"Na szczycie nie ma presji. Presja pojawia się, gdy jesteś drugi lub trzeci."

- José Mourinho

...Blask fleszy oślepił mnie. Poczułem się jak Królowa Elżbieta II, która zgodziła się na sesję dla Playboya. Nienawidzę dziennikarzy, a tym bardziej konferencji prasowych... Przypomniało mi się, jaki to spokój wypełniał moją głowę, będąc jeszcze trenerem juniorów... Zero dziennikarzy, zero tłumaczenia się z każdego swojego kawałka życia. Wtedy Micky brał na siebie wszystko i jest to jedna z rzeczy których mu zazdroszczę, że sukinsyn czuje się na konferencjach jak ryba w przysłowiowej w wodzie, jak jeleń w lesie, jak Harry w Hogwarcie, jak ja leżący z papierochem po pracy oglądając jakiegoś pornosa lub przemówienie ministra.

- I jak Pan odpowie na to pytanie, panie Clapp? - zapytał jakiś niski krwiopijca.

- Yyy... Zamyśliłem się. Może Pan powtórzyć?

- Jakie są Pańskie plany na nadchodzący sezon?

- Przecież to jasne... Zostałem tutaj zatrudniony, żeby zwyciężyć i walczyć o najwyższe stawki. - odparłem znużony zapowiadającą się "fantastycznie" konwersacją.

- A jakie są Pana plany dotyczące transferów? - zapytał jakiś przysadzisty mężczyzna w czapce Yankessów. Wymieniłem wraz z prezesem dziwne prześwietlające spojrzenie. Wiedziałem. Nici z pieniędzy. Wiedziałem, że pożyczka, którą klub ma do spłacenia zepchnie moje plany transferowe w przepaść. Wyczułem to w jego konsekwentnym spojrzeniu.

- Mam kilku zawodników na oku i myślę, że dojdziemy do porozumienia z zarządem w tej sprawie. - powiedziałem. Widziałem jak prezes kiwa głową, jakby mi miał zaoferować nieograniczone pieniądzę, ale niestety... Tylko pod publikę. Kolejny wyuczony wilk prasowy. "Mów to, co chcą usłyszeć" tak mówił Micky rok temu. Prezes chyba tez wyznaje takie postępowanie. 

Pół godziny później... 

Dla mnie ta konferencja trwała cały dzień, a to przecież było tylko 20 minut. Po tym całym posiedzeniu, poszedłem wraz z prezesem McCabe'em uzgodnić warunki kontraktu, a potem go tylko podpisać. Wszystko trwało by 5 minut, gdyby nie to, że na kontrakt wylało mi się pióro... "Dzięki Ci Boże!" ... 

Następnego dnia Micky przekazał mi małe szczegóły na temat zespołu i już wszystko było dopięte na ostatni guzik. Otrzymałem terminarz rozgrywek który prezentuje się następująco:

Terminarz cz. 1

Terminarz cz. 2

Terminarz cz. 3

Nie wiem czy chłopacy wytrzymają cały sezon. Mam zamiar ich tak przetrenować, żeby moje nazwisko kojarzyło im się z potem, krwią, zmęczeniem, dyscypliną i co najważniejsze ze zwycięstwem.

Na pożegnanie Micky'ego zagraliśmy z drugą drużyną w ramach sparingu wewnętrznego. Micky miał poprowadzić rezerwy a ja pierwszy zespół. Było to fantastyczne pożegnanie mojego przyjaciela. Spotkanie skończyło się wynikiem 1-1, a pożegnanie jakie kibice podarowali Micky'emu przeszło najśmielsze oczekiwania! Oczywiście po wręczeniu przez prezesa pamiątkowej statuetki, kibice obdarzyli go owacjami na stojąco i wyciągneli karteczki, które układały się w napis THANK YOU MR ADAMS! Micky'emu i mi zakręciła się łezka w oku i od razu wyobraziłem sobie jak kibice będą we mnie rzucać Koktajlami Mołotowa jeżeli nie będę zwyciężał i wyrzucą mnie na zbity pysk. 

Sheffield vs. Sheffield II - Statystyki.

Tak... Menadżer Clapp... Tak jak się spodziewałem, po telefonie od prezesa dowiedziałem się, że budżet wynosi 0. Natychmiast zacząłem szukać zawodników, którym kończą się kontrakty, aby ich jak najszybciej sprowadzić. Po kilku telefonach udało się sprowadzić 18 lipca 25-letniego Juan'a Quero z Elche. Jako fan hiszpańskiego futbolu i abonent pakietu z telewizją hiszpańską wiedziałem na co go stać. Znałem go od 3 lat odkąd występował w Rayo. Na lewym skrzydle dzięki swojej szybkości fantastycznie tam operował. Następnym ogromnym wzmocnieniem okazał się 23-letni Luigi Bruins z Feyenoord'u. Ten środkowy pomocnik był wschodzącą gwiazdką w holenderskim zespole, lecz kilka kontuzji, zatrzymało jego karierę. Lecz nadal wierzę w jego potencjał, który jest w nim gdzieś ukryty.

Przed nami mecz towarzyski z Portsmouth. To będzie prawdziwy sprawdzian dla nas. To spotkanie pokaże czy damy sobie radę, czy już będę musiał się pakować.