To był jeden z bardziej stresujących momentów w moim życiu. Wyjść przed grupę 20 chłopaków i łamaną angielszczyzną przedstawić im cele na resztę sezonu. Darlington FC U-18 zajmowało miejsce w środku tabeli, jednak chciałem aby w ostatnich meczach sezonu pokazali, że należy im się wyższe miejsce w tabeli.

Podczas treningu widać było, że zależy chłopakom aby jak najlepiej pokazać się przed nowym trenerem. Pracowali z pełnym zaangażowaniem i uważnie słuchali moich uwag, jakie starałem się im dawać.

Pierwszy mecz jaki prowadziłem jako trener rozgrywaliśmy u siebie, a naszym przeciwnikiem był zespół Hartlepool - nasz największy rywal. Moich zawodników nie trzeba było dodatkowo motywować. Chodzili tak naładowani, jakby chcieli zmieść przeciwnika z powierzchni ziemi. Pierwsze minuty meczu dały mi prawdziwy obraz angielskiego futbolu. To co widać w TV lub z trybun nijak da się porównać do tego co ujrzałem. Co chwila słychać było trzeszczące kości, sędzia puszczał nawet najbrutalniejsze zagrania. Jedyna kartkę pokazał zawodnikowi przeciwników za wyraźne uderzenie łokciem i to tylko żółtą. Do przerwy zero do zera. W szatni starałem się jeszcze mocniej umotywować chłopaków, choć widziałem, że dają z siebie wszystko. Po przerwie mecz stał się jeszcze bardziej brutalny. 3 zawodników musiałem zmienić z powodu kontuzji a nie z powodów taktycznych. Wynik bezbramkowy utrzymał się do końca spotkania. W szatni powiedziałem tylko jedno zdanie.

„Jestem z Was dumny jak cholera". Po czym każdemu przybiłem piątkę.

To spotkanie niesamowicie wzmocniło zespół. W kolejnych spotkaniach wiodło się różnie, ale nikt w żadnym meczu ani na trochę nie odpuszczał i to podobało mi się najbardziej. Po ostatnim meczu sezonu, wygranym na wyjeździe, wracaliśmy w dobrych humorach do klubu.

Nasze szczęście zmąciła straszna wiadomość. Manager pierwszego zespołu został zamordowany w swoim domu, prawdopodobnie na tle rabunkowym.

Miasto pogrążyło się w żałobie.

Tydzień po tej tragedii do swojego gabinetu wezwał mnie prezes na rozmowę.

"Dzień dobry Szefie"

"Dzień dobry Rafa"

"Gratuluje dobrych wyników z drużyną U-18"

"Dziękuje, zawsze mogło być lepiej."

"Hmmm, podoba mi się takie podejście. W związku z tym, że to ma być męska rozmowa, nie będę owijał w bawełne. Żaden szanujący się manager nie przyjdzie kierować tą drużyną, z dwóch powodów. Pierwszy to morderstwo, drugi to brak kasy. W związku z tym mam dla Ciebie oferte. Od jutra przejmiesz pierwszy zespół Darlington FC, szczegóły kontraktu i cele na przyszły sezon omówimy jutro. Zgadzasz się?"

"Podejmuję się tego wyzwania."

"Tak więc jeszcze raz gratuluję."

"Dziękuje, postaram się nie zawieść."

Wyszedłem z pokoju i udałem się do baru, setka wódki uświadomiła mi, że to nie jest sen, kolejna setka wprawiła mnie w bardzo dobry humor, który jednak miał się niedługo pogorszyć...