Jest to jeden z wielu artykułów, które możecie znaleźć w tygodniku, którego jestem redaktorem naczelnym. W ostatnią środę wyszedł numer 8, a linki to wszystkich numerów można znaleźć na naszej stronie internetowej swiatowapilka.pl Natomiast numer 8, z którego pochodzi ten tekst, a okładka została zamieszczona poniżej, możecie pobrać TUTAJ Ten tekst został umieszczony za zgodą władz cmrev.

Początki pracy Smudy

Autor: Piotr „Piterson” Sobolewski

14 listopada w Warszawie, w pojedynku z Rumunią zadebiutuje nowy szkoleniowiec Reprezentacji Polski, Franciszek Smuda. Prezes Lato, wraz ze swoją „świtą” wybrał ulubieńca mediów i kibiców. Nawet jeżeli Smuda, nie będzie zbawicielem kadry, to prezes PZPN-u będzie mógł z czystym sumieniem powiedzieć: „Sami go chcieliście”. I będzie trzeba się zgodzić z prezesem. Nie wiem, czy Smuda to najlepszy z możliwych trenerów. Jak pisałem już wcześniej, osobiście postawiłbym na Kasperczaka, który ma dużo większe doświadczenie w pracy z reprezentacjami narodowymi. Jednak Franz to świetny szkoleniowiec i w pełni popieram ten wybór. 14 i 18 listopada dwa pierwsze pojedynki. Rumunia i Kanada to wg rankingu FIFA, drużyny lepsze od naszej reprezentacji. Ci pierwszy sklasyfikowani są na 36, a drudzy na 53 miejscu. Przypominam, że Polska jest 56 w ostatnim rankingu.

Przyjrzyjmy się wybrańcom nowego selekcjonera. Zakładam z góry, że najbliższe dwa mecze będą pierwszym etapem przygotowań drużyny do Mistrzostw Europy w 2012.

Bramkarze – Brakuje dwóch najlepszych bramkarzy w Polsce. Boruc i Fabiański są kontuzjowani. Wydaje się, że Smuda nie podziela zdania swojego poprzednika i nie widzi miejsca w kadrze dla Jerzego Dudka. Dwójka powołanych mocno dziwi. Żaden z nich nie jest pierwszym bramkarzem swojego klubu. Ba! Nawet nie są drugimi bramkarzami. Czy to słuszny wybór? Jeżeli weźmiemy pod uwagę ich możliwości i fakt, że są sprawdzani w kontekście Euro to tak, natomiast osobiście postawiłbym na bramkarzy z polskiej ligi, którzy grają regularnie w swoich klubach.

Tomasz Kuszczak – trzeci bramkarz Czerwonych Diabłów. Wydaje się, że na dobre przegrał rywalizacje z Benem Fosterem. Ważne odnotowania jest fakt, że Sir Alex Ferguson coraz mocniej rozgląda się za następcą vad der Saara nie wierząc zbytnio w swoich rezerwowych. Tomek to na pewno dobry bramkarz, ale potrzebuje gry. Mam nadzieje, że Smuda postawi mu ultimatum. Albo zmiana klubu, na taki w którym będziesz grał, albo zapomnij o kadrze.

Wojciech Szczęsny – na pewno ma ogromny talent i potencjał skoro znalazł się w szeregach Arsenalu. Jednak gdy kontuzjowani byli zarówno pierwszy (Almunia) jak i drugi (Fabiański) bramkarz, to między słupkami stał młody Włoch, Vito Mannone i zebrał bardzo dobre oceny za swoją grę. Oznacza to, ze Wojtek jest dopiero czwartym bramkarzem swojego klubu! Myślę, że jego miejsce jest w kadrze U-21 czy U-23. Jeżeli zacznie grać w klubie, to może myśleć o EURO. Teraz na pewno nie.

Ogólnie oceniam negatywnie powołania w tej formacji. Smuda mógł wybrać lepiej. Poza wspomnianymi bramkarzami z Ekstraklasy są przecież Wojtek Kowalewski czy Łukasz Załuska, który pod nieobecność Boruca gra bardzo dobrze w barwach Celticu.

Obrona – formacja z meczu na mecz coraz bardziej przebudowywana. Smuda dokonał tam prawdziwej rewolucji. Jednak patrząc na listę powołanych, zastanawia tylko jedno nazwisko.

Michał Żewłakow – zacznę od obecnego/byłego kapitana reprezentacji. To właśnie jego powołanie budzi moje wątpliwości. Dlaczego? Bo podczas EURO będzie miał on już 36 lat! To trochę dużo. W tym sezonie zagrał w 15 spotkaniach Olympiakosu Pireus. Jednak mimo, regularnej gry w klubie powinno się mu zorganizować pożegnalny mecz w kadrze i podziękować za 91 występów z orzełkiem na piersi.

