...no i zaczęło sie na dobre.

Pierwszy sezon, spędzony w trzeciej lidze, potraktowalem jako zło konieczne, które wykonać muszę, nie wątpiąc nawet przez chwilę, że awansuję wyżej (byłem w końcu jednym z faworytów). Jedyne, co trochę zachwiało moją wiarę, były dwa fakty:

1. Na początku sezonu podpisałem trzy dość wysokie kontrakty, czym przekroczyłem budżet płacowy, w efekcie, na wskutek niedopatrzenia, pod koniec sezonu odkryłem, że kończą się kontrakty kluczowym graczom (m. in. najlepszemu obrońcy, Camecie, obu bocznym obrońcom, Aldivanowi i Jucemarowi.

2. Strasznie eksploatowałem pierwszą jedenastkę, w efekcie pod koniec sezonu moi piłkarze "oddychali rękawami" i bałem się, czy im starczy sił na walkę o awans w decydującej fazie.

Obawy dotyczące punktu pierwszego, rozwiązały się - paradoksalnie - dzięki samym sobie. Mianowicie, po tym, jak odeszło trzech graczy, którym kontrakty skończyły sie najwcześniej (w tym dwaj wypożyczeni), nagle pojawiła się niewielka przestrzeń na podwyżki. W efekcie - kadra została utrzymana, uff...

Natomiast, kwestie związane z punktem drugim, nie miały aż takiego wpływu, jak być mogły - owszem - styl drużyny trochę "oklapł", bo zwycięstwa były raczej wymęczone, a końcówki meczów wyglądały często jak obrona Częstochowy.

Udało się. Utrzymałem kadrę. Awansowałem. Nie mam pieniędzy na żadne transfery, a czeka mnie teraz druga liga. Już nie będę rywalizować z drużynami klasy Sampaio Corrêa, czy też Águia de Marabá. Stawka się podwyższyła, wyższy jest też poziom przeciwników. Jedyne co mam, to wiara mojego prezesa w to, że skoro udało mi się w przeciągu jednego sezonu awansować do Serie B, to i w tej lidze poradzę sobie przednio. Cóz, podobno wiara góry przenosi...

Na dzień dobry, zostałem poproszony przez prezesa, abym ustalił cel na nowy sezon. On realistycznie uznał, że będziemy bronić się przed spadkiem. Ze względu na pustą kieszeń i niesprawdzony w nowej rzeczywistości skład - zgodziłem się. Nie ma co szaleć z deklaracjami, pierwsze sparingi powinny pokazać moją realną siłę.

 Ten wpis zakończę w tym momencie, gdyż tak naprawdę nic jeszcze w nowym sezonie nie zagrałem. Następną notkę poświęcę na przybliżenie składu, którym grałem w lidze trzeciej, i która - mam nadzieję - pozwoli mi na podbicie ligi drugiej. Gram z braku czasu, dość rzadko, ale ufam, że częstotliwość pisania przeze mnie nie będzie zbyt niska, i znajdzie się paru fanów brazylijskiej prowincjonalnej piłki, którzy będą kibicować drużynie z Belém i jej polskiemu trenerowi...