Prawdziwym przełomem w karierze Omara Tunaniego był sezon 2034/35. PSG od 2031 roku nie potrafił wygrać Ligi Mistrzów - a byłby to jubileuszowy, jakże wyczekiwany 10 triumf. Zdecydowałem się więc zatrudnić z wolnego transferu dwóch 38-letnich piłkarzy, ex-reprezentantów Francji - Hakana Aslana (163 A - 139 goli) i Carlloyda Polomata (176 A - 8 goli). Ich głównym zadaniem było tworzenie odpowiedniej atmosfery w szatni, na boisku pojawiali się bowiem incydentalnie. Przy takich ekstremalnie doświadczonych gigantach młodzież musiała czuć się po prostu pewniej! Obydwaj spełnili swoje zadanie perfekcyjnie.
Dla Tunaniego spotkanie z Hakanem Aslanem, legendą światowego futbolu i najlepszym napastnikiem jakiego wydała Francja - było wydarzeniem bez precedensu. Co prawda bardzo ściśle współpracował na codzień ze swoim mentorem, Arimiyao, lecz wspólne treningi z Hakanem dały mu równie dużo. W sezonie 2034/35 Tunani poczynił kolosalne postepy; został pierwszym dublerem Sima Arimiyao i we wszystkich rozgrywkach wystąpił w 52 spotkaniach strzelając 22 gole.
Był to zresztą znakomity sezon dla całej drużyny - odzyskaliśmy mistrzostwo Francji oraz - nareszcie! - po raz 10 zdobyliśmy Puchar Mistrzów. Oba gole w wygranym 2-1 finale z Manchesterem United zdobył Sim Arimyao, a Tunani pojawił się na boisku w 75 minucie, zastępując Hamitiego.
Sukces z roku 2035 dał początek tzw. „Złotej Generacji“ PSG która do roku 2040 jeszcze cztery razy triumfowała w Champions League. Omar Tunani był bardzo ważnym ogniwem tej wspaniałej grupy piłkarzy. Co prawda do roku 2039 wciąż grał w klubie Sim Arimyao, który był napastnikiem nr 1, lecz Omar miał wiele szans do zaprezentowania swoich umiejętności. Po zakończeniu sezonu 2035/36 zadebiutował w pierwszej reprezentacji Francji - miał 19 lat i 63 dni. Prezentował się wtedy tak:
Co prawda Tunani nie pojechał na finały EURO’36, które dla Francji zakończyły się na 1/8 finału, lecz wiadomo było, że to do niego należy reprezentacyjna przyszłość. Co ciekawe w kadrze ustawiany był dość często na skrzydle. Pierwsze reprezentacyjne gole strzelił Omar reprezentacji Mołdawii 10 września 1936 roku, a stawką był punkty w eliminacjach mistrzostw świata’2038.
Taką właśnie drogę przebył wystraszony, chudy chłopaczek, który w marcu 2032 roku z duszą na ramieniu jechał z rodzicami na nabór do Camp des Loges!
W sezonie 2036/37 nie mogłem dłużej odwlekać tej decyzji: to słynny Sim Arimiyao stał się dublerem Omara Tunaniego! Tak - Omar został niewkwestionowanym napastnikiem nr 1 w klubie! Prezentował się wtedy następująco:
21 maja 2039 roku ostatni mecz w paryskich barwach rozegrał Sim Arimiyao. Przez 18 lat (2021-39) w 649 meczach strzelił dla PSG 402 gole. Tylko w lidze: 409 występów - 261 goli.
Omar Tunani w wieku zaledwie 22 lat stał się jedną z największych gwiazd drużyny. Pierwszy sezon „bez Sima“ zakończył z dorobkiem 31 goli i wyglądał tak:
Zwróćcie uwagę jak przez siedem lat wzrosły jego parametry szybkościowe! W połączeniu ze wpaniałą grą w powietrzu, świetnym opanowaniem i umiejętnością wykańczania akcji - objawił nam się napastnik kompletny. Jedynie rzutów karnych nie umie i nie lubi wykonywać.
31 marca 2045 roku strzelając jedną z bramek w zwycięskim meczu ze Stade Brest (4-1) wyrównał rekord Sima Arimyao jeśli chodzi o ligowe gole dla klubu (261). Natomiast 12 maja 2045 wyszedł w tej klasyfikacji na prowadzenie zdobywając gola nr 262.
23 stycznia 2047 roku druga z jego bramek w wysoko wygranym meczu z Rouen (7-0) oznaczała trafienie nr 402 we wszystkich rozgrywkach i tym samym wyrównał osiągnięcie Sima Arimiyao.
1 lutego 2047 roku zdobył dwa gole w spotkaniu z Toulouse. Ten z 84 minuty był trafieniem numer 403 (wszystkie rozgrywki). Zatem niemal czternaście lat po debiucie został najlepszym snajperem w historii klubu!
Na zakończenie niezbyt dla klubu udanego sezonu 2046/47 Omar prezentował sie tak:
Należy też dodać, że Tunani w roku 2040 został wraz z reprezentacją Francji wicemistrzem Europy, a cztery lata później - mistrzem Starego Kontynentu. W 2045 triumfował wraz z kolegami w Pucharze Konfederacji. Trzykrotnie (2042, 44, 45) zostawał królem strzelców Ligue 1. W 2043 roku nagrodzono go „Brązową Piłką" „France Football", a rok później - „Srebrną".
Jeżeli chcecie poczytać o wszystkich sukcesach klubu z lat 2033 - 47 (czyli od momentu debiutu Omara Tunaniego) - zapraszam do odpowiednich manifestów („Książęta z Paryża, vol: od 22 do 36"). W manifeście "Książęta z Paryża (vol. 23)" pojawia się jeszcze stara fotka młodziutkiego Omara:-)
Na koniec zaprezentuję moją tradycyjną tablicę pamiątkową, w której znajdziecie całą karierę tego fenomenalnego napastnika „w pigułce“. A pamiętajcie, że on wciąż gra! Ma zaledwie 30 lat! Jego kontrakt obowiązuje jeszcze przez dwa lata a niewykluczone, że go przedłuży! Mogę zdradzić, że sezon 2047/48 (który aktualnie rozgrywam) Omar Tunani zaczął doprawdy wyjątkowo! Jest w dużym gazie!
(W tabelce po imieniu i nazwisku, dacie urodzenia, pozycji, narodowości, dacie debiutu i ostatniego meczu: Kolejny Sezon, Liga, Puchar Francji, Puchar Ligi, Superpuchar Francji, Liga Mistrzów, Liga Europy, Superpuchar Europy, Klubowe Mistrzostwa Świata, Razem.
Liczby to mecze/gole w poszczególnych rozgrywkach, a gwiazdki oznaczają ich wygranie)
Francja, 2046/2047
Liga Mistrzów dla każdego! Xazar Lankaran
Handluj z tym!
Kocioł jadu
Słaby blog na poziomie, najgorszy blog na świecie
Facebook
Twitter
YouTube
Twitch.tv
RSS
Komentarze (0)
Możliwość komentowania tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
Nie masz konta? Zarejestruj się.
Drogi Rewolucjonisto, prosimy o przestrzeganie regulaminu i zapoznanie się z FAQ