Podczas gry na zawodników czyhają różne nieszczęścia, zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym. Nieraz zdarza się, że piłkarz jest sfrustrowany brakiem miejsca w składzie, niemożnością odejścia z klubu czy też nie zaaklimatyzowaniem się w nowym środowisku. W świecie realnym te zdarzenia z pewnością odcisnęłyby wyraźne piętno na dyspozycji piłkarza, jednak czy Football Manager - tak usilnie dążący do idealnego odzwierciedlenia rzeczywistości - uwzględnia ich wpływ na postawę zawodników? Jak się okazuje, wszelkie tego typu niedyspozycje można zupełnie zignorować. Problemy w życiu osobistym czy złe stosunki z kolegami z zespołu nie mają praktycznie żadnego wpływu na poczynania na murawie. Piłkarze dają z siebie wszystko, nie zwracając zupełnie uwagi na dyskomfort w postaci złego samopoczucia - napastnicy zostają królami strzelców, bramkarze nie pozwalają piłce wpaść do siatki, a nasz zespół święci sukcesy na każdym możliwym froncie. Co więcej, problemy te nie zawsze mają wpływ na tak chwiejną statystykę, jaką jest morale. O ile zmienia się ona chociażby ze względu na ocenę w ostatnim meczu, to bardzo rzadko zdarza się, że morale piłkarza z problemem osobistym przez dłuższy czas utrzymuje się na niskim poziomie. Testy przeprowadzone przez graczy sugerują, że nie warto zajmować się kłopotami naszych piłkarzy i szukać rozwiązania ich problemów, lepiej je zlekceważyć, ponieważ ich wpływ na postawę graczy jest mały, a większość zmartwień znika w takim samym tempie, jak wtedy, gdy próbujemy coś z tym zrobić. Jak się okazuje, Football Manager 2008 posiada niedoskonałości nie tylko na płaszczyźnie czysto piłkarskiej - niedopracowany jest również aspekt pozaboiskowy gry, który wydaje się być jedynie urozmaiceniem i próbą urzeczywistnienia rozgrywki. A przecież jak pokazuje doświadczenie, największą rolę, obok taktyki, odgrywają rozmowy z drużyną przed i podczas meczu.

---

Słowa kluczowe: