|
Specyfikacja gry: 14.3.1, niestandardowy rozmiar bazy danych, piłkarze wygenerowani.
Klub objąłem przed sezonem 2013/14 - czwarty poziom rozgrywkowy we Włoszech.
Wprowadzenie do kariery:
|
Poprzedni sezon przyniósł trzecie miejsce, a następnie przegrane baraże o awans do Serie B. Tym razem przystępowałem do rozgrywek z mocnym postanowieniem, by znaleźć się w końcu na zapleczu najwyższej klasy rozgrywkowej we Włoszech. Jak jednak tego dokonać, gdy po raz kolejny muszę klecić zespół od nowa?... Z drużyny, która była groźna dla najlepszych pozostało bowiem zaledwie... sześciu piłkarzy. Jak to możliwe? Ano tak, że o sile Realu Vicenza stanowili piłkarze wypożyczeni. Ich macierzyste kluby (takie jak Milan, Juventus czy Fiorentina) zdecydowały się „puścić“ większość z nich na wolny transfer. Niektórym zaoferowałem kontrakty, lecz oczekiwania finansowe były nie do spełnienia przez tak biedny klub jak mój. A zatem znów musiałem szukać. Tym razem wybrałem jednak inny model budowy drużyny. Postanowiłem pierwszą jedenastkę oprzeć na graczach, którzy „należą“ do Realu Vicenza, a drugi garnitur stanowić mieli zawodnicy pozyskani na zasadzie wypożyczeń. Wygląda to mniej więcej tak:
Nowa kadra to klasyczna mieszanka rutyny z młodością; obok 21-letniego bramkarza islandzkiej młodzieżówki, Bergssona, czy 20-letniego skrzydłowego z Holandii, Monteiro -znajdziemy starych, dobrych znajomych z poprzednich trzecioligowych sezonów. To kapitan drużyny, wysoki 29-letni stoper Jean Marie Martin oraz supersnajper, dwukrotny król strzelców Prima Girone A, 33-letni Yassine Baldé. Jednak największym wzmocnieniem drużyny wydaje się zatrudnienie 25-letniego rozgrywającego z Hiszpanii, Juana José. Zawodnik ten od 2013 do 2015 grał dla drugoligowego Lugo, a potem cały sezon 2015/16 spędził na bezrobociu! Jak to możliwe, że takiego gracza nie zatrudnił żaden klub??
Jak na trzecią ligę włoską - to prawdziwa perła! U nas dostał najwyższy kontrakt i wydaje się, że jest w stanie poprowadzić Real Vicenza prosto do Serie B!
ROZGRYWKI
Puchar Włoch
Po raz drugi mieliśmy zaszczyt wziąć udział we wstępnych fazach rozgrywek o Puchar Włoch. Najpierw rozbiliśmy drużynę o nazwie Alessandria (4-0), a potem nie bez kłopotów wygraliśmy z Latiną (3-2). W tych dwóch meczach stary, dobry Yassine Baldé pokazał, że pomimo upływu lat i spadku atrybutów - nadal nie zapomniał jak się zdobywa gole. Trafił pięciokrotnie!
Nagrodą za te dwa zwycięstwa była możliwość zmierzenia swoich sił z Palermo, drużyną która wystepuje w Serie A. To nasz pierwszy kontakt z przedstawicielem tak wysokiego szczebla. Mecz był szalony! W 61 minucie wydawało się, że wszystko jest jasne; pierwszoligowiec prowadził 3-1. Jednak końcówka należało do... rezerwowych Realu Vicenza! Najpierw w 81 minucie belgijski obrońca Gaétan Janssens zdobył bramkę kontaktową, a sto osiemdziesiąt sekund później do wyrównania doprowadził miniaturowy napastnik (169 cm) wypożyczony z norweskiego Stabaek - Kristian Gundbrandsen. Zastąpił on nie mającego zbyt dobrego dnia Baldé.
Gdy wydawało się, że będzie dogrywka - Palermo objęło prowadzenie: 4-3. Była druga minuta doliczonego czasu gry... Koniec? Nie! Dosłownie w ostatniej sekundzie Gundbrandsen zdołał wyrównać na 4-4 wykorzystując piękne zagranie Juana José. Dogrywka nie przyniosła więcej bramek, a rzuty karne strzelała lepiej drużyna... no właśnie, jak myślicie, która? :
Mecz z Palermo pokazał, że trzeba się z nami poważnie liczyć. Skoro jesteśmy w stanie zaaplkować cztery gole ekipie z Serie A, to... drżyjcie trzecioligowi rywale!
Puchar Włoch Lega Pro
W poprzednim sezonie udało nam się wygrać te drugorzędne rozgrywki, lecz - prawdę mówiąc - nie przywiązuję do nich większej wagi. Wystawiałem głównie dublerów, aby utrzymywali meczową dyspozycję i nie psuli atmosfery swymi dąsami. A oni radzili sobie naprawdę dobrze! W pierwszych dwóch występach zaaplikowali aż 9 goli drużynom Teramo i Frosinone pewnie awansując do fazy grupowej Pucharu Lega Pro. Tafiliśmy na Lecce i Regginę. Z pierwszymi osiągnęliśmy rezultat 1-1, a drugich rozbiliśmy 4-1. Mimo to... w tabeli wyprzedziła nas ekipa Lecce! Niezwykle ciekawa sytuacja, ponieważ mieliśmy identyczny dorobek:
Zastanawiałem się dlaczego to właśnie Lecce zajęło pierwszą lokatę - jednak wszystko szybko się wyjaśniło. Regulamin stanowi, że przy równej ilości punktów patrzymy najpierw na różnicę bramek i zdobyte bramki. Gdy są takie same liczą się gole wyjazdowe! A Lecce zaaplkowało cztery bramki Regginie na wyjeździe. My taki sam rezultat osiągnęliśmy grając u siebie. Wszystko jasne, odpadliśmy.
Liga
Tak naprawdę - tylko ona mnie interesowała. I drużyna nie zawodziła. Poza wpadkami z Monzą i Alto Adige prezentowaliśmy się bardzo dobrze:
Hiszpańsko-francuska para Juan José-Yassine Baldé siała zamęt i zniszczenie wśród trzecioligowych rywali! Nic więc dziwnego, że na półmetku tabela prezentowała się następująco:
Oby tylko tego nie spieprzyć; rok wcześniej też liderowaliśmy na półmetku a z awansu wyszły nici...
Rewanżowe mecze przyniosły następujące wyniki:
Najwspanialsze nastąpiło 2 kwietnia 2017 roku. Graliśmy na wyjeździe z Cremonese. Ten dzień należał do jednego gracza! Yassine Baldé (bo o nim mowa!) w 28 minucie strzelił gola na 1-1, a w 42 trafił na 2-1. Pierwsza bramka była jego 99 dla Realu Vicenza w lidze, a druga - jubileuszową setną! Ale co ważniejsze - zwycięstwo w Cremonie dało nam awans do Serie B! Nikt już nie był w stanie odebrać nam pierwszego miejsca w tabeli, choć do końca pozostały jeszcze cztery mecze. Wracając do Baldé; cóż za fantastyczny zbieg okoliczności i wyczucie czasu! Ligowy gol nr 100 dla Realu Vicenza dał awans na zaplecze najwyższej ligi!
Architektami sukcesu byli dwaj doskonale rozumiejący się gracze: Juan José i Yassine Baldé. Pierwszy strzelił 20 ligowych goli i zanotował aż 24 asysty. Prawdziwy gwiazdor i transferowy strzał w „dziesiątkę“! Yassine Baldé zdobył aż 36 goli i po raz trzeci z rzędu (!) został królem strzelców!
Wypada pochwalić też kilku innych graczy. W bramce dobrze radził sobie młody Islandczyk, Steinar Berg Bergsson, który ma naprawdę niesamowity refleks i „wyciągnął“ kilka arcytrudnych piłek.
