W Medal of Honor odgrywamy desant na normandzkie plaże, tak jak to robili prawdziwi żołnierze w 1944. W Call of Duty bohatersko bronimy Stalingradu. Europa Universalis pozwala nam nie dopuścić do rozbiorów. Et cetera.

Jako, że w ostatnich miesiącach dzieje się coś nie mniej szczególnego od wyżej wspomnianych wydarzeń*. Nie mogło zabraknąć egranizacji...

"Bitwa o krzyż" to, jak mówi opis z serwisu Jeja.pl, strzelanka, w której "złoczyńcy w przebraniach księży, harcerzy i straży miejskiej próbują odebrać Ci krzyż.". Rzucamy więc w żydowską hołotę zniczami, które powstrzymują ich zbrodniczy pochód. Ale w grze zawarty jest nie tylko czysto rozrywkowy wątek.

W rzeczywistości owi, nie będę roztrząsał czy nazwani tak słusznie, "obrońcy krzyża" mają nadzieję wieczności. Chcieliby spędzić pod swym ukochanym symbolem lata, najlepiej do śmierci (przydałaby się męczeńska, najlepiej gdyby przejechał ich kondukt ZOMO, z braku ZOMO może być SM). Pani Joanna, nazwisko nieznane, nawet przykuła się w pewnym momencie do swego drewnianego przyjaciela - czyżby tęsknota za dzieciństwem i bajce o Pinokiu? - i byłaby została z nim przeniesiona prosto do Świętej Anny, gdyby nie miłosierdzie naszych służb porządkowych**. Nie przenieśli jej, nie przenieśli alegorii pajacyka i obrońcy stoją tam jak stali. Skoro udało się już wytrwać cztery miesiące, uda się i kolejne cztery... i tak dalej, do przytulenia chodnika z jednej, a opon kordonu z drugiej.

"Bitwa o krzyż" tego złudzenia nie daje. Odtwarzając bohaterskie czyny pani Joanny, mojego wirtualnego alter ego, wybiłem za pierwszym razem sześciuset judaszy... i zrozumiałem. "Bitwa o krzyż", tak jak największe klasyki tego gatunku, wspomniane na początku MoH:AA czy CoD, ukazuje bezsens i okrucieństwo wojny. Nawet najwytrwalsi skończą u klechy pod pantoflem, tudzież z harcerską finką pod żebrem.

*- Dziwię się publicystom, którzy z kolei dziwią się ludziom, że zamiast rozmawiać na poważne tematy - vide: podwyżka VAT - wolą dyskutować na temat krzyża, przecież to ów "Bitwa" ma większe szanse na angaż w przyszłych podręcznikach od historii!

**- Swoją drogą, a z WSM miałem do czynienia w tym roku co najmniej kilkukrotnie (nie robiłem sobie rachunku, nomen omen, sumienia, ale liczba może być dwucyfrowa) i nigdy nie zachowywali się tak miło, jak wtedy pod krzyżem. Użyli gazu? Za palenie i przeklinanie - prawda, kajam się, to było pod przedszkolem - wymachiwano nam przed nosem pałami. Choć daleko nam było od dewastacji mienia, nawet nie mieliśmy pod ręką żadnych barierek do wyłamania.