Niecałe dwa tygodnie temu ruszyły Manifesty – są już pierwsze refleksje, spostrzeżenia, uwagi i wnioski. Początkowe uczucie było chyba zwykłym zauroczeniem, bo dzisiaj większość z Was „wyhamowała” – rozumiem brak czasu, szkołę, różne obowiązki, ale w tym tygodniu SI zapowiedziało pojawienie się zupełnie wyjątkowej dla Nas gry, czegoś co przyciąga Was do uczestniczenia w życiu CM Revolution. Nie wierzę, że nie macie swoich przemyśleń, pomysłów i poglądów. Grając i będąc tutaj z Football Managerem musicie je mieć! Pokażcie siebie, tłuczcie w klawiaturę, to naprawdę bardzo fajna zabawa. Zmierzyć swoją osobowość, czasami charakter z innymi wirtualnymi menedżerami to doświadczenie, które zostanie z Wami przez długie lata. Oczywiście zależy czym tak naprawdę jest dla Nas wszystkich Football Manager – zwykłą grą, taką jak inne a może czymś, co oprócz wirtualnego piłkarskiego rozwoju spowoduje rozszerzanie swoich horyzontów. Zostawiam Was z tym i polecam poświęcenie kilku chwil na przemyślenie tej sprawy.

Głębsze analizowanie zjawiska blogów na CM Revolution, po kilku dniach działalności nie ma sensu. Dlatego chciałbym przestrzec tych, którzy mają do tego pogląd krytyczny, ale także drugą grupę „wyposażoną” w skrajny huraoptymizm. Jednak tym, co mnie szczególnie boli jest spore zainteresowanie dziadostwem – można zrozumieć braki w umiejętnościach, ale kiedy ktoś tworzy bez kompletnie żadnego pomysłu, idei, czy chociażby konkretnego przekazu zastanawiam się po co tutaj jestem i dla kogo poświęcam swój czas. Zwłaszcza wtedy, kiedy kolorowanki i „cuda” zwykłych grafomanów i kretynów przyciągają sporą grupę czytelników. Czy dzisiaj upadamy już tak nisko, że przyciąga Nas chłam i byle co? Może nadszedł wreszcie czas, żeby wstać z kolan? Musimy zastanowić się nad tym wszyscy razem, każdy bez wyjątku – czy wołam o jakąś odnowę moralną? Nie wiem, po prostu chce Was zachęcić do rozwijania siebie i swoich umiejętności, oczywiście mając na uwadze to, że sam nie mam ich sporych. A więc czy to jakaś hipokryzja? Nie, chyba nie… przecież słowa wychodzące z serca trafiają do serca. Jedni powiedzą, że to zbyt patetyczne, drudzy, iż to gra nie warta świeczki, kolejni mogą to nazwać czymś w rodzaju syzyfowej pracy, ale jeżeli chociaż jeden piłkarz przestaje strzelać gole do własnej bramki, to chyba jakiś postęp jest, nieprawdaż?

W środę pewnie większość z Was wyczekiwała wiadomości ze strony Sports Interactive – w tym roku Miles i spółka zbudowali niezwykłą atmosferę - gracze z całego świata skupili się w jednym miejscu, oczekując na jakiekolwiek wieści o najnowszej odsłonie Football Managera. Nikt nie może mieć cienia wątpliwości, że to jeden z największych postępów marketingowych ze strony SI – osobiście poczułem się jak gracz pełną gębą, a nie jak fan jakieś gry będącej na marginesie. To naprawdę bardzo fajny ukłon ze strony Twórców w stronę graczy – pewnie mający na celu podniesienie sprzedaży, ale czasami uwierzyć, że jest inaczej jest przyjemniej i łatwiej. Jeszcze trochę ponad rok temu, kiedy zupełnie nie miałem pojęcia o społeczności zgromadzonej wokół Football Managera byłem chyba szczęśliwszy – grałem w kolejne wersje gier zupełnie nie zastanawiając się przy tym nad różnymi aspektami gry – bugami i niedociągnięciami – FM był totalnie wyjątkowy. Gdybym zobaczył coś w stylu środowej wypowiedzi Milesa Jacobsona i reszty ekipy – byłbym zupełnie zachwycony. Niestety dzisiaj wszystko ginie w starciach z błędami, jakąś dziwną niechęcią do wprowadzenia polskich znaków diakrytycznych lub faktem, że FM 8.0.0 był zupełnie do kitu. Aktywne uczestniczenie w życiu Suflera albo choćby przypatrywanie się mu daje także jakieś wnioski – masa błędów, dziwnych problemów – chciałoby się rzec Quo Vadis SI? Jednak wierzyć w cuda jest miło a już na pewno łatwiej. Tyle, że wielu i wiele razy kupowało i sprzedawało omamy i fałszywe cuda, oszukując głupią tłuszczę. Na razie jestem w stanie studzenia euforii – zobaczymy za kilka dni… Trzeba też poszukać jakiejś przystani, bo w Izraelu takiej nie znalazłem.