Obroną dobrze kierował kapitan drużyny, wysoki i skoczny Jean Marie Martin
W środku pola ciężko harował Matheo Bracqbien. Ten piłkarz jest już nami trzy lata, jednak dopiero w sezonie 2016/17 był graczem wyjściowej jedenastki i absolutnie nie zawiódł.
Na lewym skrzydle dobrze sobie radził Joseph Assante. Wychowanek Bolonii strzelił 11 ligowych goli, a 12 bramek wypracował.
O zabójczej parze Juan José-Yassine Baldé już było.
Niestety - dla Baldé był to pożegnalny sezon. Ten wspaniały strzelec ma już prawie 34 lata i zaczyna przegrywać z biologią... W ostatnim meczu, z Castiglione, zerwał ścięgno podkolanowe, a już wcześniej jego atrybuty zaczęły spadać. Z bólem serca podjąłem decyzję, że nie przedłużę z nim kontraktu...
Niemniej Baldé pozostanie w mojej pamięci jako prawdziwy klubowy tytan! W ciągu niezapomnianych trzech lat zdobył 101 ligowych goli (rozgrywając 108 spotkań). Ogólnie reprezentował Real Vicenza w 118 meczach strzelając aż 116 bramek! Cristiano Ronaldo trzeciej ligi! W 2016 roku mógł cieszyć się z triumfu w Coppa Lega Pro, a w tym sezonie został w końcu mistrzem Prima Girone A.
Superpuchar Włoskiej III ligi
Zadanie wykonane, awans stał się faktem - a tu nagle wyskakują jak królik z kapelusza nowe rozgrywki! Oto mamy zagrać o Superpuchar C1! Uczestnicy - mistrzowie wszystkich trzech grup III ligi (Real Vicenza, Ascoli i Reggina). Komu ta rywalizacja jest potrzebna - nie wiadomo... Jak trzeba, to trzeba... Na mecz z Ascoli przyszło aż 4299 widzów co jest wynikiem doskonałym, gdyż średnio kibicowało nam zaledwie około 1300 najwierniejszych fanów. W składzie rywali dwóch naszych byłych graczy - ofensywny pomocnik Denis Roskar i lewy obrońca Timothée Hébreu. Wynik bezbramkowy utrzymywał się aż do 73 minuty. Wtedy właśnie rezerwowy Christian Basso dośrodkował z rzutu wolnego prosto na głowę kapitana Realu Jeana Marie Martina i objęliśmy prowadzenie. Niestety - nie zdołaliśmy utrzymać go do końca. Wyrównał Roskar, w doliczonym czasie gry Ascoli strzeliło zwycięskiego gola. W kolejnym spotkaniu wygrali z Regginą 4-3 i stało się jasne, że to oni triumfowali w Superpucharze C1. Nasz mecz z ekipą Regginy był więc z gatunku tych „o pietruszkę“. Zdołaliśmy jednak zwyciężyć 3-1, mimo faktu, iż od 17 minuty graliśmy w dziesiątke. Matheo Bracqbien stwierdził widocznie, że jest zbyt mało emocji i postanowił pooglądać czerwony kartonik.
Na zakończenie - wszyscy piłkarze którzy grali dla Realu Vicenza w sezonie 2016/17.
Podkreśliłem tych, którzy debiutowali. W poszczególnych rubrykach: rok urodzenia, kraj (w przypadku obcokrajowców), pozycja, mecze w lidze, mecze w Pucharze Włoch, mecze w Pucharze Włoch Lega Pro, mecze w Superpucharze III ligi, mecze ogółem.
Włochy, 2016/2017
Słowa kluczowe:
FM 2014
Włochy
Serie C
Real Vicenza
2016/2017
Prawie Jak Real
Real Vicenza
Łukasz Czyżycki
Umarł król, niech żyje król! Wrażenia z bety FM18
Nie lubię wygrywać
Pilska Piłka [Wstęp]
Manifest użytkownika Luk10
Facebook
Twitter
YouTube
Twitch.tv
RSS
Komentarze (0)
Możliwość komentowania tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
Nie masz konta? Zarejestruj się.
Drogi Rewolucjonisto, prosimy o przestrzeganie regulaminu i zapoznanie się z FAQ