Atrybut bramkarski. Uwarunkowuje prawdopodobieństwo instynktownej obrony strzału. Wysoka wartość tego atrybutu ustala zdolność do wybronienia trudnego do przewidzenia i skomplikowanego technicznie strzału.
DOŚRODKOWANIA
Określa biegłość w wykonywaniu dośrodkowań w pole karne. Atrybut szczególnie ważny dla zawodników grających na skrzydłach.
ODBIÓR
Gracz z wysoką wartością tego atrybutu potrafi skutecznie odebrać piłkę i czysto "wyłuskać" futbolówkę nawet w trudniejszej sytuacji.
RÓWNOWAGA
Determinuje, jak sprawnie zawodnik potrafi utrzymywać równowagę. Atrybut ten wpływa szczególnie na sprawność wykonywania zwrotów, kiwnięć i zachowanie po wyskoku do piłki.
NATURALNA SPRAWNOŚĆ
Determinuje, jak szybko zawodnik poczuje się zmęczony. Określa również prawdopodobieństwo urazu. Zawodnicy posiadający niską wartość tego atrybutu szybciej się meczą i są bardziej podatni na kontuzje.
SWOBODA TAKTYCZNA
Wpływa na to, jak często nasi zawodnicy będą wymykać się zaplanowanym schematom i instrukcjom taktycznym.
GRA PRZY PRZECIWNIKU
Często nazywana pressingiem. Umożliwia ona nieustanne naciskanie zawodników drużyny przeciwnej i zmuszanie ich do popełnienia błędu, wymaga jednak siły i koncentracji. Rzadka gra przy przeciwniku sprzyja spokojnemu ustawieniu obrony.
ODBIÓR
Można zdefiniować sposób, w jaki nasi zawodnicy będą odbierać piłkę przeciwnikowi. Odbiór delikatny ogranicza liczbę fauli i dzięki temu liczbę kartek. Odbiór agresywny sprzyja zastraszeniu rywali, zmuszeniu ich do błędu i szybkiemu przerwaniu akcji.
TEMPO
Określa, jak szybko będzie toczyć się gra. Istnieje możliwość wyboru wartości od powolnego do szybkiego. Wolniejsze nadaje się do taktyk opierających się na mozolnym konstruowaniu akcji, szybsze do zespołów wytrzymujących trudy nieustannej wymiany piłek.
SZEROKOŚĆ GRY
Wpływa na korzystanie przez naszych zawodników z dostępnej przestrzeni boiska. Możemy więc grać wąsko, normalnie i szeroko.
STAŁE FRAGMENTY GRY
Ta najmniej męcząca piłkarzy część treningu doskonali atrybuty Rzuty rożne, Rzuty wolne i Rzuty karne. Zawodnicy ćwiczą te elementy w ataku i obronie.
SIŁA
Trening siłowy pozwala doskonalić atrybuty Siła i Wytrzymałość. Dzięki dobrze zbilansowanemu treningowi siłowemu zawodnicy będą w stanie wytrzymać trudy całego sezonu.
STRZAŁY
Piłkarze poprawiają umiejętność strzelania z dystansu oraz wykańczania akcji.
OBRONA
Trening ten, istotny głównie dla graczy defensywnych, rozwija umiejętności takie jak Odbiór, Gra głową, Krycie, Ustawianie się, Przewidywanie.
PANOWANIE NAD PIŁKĄ
Dzięki temu treningowi piłkarze ćwiczą zdolności techniczne i drybling, co wpływa na skuteczność i celność zagrań oraz zwiększa szanse w pojedynkach jeden na jeden.
SZWAJCARSKI RYGIEL
System gry oparty na twardej grze obronnej. Drużyna grała w ustawieniu 1-3-3-3, z cofniętym stoperem. Wąskie pole gry, agresywny odbiór i faule taktyczne. Pochodną od tej filozofii jest włoskie catenaccio.
ODGRYWAJĄCY
Najczęściej napastnik, imponujący warunkami fizycznymi. Ma stwarzać sytuacje kolegom z zespołu poprzez odgrywanie piłki głową bądź zagrania do lepiej ustawionych zawodników.
LIBERO
Grający piłką obrońca. Kiedy drużyna się broni, gra na pozycji stopera, za plecami pozostałych obrońców. Jeśli jednak dostanie piłkę, uczestniczy w budowaniu akcji ofensywnych. Ważne atrybuty to m.in.: Technika, Przewidywanie, Błyskotliwość, Szybkość.
POMOCNIK DŁUGODYSTANSOWIEC
Dynamiczny, wytrzymały, kompletny pomocnik, nazywany często terminem "box-to-box midfielder". Angażuje się głównie w grę w środku pola, rzadko zapuszcza się w pole karne, jest jednak zdolny do strzałów z dystansu.
HOLENDERSKI FUTBOL TOTALNY
System gry z lat 70. Obok "szwajcarskiego rygla" i catenaccio jest to kolejna taktyka wykorzystująca ustawienie 1-3-3-3. Tutaj zawodnicy wymieniali się pozycjami wzdłuż pionowych linii. Styl gry był jednak bardziej finezyjny i płynny.