PARAGWAJ

Historia:

Reprezentacja Paragwaju w piłce nożnej w drugiej połowie lat 90. awansowała - dzięki udanym występom na Copa América i regularnym startom w mistrzostwach świata - na pozycję trzeciej, po Brazylii i Argentynie, siły piłki południowoamerykańskiej. Od 1998 roku nieprzerwanie występuje na Mundialach; dwukrotnie dotarła do drugiej rundy, za każdym razem przegrywała z zespołem, który później brał udział w finale turnieju.

Najświetniejszym ambasadorem paragwajskiego futbolu był przez wiele lat charyzmatyczny bramkarz José Luis Chilavert. Mimo iż w 2003 roku zakończył reprezentacyjną karierę, nadal jest jednym z bardziej rozpoznawanym piłkarzy Paragwaju. Poprzednikiem Chilaverta był grający na Mundialu 1986 Roberto Eladio Fernández, równie silna osobowość.

Paragwaj dwukrotnie triumfował w Copa América – w 1953 i 1979 roku. Ostatnio udział w mistrzostwach Ameryki Południowej kończy zazwyczaj na ćwierćfinale.

Największym jak dotąd sukcesem piłki paragwajskiej jest srebrny medal Igrzysk Olimpijskich 2004. W meczu finałowym młodzi Paragwajczycy ulegli Argentynie 0:1. Jest to pierwszy i jedyny do tej pory medal sportowców z Paragwaju.

Od lutego 2007 roku trenerem młodego zespołu, o którego sile stanowią m.in. zawodnik Bayernu Monachium Roque Santa Cruz, napastnik Salvador Cabañas Justo Villar, jest Argentyńczyk Gerardo Martino.

NAJLEPSI PIŁKARZE:

NŚ Roque Santa Cruz (Manchester City) - Roque Santa Cruz w ciągu kilku krótkich sezonów przekształcił się z młodzieńca w bardzo pomocnego piłkarza. Santa przybył do Bayernu w 1997 roku jako 17-latek z Olimpii jako jeden z najlepiej zapowiadających się zawodników na świecie. Roque w ostatnim sezonie rozegrał 21 spotkań i strzelił 5 bramek, ale tak mała liczba spotkań wynikała z jego problemów zdrowotnych (kłopoty z kostką). Ale napastnik, któremu rola gwiazdy towarzyszyła od dzieciństwa, wyrobił sobie również międzynarodową reputację w reprezentacji. WLidze Mistrzów na 14 spotkań strzelił 3 bramki. W Paragwaju od lat jest uważany za numer jeden reprezentacji. Zaliczył dobry występ na boiskach Korei i Japonii w 2002 roku, był również jednym z głównych czynników, które pomogły Paragwajowi wejść do mistrzostw świata, które odbyły się w Niemczech. Roque jest zwinnym napastnikiem i tak jak Pizarro gra obiema nogami. Paragwajczyk mierzy 1,89 m i jest jednym z najlepiej główkujących zawodników w Europie. Dzięki temu miał również zadania defensywne przy stałych fragmentach gry. Jens Jeremies powiedział o Roque: "To świetny piłkarz. Może stać się najlepszym piłkarzem w Europie".

W lipcu 2007 po wielu przemeblowaniach w Bayernie spowodowanych słabym sezonem 2006/2007 Santa Cruz opuścił klub i za 5 milionów euro przeszedł do angielskiego Blackburn Rovers.

20 czerwca 2009 roku Paragwajczyk przeszedł do Manchesteru City za 18 milionów funtów.

N Nelson Haedo Valdez (Borussia Dortmund) - Do Niemiec trafił z paragwajskiego Atletico Tembetary w grudniu 2001 roku. Początkowo występował w Regionallidze w barwach rezerwWerderu Brema. W sezonie 2003/04 pomógł Werderowi wygrać Bundesligę i Puchar DFB. Strzelił wiele ważnych goli dla Werderu wchodząc najczęściej w końcówkach meczu za Ailtona bądź Ivana Klasnica. Po przybyciu do klubu Miroslava Klose grał coraz rzadziej, w wyniku czego przeszedł do Borussii Dortmund.

DP Carlos Paredes (Olimpia Asuncion) - Paredes urodził się w Asunción. Piłkarską karierę rozpoczynał w szkółce piłkarskiej tamtejszej Olimpii Asunción. W 1996 roku zadebiutował w pierwszej drużynie w rozgrywkachparagwajskiej Primera División. W 1997 roku został mianowany kapitanem zespołu, najmłodszym w historii klubu. Osiągnął też swój pierwszy sukces w karierze - wywalczył mistrzostwo Paragwaju. Następnie w 1998, 1999 i 2000 roku ponownie zostawał mistrzem kraju.

Latem 2000 roku Paredesem zainteresowały się europejskie kluby i ostatecznie zawodnik trafił do portugalskiego FC Porto. W swoim pierwszym sezonie spędzonym na Estádio das Antas występował w pierwszym składzie. Wystąpił w rozgrywkach Ligi Mistrzów, zdobył Puchar Portugalii, a także został wicemistrzem kraju. Natomiast w 2002 roku zajął z Porto 3. miejsce w lidze.

W 2002 roku Paredes wyjechał do Włoch i został zawodnikiem Regginy Calcio. W Serie A zadebiutował 15 września w przegranym 0:2 wyjazdowym meczu z Perugią. W Regginie podobnie jak w Porto był zawodnikiem wyjściowej jedenastki i czterokrotnie z rzędu pomógł jej w utrzymaniu w lidze. W 2006 roku Paragwajczyk wrócił do Portugalii i podpisał kontrakt zeSportingiem. W klubie z Lizbony był rezerwowym i przez półtora roku rozegrał tylko 18 spotkań ligowych. W 2007 roku zdobył swój drugi Puchar Portugalii.

W styczniu 2008 kierownictwo Sportingu rozwiązało kontrakt z Paredesem, a on sam powrócił do Olimpii Asunción

W reprezentacji Paragwaju Paredes zadebiutował 28 marca 1998 roku zremisowanym 1:1 towarzyskim spotkaniu z Kolumbią. W 1998 roku po raz pierwszy znalazł się kadrze na finałyMistrzostw Świata. Na boiskach Francji był podstawowym zawodnikiem Paragwajczyków i wystąpił we wszystkich czterech meczach: zremisowanych 0:0 z Bułgarią i Hiszpanią, wygranym 3:1 z Nigerią i przegranym 0:1 w 1/8 finału z Francją.

W 2002 roku Paredes zaliczył występy na Mistrzostwach Świata 2002. Tam wystąpił we dwóch meczach: przegranym 1:3 z Hiszpanią i wygranym 3:1 ze Słowenią, w którym otrzymałczerwoną kartkę. Natomiast w 2006 roku został powołany przez Aníbala Ruiza do kadry na Mistrzostwa Świata w Niemczech, na których zaliczył wszystkie trzy grupowe spotkania – zAnglią (0:1), Szwecją (0:1) oraz Trynidadem i Tobago (2:0).

W swojej karierze Paredes wystąpił także w Copa América 1999 dochodząc z rodakami do ćwierćfinału.

WALKA O MUNDIAL: