Do napisania zmusza mnie fatalna dyspozycja strzelecka Lecha Poznań.
Jestem na pierwszym sezonie wciąż, tak więc skład jest mniej więcej taki, jaki był na początku.
Jako dodatkowych napastników ściągnąłem Akarandut Oroka i weterana Bernardo Corradiego. Początek sezonu Lecha był wyśmienity, pierwsze 11 kolejek to 10 zwycięstw i 1 remis i bilans 27:5. W następnym meczu przyszła porażka na wyjeździe z Widzewem, nic szczególnego niby, zdarza się, ale od tego momentu drużyna zaczęła grać straszną padakę. Bezpośrednio po tym meczu nie potrafili wygrać 4 kolejnych spotkań. Do końca rundy przewaga punktowa stopniała, ale jakoś utrzymali się na 1. miejscu. Generalnie ostatnie 14 kolejek od tej pierwszej porażki w sezonie przyniosło taki oto bilans:
6Z-6R-2P; 13:7.
Aż w 7 meczach nie potrafili strzelić ani jednej bramki.
Ogólnie jakoś do tego mistrzostwa pewnie się dokulam w tym sezonie, ale wzbudza to mój niepokój.
2 najlepszych napastników strzeliło po 9 bramek, Rudnevs i Corradi, przy czym wygląda to tak, że Rudnevs na 19 spotkań w jakich grał strzelał tylko w 5, a Corradi z 21 meczów strzelał w 7. Napastnicy z treningów są zadowoleni.
Gram 4-4-2 z klasycznymi suwakami, więc nie ustawiam ról. Taką taktyką gram od 3 czy 4 menedżerów, ale zazwyczaj grałem trochę lepszymi zespołami, więc tam zazwyczaj problemów strzeleckich nie było już po tym, jak drużyna się z taktyką zapoznała, a natomiast tutaj wygląda to odwrotnie.
Moje pytanie niekoniecznie brzmi - co robię źle, bo nie podałem wszystkich szczegółów, ale bardziej interesuje mnie jakie są Wasze doświadczenia w grze w lidze polskiej, z tego co widziałem, to niektórzy narzekali, że jest za prosto i że strzelali dużo bramek taką np. Legią. Ogólnie na 25 kolejek drużyna strzeliła 40 bramek, tak więc szału nie ma.