Marcin Kowalczyk – lat 24, podstawowy obrońca średniego europejskiego zespołu. Choć Dynamo Moskwa nie należy do czołówki ligi rosyjskiej, to środek tabeli tak mocnej ligi świadczy o możliwościach tego zespołu. Marcin jest w Rosji drugi sezon i spisuje się bardzo dobrze. W pierwszym zagrał w 20 z 30 spotkań, spędzając na boisku 1566 minut, a jego zespół zajął fenomenalne 3 miejsce! Cieszy fakt, że Smuda da chłopakowi szanse, gdyż za 3 lata, podczas Euro będzie on w świetnym wieku i miejmy nadzieje, z ogromnym ograniem na europejskich boiskach.

Jakub Rzeźniczak – co tu dużo pisać. Młody, zdolny, ciągle się rozwija. Gra regularnie w klubie. Pod nieobecność Marcina Wasilewskiego jego szansę na grę w kadrze mocno wzrosły.

Adam Kokoszka – jeden z nielicznych „wynalazków” Leo Beenhakkera, który dostaje szansę od jego następców. W tym sezonie wystąpił w 7 meczach Serie B w barwach Empoli. Adam to młody utalentowany stoper i na pewno należy dawać mu szansę. Należy mieć nadzieje, że jego kariera będzie się nadal dobrze rozwijać.

Maciej Sadlok – powiem, że jestem zaskoczony. Maciek to podstawowy stoper rewelacji tego sezonu Ekstraklasy, Ruchu Chorzów. Jego kariera rozwija się imponująco. Ten chłopak ma dopiero 20 lat. Smuda tak naprawdę nic nie ryzykuje powołując chłopaka, który za 3 lata może być naprawdę klasowym stoperem.

Seweryn Gancarczyk – oj będzie chciał się zrehabilitować. Gol samobójczy w ostatnim meczu powinien podziałać na niego mobilizująco. Ciągle jestem zdania, że to najlepszy lewy obrońca w Polsce, a jego powołanie dopiero pod koniec eliminacji to wręcz skandal. Cieszy, że teraz wreszcie dostaje regularnie szansę od następców Leo.

Piotr Brożek – jego brak był równie mocno zaskakujący jak wcześniejsza nieobecność Gancarczyka. Gdy na lewej stronie obrony występował Jacek Krzynówek, on oglądał mecze kadry w telewizji. A od 2-3 lat jest czołowym lewym obrońcą w polskiej lidze. Dopiero przyjście do Lecha Seweryna, sprawiło, że Piotrek ma konkurenta w walce o miano tego najlepszego.

Arkadiusz Głowacki – cieszą kolejne szansę Arka. Leo konsekwentnie pomijał tego bardzo dobrego obrońcę. Szkoda, że tym razem ponownie plany pokrzyżuje mu kontuzja.

Kamil Glik – powołany w zastępstwie kontuzjowanego kapitana Białej Gwiazdy. Kamil ma 21 lat i na co dzień występuje w Piaście Gliwice. Jednak otwarcie swoje zainteresowanie piłkarzem wyrażają najlepsze klubu w Polsce, z Wisłą i Lechem na czele. Możliwe, że już zimą Glik przeniesie się do lepszego klubu. To bardzo dobre powołanie. Glik i Sadlok mają ogromny talent i za kilka lat, w tym na EURO mogą być podstawowymi obrońcami naszej reprezentacji.

Ogólnie powołania na plus. Jak wspomniałem jedno nazwisko zastanawia. Zastanawia mnie, czy wszyscy powołani dostaną swoją szansę. Jestem również ciekawy rywalizacji na lewej stronie obrony.

Pomoc – kilka ciekawych powołań Franciszka Smudy.

Jakub Błaszczykowski – w ostatnich meczach kadry był cieniem zawodnika, który czarował publiczność choćby rok temu. Jednak jego pozycja w zespole jest nie do podważenia. Kuba to ciągle młody zawodnik i będzie jednym z liderów podczas Mistrzostw Europy

Sławomir Peszko – przy obecnej formie Kuby, ma szansę wskoczyć nawet do pierwszego składu. Sławek pewnie długo nie pogra w polskiej lidze. To bardzo dobry skrzydłowy, jeden z najlepszych w Ekstraklasie. jest ciekawą alternatywą właściwie po obu stronach boiska.

Darek Dudka – Obrońca środkowy lub lewy, także defensywny pomocnik – to jest właśnie największa zaleta Darka, jego wszechstronność. Jednak tego sezonu nie może zaliczyć do udanych. Ma spore problemy z przebiciem się do składu Auxerre. Zagrał w zaledwie 5 spotkaniach. Mam wątpliwości co do tego powołania.

