Rozegraliśmy aż 14 meczów sparingowych, ale... wygraliśmy tylko jeden. Celem było sprawdzenie zespołu na tle III-ligowców i test ten niestety oblaliśmy. Nie przywiązuję jednak dużej wagi do wyników tych spotkań. Przerwa zimowa na tak niskim szczeblu jest bardzo długa (ponad cztery miesiące przerwy pomiędzy ostatnim meczem poprzedniej i pierwszym następnej rundy!), więc piłkarze od nowa musieli wchodzić w rytm meczowy.




Udało nam się wyszukać i sprowadzić gracza, który powinien na dłuższy okres czasu rozwiązać nasze problemy z defensywną pomocą. Problemy dosyć niespodziewane, bo na tej pozycji mamy urodzaj. Niestety, żaden z dotychczasowych defensywnych pomocników nie przekonał mnie do siebie na tyle, by zagwarantować sobie pewne miejsce w składzie.
 



Kilka kontuzji przypałętało się w marcu. Na szczęście poszkodowanymi byli piłkarze z zaplecza zespołu. Nie są to wiodące postacie, więc ich strata w żaden sposób nie popsuła naszego morale. Na marzec zostały zaplanowane dwa spotkania, które bez większych problemów wygraliśmy. W obu meczach drugie zaliczaliśmy słabe drugie połowy. Na szczęście mamy duet Bekas - Rakowski.

Do pierwszego zespołu dołączyło dwóch młodych graczy.





Liczę się z tym, że Bekas, jako wyróżniajacy się gracz, może dać nam na sobie zarobić, więc potrzebny nam drugi napastnik na podobnym poziomie. Mam nadzieję, że będzie nim właśnie Brela.

 

Już w pierwszym meczu kwietnia mogliśmy zapewnić sobie wygranie ligi. Wystarczył remis z Pogonią Prudnik. Wybitnie zagrała nasza formacja defensywna, utrzymując cały mecz w ryzach i dając nam pewne zwycięstwo na osiem kolejek przed końcem sezonu!

Nieco uśpiło to naszą czujność, co skutkowało jedynie jednym punktem w meczu na własnym boisku z MKS Gogolin, a punkt ten wywalczyliśmy dopiero w doliczonym czasie gry. Zaliczyliśmy również typowo hokejowe wyniki, co nieco pohamowało moją osobę od komplementowania naszej defensywy. Z drugiej strony, nasza skuteczność była wręcz imponująca. Bekas w tym miesiącu zaliczył kolejnego hattricka, a podobnym wyczynem wyróżnił się również Rakowski. Młody Brela zebrał dobre opinie za świetne pierwsze mecze, pełniąc rolę dżokera.
 



Można szukać dużo usprawiedliwień porażki z czerwoną latarnią ligi. Przede wszystkim - Chemik wyraźnie nam nie leży. W poprzedniej rundzie ugraliśmy na własnym boisku zaledwie jeden punkt. Po drugie - wypadli nam ze składu na ten mecz boczni obrońcy (kartki), a swoją szansę na pokazanie się dostało kilku rezerwowych. Jak widać po wyniku, efekt był fatalny, do czego z pewnością przyczyniło się również to, że kończyliśmy mecz w dziewięcioosobowym składzie (znowu ten Jędrzejczyk...).

Jedynym prawdziwie radosnym momentem w tym miesiącu był mecz ze Spartą Paczków, w którym już w ciągu pierwszych 10 minut wpakowaliśmy cztery bramki, z czego aż trzy zostały uznane. W tym meczu kolejnego hattricka zdobył Bekas, przez co dokonał nie lada wyczynu, gdyż strzelił trzy bramki w jednym meczu w każdym z trzech miesięcy tej rundy. Wygraliśmy jeszcze mecz z GLKS Kietrz, jednak jedyną pociechą po tym meczu było to, że można zagrać gorzej niż my, za udowodnienie czego dziękujemy zespołowi z Kietrza. Zdecydowanie więcej powodów do uśmiechu było w meczu rozgrywanym w Brzegu, gdyż pomimo tego, iż rywale wychodzili dwukrotnie na prowadzenie, a my przy stanie 2:2 pomachaliśmy schodzącemu do szatni Baranowskiemu, to zdołaliśmy zainkasować trzy punkty za to spotkanie. Autorem zwycięskiej bramki był Brela, który niedługo po złamał obojczyk na treningu przez co czeka go dwumiesięczna przerwa...

Ostatni mecz rozegrał się pomiędzy dwoma bezsprzecznie najlepszymi zespołami tej ligi. Zostaliśmy zdominowani i zasłużenie przegraliśmy.
 

Tabela prezentuje się dla nas bardzo korzystnie. Dwie porażki odnotowaliśmy w momencie, gdy mieliśmy już zapewniony awans do III ligi.







Ze statystyk można się dowiedzieć jak duże znaczenie w mojej taktyce mają skrzydłowi. Absolutną gwiazdą jest Bekas, który kończy sezon z dorobkiem 28 bramek i 16 asyst, a to wszystko skolekcjonował w 30 meczach. Pierwszym wyborem na skrzydłach byli zazwyczaj Dziółka i Rakowski, mimo że to Mlonek zaliczył lepszy start i kilkukrotnie ratował nam skórę ważnymi bramkami.

Wyklarowała nam się obsada środka pola. Na rozegranie został przesunięty nominalny lewy pomocnik Szczepaniak. Do pierwszego składu bardzo szybko wskoczył również defensywny pomocnik Szyndrowski. Uzupełniają ich Baranowski i Kwiatkowski. Ten pierwszy jest solidnym przecinakiem wyróżniającym się dużą liczbą żółtych kartek, a ten drugi gra jednak nieco poniżej oczekiwań.

Przyzwoite oceny zebrała nasza formacja defensywna, czyli Galiński, Szala, Neumann i Wróbel. Nie wiem jednak, czy taka dyspozycja wystarczy na wyższą ligę.

Warto wspomnieć o dobrym sezonie naszego bramkarza - Nykiela i dobrym wejściu w zespół Breli.
Statystyki nakazują zweryfikować zesłanie Florka do drugiego zespołu. Był najbardziej produktywnym pomocnikiem, w przeliczeniu na udział w bramkach na minutę, w całym zespole. Nie pasuje do mojej koncepcji, jednak może się przydać jako żelazny rezerwowy, który da radę wpłynąć na losy meczu.

Z przyzwoitości wypada wspomnieć o całkiem udanym sezonie Kierdala i Mazurkiewicza. Będę jednak szczery - nie powalili mnie na kolana swoimi występami.

Reszta zespołu spisała się słabo i gdyby istniała sprawiedliwość (tzn. gdyby ktoś chciał ich kupić), to dawno byśmy się ich pozbyli. No, może z wyłączeniem Grzyba, w którego umiejętności zbyt mocno wierzę, by go skreślać po jednym nieudanym sezonie w roli zmiennika.


Co najciekawsze, zarząd najwidoczniej nie dostrzega tej drastycznej różnicy pomiędzy IV ligą a III, co dobitnie pokazał oczekując ode mnie bezpiecznego miejsca w połowie tabeli w przyszłym sezonie...

Będzie się działo.