Będąc kibicem jakiegoś klubu, szczególnie kibicując klubowi ze swojego rodzinnego miasta musimy być zaopatrzeni w duże ilości cierpliwości, wyrozumiałości, szacunku i zrozumienia dla piłkarzy, trenerów, działaczy naszego faworyta. Nie można rozgraniczać, że mieszkając w Liverpoolu lepszym kibicem jest kibic The Reds, czy fan np Huddersfield. Obydwoje tak samo dopingują swoją drużynę, pragną sukcesów, ktrórych chcą być świadkami, uczestnikami. Nie bez powodu przywołuje przykłady z lig angielskich, ponieważ chciałem się przyjrzeć sytuacji dwóch zespołów, których kibice są spragnieni sukcesów (oczywiście każdy kibic ma takie marzenia) ale kibiców Arsenalu i wspomnianego Liverpoolu wyróżnia to, że ich zespoły już od dobrych kilku lat wymieniani są w gronie faworytów, jednak zawsze czegoś brakuje. Stojąc na progu zbliżającego się nowego sezonu odpowiedzmy sobie na pytanie - Czy w tym roku się uda? 

Zacznijmy od klubu z Emirates Stadium (dla mnie zawsze będzie to klub z Highbury) który od dobrych kilku lat zmaga się z wysoko postawionymi oczekiwaniami kibiców. Na czele tej na pozór świetnie działającej maszynki stoi od wielu lat Arsene Wenger, człowiek z wizją, zaufaniem do młodych zawodników, mentor, wspaniały nauczyciel, a dla juniorów - drugi ojciec. Bierze zawsze odpowiedzialność za wyniki na siebie, odciąża zawodników. Co sezon Arsenal jest uważany za faworytów, Wenger powtarza "że już w tym sezonie młodzi zawodnicy są gotowi" Jednak boisko weryfikuje wszystko. Piłarze tacy jak Song, Sagna, Walcott, Wilshere czy nawet powoli nasz Wojtek Szczęsny - to piłarze doświadczeni, bo grając w najsilniejszej lidze świata, nie można tego doświadczenia nie nabyć. Ile lat można czekać na sukcesy Kanonierów z epoki Henry'ego, Piresa, Vieiry? 

W tym okienku transferówym znowu mamy do czynienia z telenowelą pt "Cesc Fabregas chce do Barcelony" chociaż moim zdaniem, czeka tam na niego pewna ławka rezerwowych. Szum medialny nie sprzyja ani piłkarzom, ani klubowi. Kibice żyją w nieświadomości, nie są poinformowani, dochodzą do nich tylko strzępy niepotwierdzonych informacji. Arsenal nigdy nie był potentatem transferowym. Nie inaczej jest w tym roku, chociaż zespół dokonał bardzo dobrego transferu Iworyjczyka Gervinho, który jest moim zdaniem jednym z najbardziej utalentowanych, lecz już obytych piłkarsko zawodników w Europie, mając już na swoim koncie pokaźny wkład w zdobyte Mistrzostwo Francji z Lille. Niestety, to jedyne wymierne wzmocnienie składu przez zbliżającym się sezonem. Pojawiają się informację jakoby w przypadku transferu Fabregasa do Barcelony, z Valencii zostanie ściągnięty Juan Manuel Mata, lecz to zostaje narazie w strefie niepotwierdzonych plotek. 

Ciężko jednoznacznie powiedzieć co jest brakującym czynnikiem w ekipie Kanonierów. Na papierze każda formacja jest solidnie obsadzona, Arsenal gra widowiskową piłkę, można pokusić się o stwierdzenie, że ma najładniejszy dla oka styl w Premier League. Czy w tym sezonie Arsenal będzie się liczył w walce o mistrzostwo? Chciałbym, ale nie wydaje mi się. 

Z nieco inną sytuacją mamy do czynienia w Liverpoolu, gdzie duma miasta Beatlesów, już od zamierzchłych dziejów nie sięgnęła po tytuł w rozgrywkach ligowych (ostatni tryumf w 1990 roku) lecz rekompensowała to kibicom sukcesami na arenie międzynarodowej. Poprzedni sezon mimo wspaniałej pogoni za czołówką w jego drugiej części nie wystarczył aby zakwalifikować The Reds w rozgrywkach europejskich. Oczekiwania kibiców zostały ostudzone, lecz dało to zespołowi czas na spokojną pracę i przebudowę drużyny. Po odejściu Torresa i przyjściu do LFC Luisa Suareza i Andego Carrolla nadzieje kibiców zostały znowu pobudzone. I słusznie bo ta dwójka, w połączeniu z fenomenalym, walecznym Dirkem Kuytem (więcej o nim w tekście Lucasinho http://lucasinho.cmrev.com/blog/8096,Jeden-z-wielu.html) może siać postrach w szeregach obronnych innych drużyn, wspierana z głębi pola przez Stevena Gerrarda, Raula Meirelesa, niedocenianego nieco Lucasa, czy Charliego Adama sprowadzonego z Blackpool przed tym sezonem. W Liverpoolu do pierwszego składu dobija się już spora grupka młodych zawodników takich jak Jonjo Shelvey, Jay Spearing, czy walączący o miejsce w obronie i zastąpienie starzejącego się Carraghera - Danny Wilson czy Martin Kelly.

Mimo mocnego składu, zarząd nie żałuje pieniędzy na wzmocnienia, przy Anfield obok Adama, pojawił się utalentowany Jordan Henderson, sprawdzający się na angielskich boiskach Stewart Downing, bramkarz Romy - Doni, czy powracający z wyporzyczenia Alberto Aquilani. Jeśli więc na drodze nie staną tylko problemy ze zgraniem i wzajemnym zrozumieniem, Liverpool od początku sezonu będzie bardzo groźny i upatruje ich jako kandydatów na podium pod koniec sezonu, lecz chyba jeszcze za wcześnie aby mówić o szansach na tytuł, więcej wiedzieć będziemy pod koniec pierwszej rundy. 

Jedno jest pewne, sezon w Anglii zapowiada się niezmiernie ciekawie i z pewnością oba zespoły o których pisałem będą grały widowiskowy, miły dla oka futbol. Czy to wystarczy kibicom? Jednym na pewno tak, innym niekoniecznie. A jak wy myślicie? Czy The Reds albo Kanonierzy mają szansę na tytuł? Zachęcam do dyskusji.