Rafał Murawski – jeden z czołowych środkowych pomocnik w Polsce. Łączy elementy gry defensywnej z ofensywną. W barwach Rubina Kazań jest tylko rezerwowym, ale może liczyć na regularną grę. Ostatnio grał nawet przeciwko samej Barcelonie w zwycięskim meczu! Więcej o Rafale znajdziecie w dalszej części tego numeru tygodnika. Niestety nie wystąpi on w tych dwóch meczach z powodu kontuzji.

Janusz Gancarczyk – mam spore wątpliwości co do tego powołania. Jeszcze rok temu był objawieniem ligi. Teraz podobnie jak cały Śląsk gra przeciętnie.

Kamil Kosowski – czaruje na Cyprze i w Lidze Mistrzów. Przeżywa wręcz drugą młodość. Jednak skrzydłowy APOELU ma już na karku 32 lata. To dużo. Mimo jego świetnej formy nie powoływałbym go na kadrę. Nam wygrane z Rumunią i Kanadą nie są niezbędne. Smuda musi myśleć o Mistrzostwach Europy, które będą dopiero za 3 lata.

Ludovic Obraniak – Po perturbacjach związanych z kontraktem wraca do łask w klubie. Występuje już praktycznie w każdym meczu. Ludovic to piłkarz nieprzeciętny, bardzo dobrze wyszkolony technicznie. Tym góruje nad większością polskich piłkarzy. Na EURO powinien być jednym z czołowych piłkarzy naszej kadry.

Roger – był jednym z ulubieńców Leo. U Smudy będzie miał na pewno trudniej, gdyż będzie oceniany dużo bardziej obiektywnie. Po transferze do Grecji zrobiło się o nim cicho. Roger gra regularnie w barwach AEK, jednak to nie ten sam piłkarz, który przyczynił się do Mistrzostwa Polski dla Legii.

Maciej Rybus – kolejny młody zawodnik powołany przez Smudę. Rybus trafił do kadry z listy rezerwowej, po kontuzji Pawła Brożka. Trochę to ciekawe, że za napastnika zostaje powołany skrzydłowy. Maciek coraz lepiej prezentuje się na boiskach Ekstraklasy. Myślę, że warto dawać szansę takim chłopakom. Lepszy młody Rybus grający w każdej kolejce, niż „doświadczony Krzynówek”, który już chyba zapomniał co to znaczy wyjść na mecz klubu w pierwszym składzie.

Radosław Majewski – Dziwi mnie mocno fakt, że został powołany dopiero po kontuzji Murasia. Radek świetnie sobie radzi w Anglii. Jest jednym z liderów swojego zespołu. Do tego strzelił już 3 bramki i wszystkie przepięknej urody. Jeżeli dalej będzie się tak rozwijał, to działacze Nottingham Forest nie będą się zastanawiać czy wykupić młodego Polaka, z Polonii Warszawa.

Gdy przyglądam się tej liście pomocników mam pewne wątpliwości. Jednak gdy zadaje sobie pytanie, kto miałby zastąpić Kosowskiego, Dudkę i Gancarczyka to mam poważne problemy z odpowiedzią.

Atak – ostatnia z omawianych formacji. Tutaj nie mam żadnych wątpliwości trener wybrał najlepszych z możliwych. Nie ma sensu bym opisywał Pawła Brożka (który jeszcze wypadł ze składu z powodu urazu).

Irek Jeleń – 2 mecze i 4 gole to bilans ostatnich z jego powrotu do zdrowia. Gdyby nie problemy zdrowotne byłby dużo lepszym piłkarzem niż jest. Właśnie jego ciągłe kontuzje sprawiają, że nie może przenieść się do silniejszego klubu. W Auxerre jest gwiazdą i zawsze miejsce w składzie będzie na niego czekać.

Robert Lewandowski – czołowy strzelec Ekstraklasy. Choć Lechowi nie idzie, on strzela gol za golem. Ogromny talent i potencjał. Miejmy nadzieje, że za rok opuści Ekstraklasę na rzecz lepszej ligi i lepszego klubu. Na Euro możemy mieć z niego pociechę.

Patryk Małecki – na reszcie! Patryk od roku jest na bardzo wysokim poziomie. Jego kariera przybrała ogromnego tempa i pewnie już niedługo zaczną się pojawiać oferty z klubów zagranicznych. Miejmy nadzieje, że napastnik Mistrza Polski zaliczy udany debiut.

To już wszyscy. Smuda wybrał bardzo dobrą grupę piłkarzy. Pojawiło się kilka młodych graczy, którzy dostaną na pewno swoją szansę. Miejmy nadzieje, że nasi zagrają wreszcie dwa dobre spotkania.

Bardzo dziękuję za uwagę.