Słowem wstępu: 

Mój powrót do serii FM po dłuższej przerwie. Pierwsza kariera, którą zdecydowałem się upublicznić.

W większości moich karier w grze rozgrywałem obejmując jeden klub i rozwijając go do granic możliwości. Tym razem postanowiłem zmienić tryb rozgrywki. Założeniem było wczytanie lig z Europy Wschodniej i rozpoczęcie kariery jako bezrobotny menadżer. 

Obecnie kariera, którą chce opisywać, jest na etapie początku 3 sezonu, więc sezon pierwszy i drugi opisywany będzie jako swoista retrospekcja (zmniejszy to ilość możliwych screenów). 

Założenia odnośnie kariery: 
Licencja trenerska: Krajowa C
Doświadczenie piłkarskiej: Lokalne kluby
Start kariery: Wrzesień 2016- założeniem było przejęcie klubu już podczas trwania sezonu
Atrybuty piłkarzy są zasłonięte, co zmusza do korzystania z scoutingu i moim zdaniem zwiększa realizm gry. 

Przystanek pierwszy: Mordowija Sarańsk

Klub z problemami

Pierwszą prace w roli menadżera piłkarskiego udało się uzyskać już po pierwszej rozmowie kwalifikacyjnej. Klub, który zdecydował się mnie zatrudnić miał, jak się okazało, sporo problemów i bardzo ambitnego prezesa. Podczas rozmowy, zaznaczył, iż wymaga on zajęcia miejsca w górnej części tabeli. Jednak by tego dokonać musiałem stawić czoła kilku problemom, które rzuciły się w oczy już podczas rozmowy kwalifikacyjnej:

Problem 1:

Obecnie, klub, grający na zapleczu rosyjskiej ekstraklasy,  znajdował się w strefie spadkowej co oznaczało, iż w pierwszej kolejności musiałem go z niej wyciągnąć. 

Problem 2:

Embargo transferowe- na klub nałożony został zakaz transferowy, który wygasa 16.02.2017, a więc na dwa tygodnie przez zakończeniem rosyjskiego okna transferowego, więc na ewentualne wzmocnienia pozostanie niewiele czasu. 

Problem 3:

Klub nie udostępni ani grosza w budżecie transferowym, a budżet płacowy został już przekroczony, co w połączeniu z embargiem transferowym znacznie utrudnia sprowadzenie potencjalnych wzmocnień. 

Decyzja: 

Podpisanie, kontraktu z tym klubem stanowiło wyzwanie- wyzwanie, którego postanowiłem się podjąć. 
Kontrakt z klubem podpisałem 13 września 2016. 
Pierwszym krokiem, który chciałem zrobić, to zapoznanie się z kadrą pierwszego zespołu i skompletowanie sztabu szkoleniowego, z którym przyjdzie mi pracować. 
Pierwszy rzut oka na kadrę i....

Problem 4:

Braki kadrowe. Jednak nie wszystko było w czarnych barwach, z kadry można wyłonić kilku przyzwoitych zawodników, wokół których ustalona zostanie taktyka zespołu. 

Dodatkowym problemem, mogą być regulacje 1. Ligi rosyjskiej, które pozwalają na wypożyczenie tylko 5 zawodników, zarejestrowanie 5 zagranicznych zawodników, z których tylko 3 może przebywać jednocześnie na boisku. Więc był to kolejny z czynników, który musiałem wziąć pod uwagę. 

Kadra Mordowiji Sarańsk:

Wśród bramkarzy Mordowiji warto wspomnieć o Ilie Cebanu (rocznik 1986), którego kibice polskiej ekstraklasy mogą kojarzyć z występów w krakowskiej Wiśle. 

Kolejnymi osobami, na których zwróciłem uwagę to dwaj napastnicy Aleksandr Alkhazov (rocznik 1984) oraz Ivan Lukjanov (rocznik 1990). Oboje dysponują podobnymi warunkami fizycznymi, obu cechuje szybkość i dobre wykończenie, jednak mieli by oni spore problemy z wygrywaniem pojedynków główkowych. To zawęża znacznie możliwość taktyczne i wymusza utrzymywanie piłki raczej przy ziemi. 

W lini pomocy wyróżniającymi postaciami był Aleksandr Degtyarev (rocznik 1983) ofensywny, doświadczony, pomocnik, który był najlepszym strzelcem zespołu oraz dwaj piłkarze nominalnie występujący na pozycji ofensywnego lewego pomocnika Pavel Deoblad (rocznik 1990) oraz Pavel Ignatovich (rocznik 1989). 

W zespole brakowało osoby brakowało osoby, która nominalnie mogła grać na prawej stronie pomocy, więc z konieczności, przynajmniej do końca zakazu transferowego, musiałem spróbować wystawić kogoś z dwójki Deoblad- Ignatovich. 

Za najlepszego obrońce w kadrze uważany był urodzony w 1986 roku Evgeni Osipov, który występował wcześniej w takich zespołach jak FK Ufa i Arsenal Tula. 
Do dyspozycji miałem jeszcze wypożyczonego z rezerw Zenitu lewego obrońce Andrey'a Ivanova (rocznik 1994).

Najliczniej obsadzoną pozycją w drużynie była pozycja defensywnego pomocnika, jednak żaden z piłkarzy nie wyróżniał się wśród pozostałych. Poza wymienionymi piłkarzami, w kadrze znajdowało się jeszcze kilku, jednak stanowili oni tylko uzupełnienie. 

Taktyka:

Po przejrzeniu kadry zdecydowałem, że najodpowiedniejszym ustawieniem będzie ustawienie 4-2-3-1 z dwoma defensywnymi pomocnikami, bocznymi pomocnikami grającymi jako schodzący napastnicy i napastnikiem grającym jako lis pola karnego. Osią ataków ma być Degtyarev grający jako wysunięty rozgrywający. 

Z powodu słabej gry w powietrzu naszych zawodników, musieliśmy, tak jak wspominałem, ograniczyć ilość wrzutek w pole karne i rozgrywać piłkę po ziemi. 

Do pierwsze meczu pozostało niewiele czasu, więc cały ten czas spędziliśmy na poznawaniu i szlifowaniu taktyki. W między czasie zamieściliśmy ogłoszenia o poszukiwaniu kluczowych członków sztabu szkoleniowego. 

Objęcie klubu w trakcie sezonu oznaczało oczywiście, że nie ma czasu na eksperymenty i testowanie- taktyka, kadra i piłkarze muszą być gotowi od zaraz, jednak atmosfera w klubie była grobowa, konieczne było odbudowanie morale zespołu, potrzebowaliśmy do tego zwycięstw i dobrej gry... 




 

Dopisek:

Jest to pierwszy mój manifest, więc będę wdzięczny za wskazówki dotyczące czy to formy czy treści wpisu. Tak jak wspominałem kariera jest już w dalszej fazie, więc ten sezon stanowi formę retrospekcji, stąd brak screenów zawodników, do których nie posiadam dostępu. Jednak rozwój kariery jest dla mnie o tyle ciekawy, że postanowiłem go opisać.