wtedy to zweryfikuje i może przywdzieje barwy FC Tours.

- Patrząc na to jak Pan zaczynał karierę piłkarską, chyba nie spodziewał się Pan, że zostanie trenerem?

- Nie, ale z biegiem czasu zacząłem podpatrywać co robią moi szkoleniowcy i wyciągać to co dla mnie może się okazać przydatne.

- Znany jest Pan ze swojego ciętego języka, czy powstrzyma się Pan, komentując rozegrane mecze.

- Muszę przyznać, że z tym będę miał największy problem.

- A co z zawodnikami, którzy maja podobny temperament do Pana?

- Kiedyś moi trenerzy mieli ze mną duży kłopot, bo łapałem dużo kartek, a przez to osłabiałem zespół. Nie rozumiałem o co mają do mnie pretensję. Takie głupie osłabianie drużyny, jest sporym problemem dla trenera, a ja będe musiał jakoś nad tym zapanować. I to chyba będzie moje największe wyzwanie.

- Czy ma Pan jakąś ulubiona formację?

- Jako zawodnik, uwielbiałem grać 4-3-2-1, ale jako trener nie mam żadnych preferencji.

- Od którego z trenerów, najwięcej się Pan nauczył?

- Ciężko stwierdzić, bo od każdego dostawałem dobre rady i każdy chciał dla mnie jak najlepiej.

- A którego trenera wspomina Pan z największym sentymentem?

- Claude Puel, bo to on wprowadził mnie do seniorskiej piłki. Znał mnie jeszcze z drużyny rezerw AS Monaco i to dzięki niemu zaistniałem w sporcie. Drugim takim trenerem jest Remi Girard, który prowadził mnie w Montpellier. To on podrzucił mi pomysł zajęcia się trenerką.

- A jak podoba się Panu stadion Stade de la Vallee du Cher?

- Bardzo ładny, kameralny stadion, z którego mam nadzieję zrobić niezdobytą twierdzę.