Historie, w których rzeczy dzieją się tylko w sferze wirtualnej były spisywane przeze mnie już wielokrotnie. Możecie znać moje rozmowy z rondlem (pierwsza i druga), czy być wśród tych prawie ćwierć miliona, które zajrzało na mojego bloga o Football Managerze. O tej grze pisałem w wielu miejscach.

Czy wariactwem jest to, że przygodę z piłkarskimi grami menedżerskimi zaczynałem już od CM-a 00/01? Czy za wariactwo można uznać, że grałem we wszystkie Football Managery przez dziesiątki, a może i setki godzin? A tam. Każdy mógłby.

Sferą, która zawsze interesuje graczy jest styk wirtualności i rzeczywistości. To też specyfika tej gry. Początkiem roku Ceyvol słusznie zdemaskował nieścisłości Weszlo.com i dał znać, że Vüqar Hüseynzadə nie odbył do końca tej fantastycznej drogi od gracza Football Managera do trenera prawdziwego klubu piłkarskiego. No dobra. Teraz będzie o mnie.

W tym przypadku wariackie połączenie tych dwóch światów zaczęło się niedawno. Moi dwaj krakowscy przyjaciele polecieli do Gruzji, gdzie oglądali mecz Dinama Tbilisi i Torpedo Kutaisi. Trzeba przyznać, że to dość hipsterski wybór piłkarskiej rozrywki. Biorąc pod uwagę to, że przywieźli stamtąd bardzo dużo keczupu i zwiedzili dużo cerkwi, to faktycznie mogło zdarzyć się tam wiele.

Pierwsza drużyna z wymienionych wyżej, w Polsce słynie z pokonania Wisły Kraków, a druga jeśli jest znana, to być może tylko dlatego, że nazwa miasta może wskazywać na pewne polskie słowo. Nic nie ujmując tym dwóm klubom, bo być może są tutaj tacy, którzy z nimi przegrywali.

Tomek i Bartek przedstawili się jako ludzie polskich mediów.
 

Tomek i Bartek w sali konferencyjnej Dinamo Tbilisi

Moi promotorzy obejrzeli mecz na trybunie prasowej. Nie dość, że dostali koszulki Dinama Tbilisi (chociaż tu tak naprawdę wymienili się za piłkę z podpisami piłkarzy Lecha Poznań, więc średni deal), to jeszcze wkręcili dwóch trenerów, żeby podpisali klubową encyklopedię dla „jednego z najlepszych młodych polskich menedżerów”. Tutaj jest mowa o mnie. Bo tę encyklopedię podpisywali myśląc o mnie.
 

 

Encyklopedia Dinamo Tbilisi z podpisami trenerów dla mnie

Wszystko działo się na konferencji pomeczowej, wśród gruzińskich dziennikarzy. Trenerem Dinama Tbilisi jest dzisiaj Dušan Uhrin, który ma za sobą pracę z Mladą Boleslav, Politehnicą Timişoara, CFR Cluj czy AEL Limassol. Do maja 2013 roku wygrał w swojej karierze prawie 47% meczów, więc nie jest to statystyka fantastyczna. Drugim profesjonalnym menedżerem, który składał dla mnie podpis i pozdrowienia jest Gerard Zaragoza i historia tego faceta może być szczególnie interesująca dla graczy Football Managera, bo ma dopiero 32 lata, a prowadzi już drugi klub (wcześniej Lokomotivi Tbilisi) jako główny szkoleniowiec.

Dusan Uhrin i Gerardo Zaragoza podpisują książkę dla "jednego z najlepszych młodych polskich menedżerów"

Nie wiem do końca co moi przyjaciele nagadali władzom klubu, ale mam czekać tylko na dzień, kiedy z „jednym z najlepszych młodych polskich menedżerów” (który tak de facto ma tylko doświadczenie w Football Managerze) skontaktują się przedstawiciele Dinama albo Torpedo. Co w tej całej historii może budzić pewną nadzieję, to że po historii z podpisem klubowej encyklopedii dla mnie, Tomkowi i Bartkowi pokazano szkółkę Dinama Tbilisi, którą klub zbudował niedawno. Robi wrażenie, dlatego kilka zdjęć niżej. Podobno w otwarciu brał udział Cristiano Ronaldo.
 

Akademia Dinamo Tbilisi


Podstawowy zestaw każdego trenera w akademii Dinamo Tbilisi


Widok z budynku akademii


Jedno z boisk


Młodzi piłkarze i pierwsze treningi


Radość młodych chłopaków z gry w piłkę. Szkółka Dinamo Tbilisi

Gruzini być może naiwnie podeszli do dwóch facetów podających się za polskich dziennikarzy i zbyt pochopnie rzecznik klubu skłonił trenerów do podpisania książki dla jakiegoś polskiego "trenera" (który tak naprawdę jest tylko graczem Football Managera), ale imponująca szkółka, w której będą mogli ćwiczyć wychowankowie klubu na pewno przyniesie im profity w przyszłości. W każdym razie w takich warunkach aż prosi się o wychowanie młodej gruzińskiej gwiazdy. I mając za sobą takie doświadczenie pozostaje mi tylko czekać na telefon z Gruzji!