IV runda Pucharu Norwegii
Przygotowania do IV rundy Pucharu Norwegii rozpoczęliśmy od ogrania Tromso 3-0 w meczu towarzyskim. W tak dobrych nastrojach mieliśmy ograć ekipę Odd i powtórzy największy w historii klubu sukces w rozgrywkach pucharowych (1/4 w 2011 roku odpadając wtedy z IK Start). Od początku meczu miałem przeczucie, że 1 gol może przesądzić dalszy awans. Pierwszy kwadrans to „badanie się” obu zespołów. Niestety chwilę później zawodnik gospodarzy przedarł się w pole karne i potężnym uderzeniem w samo okienko pokonał Thomasa. Odd niczym wytrawny bokser po zadaniu mocnego uderzenia cofnął się i schował za gardą. Nie pomogła suszarka w szatni ani zmiana ustawienia. Wynik utrzymał się do końca 1-0. Marzenia o ćwierćfinale trzeba odłożyć na przyszły sezon.
Okienko transferowe
W Norwegii prawie połowa sezonu, a w całej Europie dopiero ruszają przygotowania. Wielu zawodników jest dostępnych z wolnego transferu. Przed ruszeniem na polowanie stwierdziłem, że należy odstrzelić kilu zawodników z obecnego składu aby nie blokowali funduszy na pensje. Z Alta IF pożegnali się Overik oraz Karlsen. Obu kończyły się i tak za pół roku kontrakty i teraz od razu zostali oddani za darmo do innych klubów. Po rozważeniu wielu opcji ostatecznie zdecydowałem się na negocjacje z 6 nowymi zawodnikami wiedząc, że i tak kilku z nich wybierze inne kluby. Pierwszymi, którzy zgodzili się do nas dołączyć, byli dwaj młodzi zawodnicy:
Mateusz Piotrowski – Polak, 20 letni napastnik, wychowanek Zagłębia Lubin.
Amilcar Siliva - Francuz, 19 letni lewy obrońca, wychowanek AS Monaco.
Tym sposobem wypełniłem limit zawodników (9) w składzie, którzy nie zostali wyszkoleni w Norwegii. Każdy kolejny transfer wiązał się z wypożyczeniem lub sprzedażą kolejnych graczy. Tutaj pewnym ułatwieniem jest fakt, że teoretycznie Messoudi za 1,5 miesiąca osiągnie status – wyszkolonego w kraju fiordów. Ostatecznie zakontraktowałem jeszcze 2 zawodników, których początkowe żądania płacowe były kosmiczne (jak dla mnie), ale udało nam się osiągnąć porozumienie po ciężkich negocjacjach. Oto oni:
Nasser Chamed - Komoryjczyk, 24 letni ofensywny lewy pomocnik, 15sto krotny reprezentant swojego kraju, jego ostatnim klubem był Olympique Nimes (2 liga francuska).
I chyba największy hit tego okienka: Daniel Agyei, Ghańczyk, 26 letni środkowy pomocnik, wychowanek Fiorentiny a ostatnio w 2 lidze włoskiej.
W związku z dwoma ostatnimi transferami na wypożyczenia udali się Piotrowski (do Friedrikstad aby „nabijać dni” wyszkolenia w Norwegii) oraz Benito do Lyngby (duńska ekstraklasa), który co prawda był podstawowym zawodnikiem, ale spisywał się raczej przeciętnie. Po sezonie będę musiał to jakoś poukładać jeśli chodzi o obcokrajowców.
XII-XVII kolejka ligowa
Po porażce pucharowej wracamy do ligi meczem z Sogndal. W tym i kolejnym spotkaniu nie mogłem skorzystać z Thomasa, który nabawił się urazu. Do bramki wszedł więc Thomassen. Wynik otworzył Nikolaisen ale po minucie już było 1-1. Na prowadzenie wyprowadził nas znowu Braaten i tym razem nie daliśmy go sobie odebrać. Jak się okazało 2 celne strzały wystarczyły aby zdobyć 3 punkty.
W 13 kolejce czekała nas potyczka z czerwoną latarnią ligi – Sandefjord. Od początku ustawiłem zespół z 3 obrońców oraz 2 napastników jednak nasze ataki wyglądały jak walenie głową w mur. Im bliżej końca meczu tym bardziej byłem zdenerwowany, że w takim meczu grozi nam utrata punktów. Moje samopoczucie uratował strzał z 25 metrów w wykonaniu Idriziego w 86 minucie. 3 punkty są nasze.
Pojedynek z Sarpsborg to mecz bez historii. 0-0 mimo lekkiej przewagi.
W meczu z Vikingiem najpierw FM wprawił mnie w radość. 2 gole zdobyte w ciągu minuty, a później 2 stracone w samej końcówce.
Jeszcze większą jazdę bez trzymanki otrzymaliśmy w kolejnym meczu z Valerengą. 11 minuta i przegrywamy 0-1. W 14 wyrównanie po trafieniu samobójczym. 22 minuta znów przegrywamy 1-2. 29 minuta i 2-2; gol Stankova. Tuż przed przerwą kolejny cios ze strony gości i 2-3. Całe szczęście w drugiej połowie gole zdobywali już tylko piłkarze Alty. Reginiussen i 2 razy Stankov. Macedończyk chyba domyślił się, że miałem w planach go sprzedać jak nie będzie strzelał goli.
17 kolejka to rekord frekwencji na meczu domowym – 2 771 kibiców, jednak 1532 to kibice „gości” ekipy Bodo/Glimt. Nic dziwnego skoro mecze „u siebie” gramy właśnie na ich stadionie. Wyrównana gra przez cały mecz. 90 minuta gol Braatena i pełna radość, która gaśnie 2 minuty później wraz z golem wyrównującym w doliczonym czasie.
Po 17 kolejkach tabela wygląda jak poniżej. Do pucharów awansują 3 pierwsze ekipy. Jeżeli ktoś z podium zdobędzie Puchar Norwegii to prawo do gry w rozgrywkach europejskich zdobywa czwarta ekipa. Jednak patrząc na pary półfinałowe szanse na puchar z drużyn z czołówki ma tylko Stromsgodset. Molde poza zasięgiem, z drugiej strony utrzymanie już raczej pewne. Powoli zaczynam myśleć, że fajnie było by zagrać już w przyszłym sezonie w pucharach.
Ps. Na następny wpis będziecie musieli poczekać ok. 1,5 tygodnia bo jadę na urlop ;)
Norwegia, 2018
Słowa kluczowe:
FM 2017
Norwegia
Eliteserien
Alta IF
2018
alta
Ekstraklasa
Norwegia
Północ
[#1] - Wyrwanie się z amatorskiej rzeczywistości: rezerwy klubów Ekstraklasy to kolosy na glinianych nogach dla byłych Okręgowców
Manifest użytkownika siwek
Kocioł jadu
Słaby blog na poziomie, najgorszy blog na świecie
Facebook
Twitter
YouTube
Twitch.tv
RSS
Komentarze (0)
Możliwość komentowania tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
Nie masz konta? Zarejestruj się.
Drogi Rewolucjonisto, prosimy o przestrzeganie regulaminu i zapoznanie się z FAQ